28. Międzynarodowa Piesza Pielgrzymka z Suwałk do Wilna dotarła do celu.

28. Międzynarodowa Piesza Pielgrzymka z Suwałk do Wilna dotarła do celu. We wtorek, 24 lipca, przed obrazem Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie modliło się ponad ośmiuset pielgrzymów, którzy dotarli do Wilna z Suwałk. W tym roku pątnicy pielgrzymowali pod hasłem „Razem z Maryją Oblubienicą Ducha Świętego”.

W pielgrzymce wędrowało siedem grup: trzy salezjańskie, dwie pallotyńskie, dwie połączone w tym roku grupy złota i czerwona animowana przez kapłanów diecezji ełckiej – łącznie 830 osób. Najstarszym pielgrzymem była licząca 83 lata p. Wanda, zaraz za nią p. Stanisław mający 80 lat. Najmłodsze dzieci to jednoroczny Marcin i dwuletnia Hela.

Oprócz polskich pątników, pielgrzymowały osoby z Austrii, Białorusi, Wielkiej Brytanii, USA, Litwy, Niemiec, Ukrainy. W pielgrzymce uczestniczyło łącznie 19 księży, 4 kleryków, 3 braci zakonnych oraz 9 sióstr zakonnych.

Pielgrzymów u Pani Ostrobramskiej powitał bp Jerzy Mazur, biskup ełcki. Wszyscy pątnicy leżąc krzyżem dziękowali Bogu i Matce Najświętszej za przeżyty czas rekolekcji w drodze. Zwieńczeniem osiągnięcia celu była wspólna Msza św. przed cudownym obrazem Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie, którą celebrowali przewodniczący KEP ds. Misji bp Jerzy Mazur, biskup ełcki oraz biskup pomocniczy archidiecezji wileńskiej Arūnas Poniškaitis.

W homilii biskup ełcki podkreślał wielkość godności człowieka. „Jesteśmy tutaj, bo zeszliśmy z kanapy i weszliśmy w buty pielgrzymie. Przeszliście ponad 260 kilometrów, aby dzisiaj w tym miejscu, gdzie niebo całuje się z ziemią, spotkać się z Bogiem i Maryją, naszą Matką, Matką Miłosierdzia. Cała trasa pielgrzymkowa była wieczernikiem, gdzie trwaliście razem z Maryją na modlitwie, oczekując na moc Ducha Świętego. Był i wiatr, i deszcz, i burze, które nie przeszkadzały wam w pielgrzymowaniu, aby dzisiaj z radością stanąć tutaj, przed Maryją, przed Jej obliczem i powiedzieć – jesteśmy. Dzisiaj jesteście uwolnieni od strachu i lęku, a napełnieni miłością, odwagą, nadzieją i radością”– mówił biskup.

Wyrażając wdzięczność za trud pielgrzymowania, biskup wskazał na gotowość Matki Najświętszej do niesienia pomocy. „Nieśliście nie tylko butelkę wody i kromkę chleba, ale nieśliście intencje swoje i najbliższych z rodziny, intencje dziękczynne za Kościół i naszą Ojczyznę, za wolność i niepodległość otrzymaną 100 lat temu. Za Kościół na Litwie i naród litewski, który przygotowuje się do pielgrzymki papieża Franciszka, który przybywa, by umocnić w wierze i przywieźć nadzieję. Cały trud pielgrzymowania i wszystkie intencje składamy Tobie Maryjo, abyś ofiarowała je Ojcu” – mówił kapłan.

Na pątniczy szlak pielgrzymi wyruszyli z tablicą dedykowaną Danucie Siedzikównie „Ince” ze srebrnym sercem, w którym znalazła się ziemia z grobu sanitariuszki 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej. Ponadto niesiono także kolejną figurę Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych, jako dar dla jednej z parafii Wileńszczyzny. Uroczystość przekazania tablicy ze srebrnym „Sercem dla Inki” miała miejsce podczas Eucharystii odprawionej w kościele pw. Świętego Michała Archanioła w Butrymańcach.

Dzisiaj każdy podkreślał swą radość, gdyż szczęśliwie dotarli do celu mimo bąbli na nogach i zmęczenia. Przewodnik pielgrzymki ks. Tomasz Pełszyk już planuje XXIX pielgrzymkę. Zaznaczył, że „wyjątkowość pielgrzymki polegała m.in. na tym, że udało nam się po raz kolejny pokonać tę trasę i spotkać tych ludzi, z którymi spotykamy się od lat”. Wskazał, że „darem pielgrzymki jest też doświadczanie wspólnoty”.

Wielu pielgrzymów zostanie na Litwie jeszcze kilka dni. Będą zwiedzali Wilno, Troki, pojadą też szlakiem marszałka Piłsudskiego do Zułowa, Powiewiórki, Bezdan i Pikeiliszek.

Suwalska pielgrzymka po raz pierwszy wyruszyła do Ostrej Bramy w 1991 r., po odzyskaniu przez Litwę niepodległości. Kult Matki Ostrobramskiej od stuleci rozwijał się nie tylko wśród Polaków, ale także Litwinów, Łotyszy, Białorusinów i Ukraińców. Zapoczątkowana przed laty przez księży salezjanów pielgrzymka ostrobramska stała się dla tysięcy pątników już tradycyjną, wakacyjną drogą do Boga.