Katowice: pogrzeb śp. ks. abp. Szczepana Wesołego (opis)

W katowickiej archikatedrze Chrystusa Króla sprawowano Eucharystię pogrzebową w intencji ks. abp. Szczepana Wesołego. Modlitwie przewodniczył abp Wojciech Polak, Prymas Polski. Homilię wygłosił abp Wiktor Skworc.

Od odczytania telegramu nadesłanego ze Stolicy Apostolskiej rozpoczęła się Eucharystia pogrzebowa w intencji abp Szczepana Wesołego. Przypomniano w niej, że śp. arcybiskup Szczepan był bliskim współpracownikiem Ojca Świętego Jana Pawła II.

W nadesłanym telegramie Stolica Święta zapewnia, że „odszedł Pasterz, który wypełniał swoją posługę w sposób godny, z oddaniem Bogu i wielką życzliwością wobec ludzi”. „Ojciec Święty pragnie podkreślić dobro, jakie śp. Ks. Arcybiskup czynił jako kapłan i biskup wdrażając wizję duszpasterstwa emigracyjnego wśród polonii, zainicjowaną po II wojnie światowej przez śp. abp. Józefa Gawlinę i kard. Władysława Rubina w duchu wartości ewangelicznych, ludzkiej solidarności i patriotyzmu” – usłyszeli zebrani w katowickiej katedrze.

Wielokrotnie podczas uroczystości pogrzebowych podkreślano, że abp Wesoły był „biskupem na walizkach”. – Abp Szczepan „bez ziemi”, ubogi i łagodny sercem, przemierzał cały świat, aby spotkać się z człowiekiem, aby we wspólnocie wierzących Polaków sprawować Eucharystię – powiedział metropolita katowicki podczas homilii.

– Zmarły pasterz, ciągle w drodze, ziemi miał tyle, ile pokrywała ją jego stopa, ale przez swoją posługę w tylu miejscach na Ziemi rysował zarys owej ziemi jutra, nowej, przychodzącej od Boga, przemienionej w wieczność. W godzinie swojej śmierci abp Szczepan zwinął swój namiot, zakończył żywot nomada z pastorałem, wkroczył w nową rzeczywistość, w nowy świat, który – ufamy – jest już jego ziemią obiecaną, ojczyzną i domem – mówił abp Skworc.

W homilii przypomniał także bogaty życiorys abp Wesołego. Podkreślił, że pomimo tego iż większość swojego życia spędził w Rzymie, to jednak zawsze był związany z Katowicami.

Zapewnił także, że ostatnia wola śp. abp. Szczepana zostanie spełniona. – Przyjmujemy Cię w Twoim rodzinnym mieście. Przyjmujemy Twoje zmęczone pracą, wiekiem i chorobą ciało do krypty tego kościoła, w którym Twoi szlachetni Rodzice prosili o chrzest dla Ciebie i Twoich braci. Spoczniesz w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła, a my tą Eucharystią dziękujemy za Twoje piękne, szlachetne i pełne poświęcenia życie – na podobieństwo życia Twojego i naszego Mistrza i Pana, który uczy, że trzeba życie dać, do końca – mówił abp Skworc.

Pod koniec Eucharystii odczytano list kondolencyjny skierowany przez Prezydenta RP Andrzej Dudę. – Dzięki staraniom ks. abp. Szczepana Wesołego rodacy za granicą mogli czuć się prawdziwą wspólnotą i doświadczać jedności – napisał Prezydent. – Sam żyjąc na emigracji dawał przykład umiłowania Ojczyzny – czytamy w liście.

W katedrze zabrał także głos Marcin Krupa, prezydent Katowic. – Wyrażamy słowa uznania i podziękowania za to, jakim był człowiekiem. Jak złotymi zgłoskami zapisał się w naszej pamięci i historii miasta Katowice – powiedział prezydent Katowic. Włodarz miasta podkreślił, że cechami, które charakteryzowały zmarłego abp Wesołego były szlachetność, pokora oraz wrażliwość na potrzeby bliźniego.

W imieniu Konferencji Episkopatu Polski przed obrzędem ostatniego pożegnania głos w katedrze zabrał abp Stanisław Gądecki. Przewodniczący KEP rozpoczął od cytatu z jednej z wypowiedzi abp Wesołego. – Mówił „Poświęciłem się Bogu i nie żałuję. Traktując kapłaństwo jako radosną służbę Bogu. Cieszy mnie bycie księdzem” – powiedział. – Jesteśmy bardzo wdzięczni Panu Bogu za to, że obdarzył arcybiskupa Wesołego trzeźwym umysłem – dodał.

Abp Szczepan Wesoły urodził się w 1926 w Katowicach. Jego posługa kapłańska była związana z Rzymem, gdzie w 1956 przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach prezbiteratu pracował w Rzymie przy polskich wydawnictwach związanych z jubileuszem milenium chrztu Polski. Pracował także m.in. jako kierownik Sekcji Słowiańskiej Biura Prasowego Sekretariatu Soboru Watykańskiego II. Od 1967 był kierownikiem Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Emigracyjnego w Rzymie. W 1968 został biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej. W roku 2003 przeszedł na emeryturę dalej posługując przy kościele polskim św. Stanisława w Rzymie, gdzie do 2007 był rektorem. Zmarł w Rzymie w 2018.

Pogrzebowi przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak. Został pochowany w krypcie biskupów w kościele świętych apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.