Ełk: uroczystość św. Wojciecha – patrona diecezji

W ełckiej katedrze 23 kwietnia obchodzono diecezjalną uroczystość świętowojciechową, a także imieniny pasterza diecezji bp. Jerzego Mazura. Do Ełku oprócz licznie zgromadzonych kapłanów, sióstr zakonnych i wiernych, na zaproszenie biskupa ełckiego przybył również bp Romuald Kamiński, biskup diecezji warszawsko-praskiej.

Nieszpory ku czci świętego Patrona rozpoczęły uroczystości diecezjalne. Wierni z Ełku oraz liczne delegacje z całej diecezji przybyły do parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Ełku, skąd po nabożeństwie wyruszyła procesja z relikwiami św. Wojciecha do katedry ełckiej. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył bp Jerzy Mazur, a homilię wygłosił bp Romuald Kamiński.

Bp Jerzy Mazur w słowie powitalnym wyraził wdzięczność za życzenia, które otrzymał. Natomiast uczestnikom życzył także obecnym, aby św. Wojciech oraz św. Jerzy, patroni dnia dzisiejszego umacniali nas w drodze do świętości.

W homilii bp Kamiński podkreślił, aktualność przesłania świętych – Jerzego i Wojciecha. „Na wzór tych świętych składajmy siebie w ofierze. Jezusa poznamy wówczas, kiedy zgłębiamy Jego nauczanie i naśladujemy przykład życia. Ze zrozumienia Chrystusa powinna wypływać większa chwała Boga i dbałość o naszą i innych świętość. Bądźmy świadkami Jezusa” – mówił hierarcha.

Biskup z Warszawy zauważył, że dzisiaj aktualnie nasza uwaga skupia się wokół ogromnego problemu bardzo pilnej odnowy ludzkości popadającej coraz bardziej w laicyzm i dehumanizację. „Brakuje w naszym życiu miejsca dla Boga, zanika w nas właściwe odniesienie do bliźniego. Ciągle jest nam potrzebne nowe spojrzenie na wspólnotę parafialną, na małżeństwo, rodzinę, ludzi młodych. „Musimy jak najszybciej zrozumieć co znaczy towarzyszenie pastoralne drugiemu człowiekowi. Powinniśmy być gotowi spieszyć z posługą pasterską w każdej sytuacji życiowej człowieka. Stale wychodzić do będących poza wspólnotą, stale poszukiwać tej zaginionej owcy” – głosił bp Kamiński.

Po Mszy św. uczestnicy mieli okazję spotkać się z dostojnym solenizantem na wspólnej agapie.