Papież spowiadał w bazylice św. Piotra

Miłość Boga nie zna granic, nigdy nie będziemy pozbawieni Jego miłości, pomimo wszelkiego grzechu jaki mogliśmy popełnić – wskazał papież Franciszek podczas nabożeństwa pokutnego w bazylice św. Piotra w Watykanie. Ojciec Święty wyspowiadał się u jednego z penitencjarzy watykańskich, a następnie usiadł w konfesjonale i sam spowiadał wiernych. Nabożeństwo pokutne w Watykanie było częścią inicjatywy „24 godziny dla Pana”.

Ojciec Święty wskazał, że „miłość Boga jest zawsze większa niż możemy to sobie wyobrazić, a nawet wykracza poza jakikolwiek grzech, jaki mogłoby wyrzucać nasze sumienie”. – Jest to miłość, która nie zna granic i nie ma granic. Nie ma tych przeszkód, jakie my, przeciwnie, zazwyczaj stawiamy przed jakąś osobą, obawiając się, że nas pozbawi naszej wolności – stwierdził papież.

Wskazał, że „następstwem stanu grzechu jest oddalenie od Boga”. – I rzeczywiście, grzech jest jednym ze sposobów, w jaki od Niego się oddalamy. Ale nie znaczy to, by On oddalał się od nas. Stan słabości i zamętu w jakim stawia nas grzech, jest kolejnym powodem, dla którego Bóg pozostaje blisko nas. Ta pewność powinna nam zawsze towarzyszyć w życiu – podkreślił Franciszek. Zachęcił do niezachwianej ufności w miłość Ojca, zgodnie ze słowami św. Jana „Jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od naszego serca”.

– Jego łaska nadal w nas działa, aby umocnić nadzieję, że nigdy nie będziemy pozbawieni Jego miłości, pomimo wszelkiego grzechu jaki mogliśmy popełnić, odrzucając Jego obecność w naszym życiu – mówił papież.

Czytaj także: Franciszek o swej zasadzie „zakaz narzekania”

Zaznaczył, że właśnie ta nadzieja „pobudza nas do uświadomienia sobie zamętu, który często ogarnia nasze życie”, tak jak stało się z Piotrem, który trzykrotnie zaparł się Jezusa „który dla niego idzie na śmierć”. – Piotr, który chciał umrzeć dla Jezusa, teraz rozumie, że musi pozwolić, aby On umarł dla niego. Piotr chciał nauczyć swojego Mistrza, chciał go poprzedzać, ale to Jezus umrze dla Piotra; a Piotr tego nie rozumiał, nie chciał tego zrozumieć. Teraz Piotr staje przed miłością Pana i wreszcie rozumie, że On go kocha i prosi go, żeby dał się miłować. Piotr zdaje sobie sprawę, że zawsze wzbraniał się, by dać się miłować, zawsze wzbraniał się przed tym, aby dać się w pełni zbawić przez Jezusa i dlatego wcale nie chciał, żeby Jezus kochał go całkowicie – tłumaczył Franciszek.

– Jakże trudno pozwolić, aby dać się naprawdę kochać! Zawsze chcemy, aby coś z nas nie było powiązane z wdzięcznością, podczas gdy w rzeczywistości jesteśmy we wszystkim dłużnikami, gdyż Bóg jest pierwszy i zbawia nas całkowicie, z miłością. Prośmy teraz Pana o łaskę, aby pozwolił nam poznać wspaniałość Jego miłości, która gładzi wszelki nasz grzech. Dajmy się oczyścić miłości, aby rozpoznać prawdziwą miłość! – zakończył Ojciec Święty.

Po wspólnym wyznaniu grzechów („Spowiadam się Bogu wszechmogącemu…”) i odmówieniu modlitwy „Ojcze nasz”, kapłani i wierni świeccy udali się do konfesjonałów, by odbyć spowiedź indywidualną. Również papież wyspowiadał się u jednego ze spowiedników bazyliki watykańskiej, po czym sam zasiadł w konfesjonale i – tak jak inni kapłani – przez niemal godzinę spowiadał. W tym czasie śpiewał chór Kaplicy Sykstyńskiej.

Po modlitwie dziękczynnej i śpiewie kanonu z Taizé „Misericordias Domini in aeternum cantabo” (Na wieki będę opiewał łaski Pana), Franciszek udzielił zebranym błogosławieństwa, po czym odśpiewano antyfonę maryjną „Salve, Mater misericordiae” (Witaj, Matko miłosierdzia).