Pierwsza w diecezji drohiczyńskiej konsekracja dziewicy

Słowami „Oto jestem” oraz śpiewem antyfony „Oto idę z radosnym sercem…” pani Magdalena wyraziła swoją gotowość pójścia za Chrystusem. Pierwszy w historii diecezji drohiczyńskiej obrzęd konsekracji dziewicy odbył się 18 listopada w katedrze pw. Trójcy Przenajświętszej w Drohiczynie.

– Każde powołanie wymaga odwagi, a każda droga jest jak wytyczanie ścieżki – powiedziała pani Magdalena z par. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Siemiatyczach. Dodała, że nawet ścieżki, które wydają się być utarte, jak droga małżeństwa, życia konsekrowanego, kapłaństwa czy życia w samotności, są jedyne i niepowtarzalne. – Odkryłam swoją życiową drogę i nią poszłam. Na zewnątrz nic się nie zmienia, ale wewnętrznie zmienia się wszystko, bo jestem osobą konsekrowaną i poślubioną Jezusowi. Wierzę, że idzie za tym łaska Boża, która będzie mnie prowadzić – podkreśliła nowo konsekrowana dziewica.

W homilii bp Tadeusz Pikus zwrócił uwagę na świętość, do której każdy jest powołany. Następnie odczytał akt konsekracji nad kandydatką, która od tej pory stała się osobą konsekrowaną, w sposób szczególny włączona w misję Chrystusa i Kościoła.

Na znak konsekracji z rąk pasterza diecezji pani Magdalena otrzymała obrączkę – znak zaślubin z Chrystusem, księgę Liturgii Godzin i welon – znak oddania się Kościołowi i uczestniczenia w misji głoszenia Królestwa Bożego; jego biały kolor podkreśla rezygnację z małżeństwa oraz życie w dziewictwie.

Do obrzędu konsekracji pani Magdalena przygotowywała się kilka lat. W formacji wspierał ją ks. Jarosław Błażejak, diecezjalny opiekun indywidualnych form życia duchowego. Na jego ręce złożyła pierwsze śluby czystości. Bezpośrednio przed obrzędem konsekracji pani Magdalena odbyła rekolekcje w Pustelni Zwiastowania w Poletyłach pod opieką ks. Roberta Grzybowskiego.

– Czynnikiem motywującym podjęcie indywidualnej formy życia konsekrowanego jest chęć ściślejszego zjednoczenia się z Chrystusem – zauważa ks. Tadeusz Syczewski, delegat biskupa diecezji drohiczyńskiej ds. indywidualnych form życia konsekrowanego oraz rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Dodaje, że takie osoby nie do końca odważyły się pójść do klasztoru. Chcą jednak żyć w świecie, pracować, wykonywać swój zawód, a jednocześnie chcą żyć w czystości, w formie obrzędu konsekracji dziewic. Wydaje mi się, że obecne czasy nie bardzo sprzyjają takiej formie życia konsekrowanego, ale dzisiejsze czasy potrzebują takiej formy życia – wskazuje rektor.

Tradycja podejmowania, za aprobatą Kościoła, życia w dozgonnej czystości przez dziewice i wdowy sięga początków Kościoła. Konsekracja dla osób żyjących w świecie oznacza, że stają się one całkowicie poświęcone Bogu, wypełniając dalej te same zadania, przynależne stanowi świeckiemu. Taki styl życia jest wielkim znakiem i świadectwem miłości Kościoła do Chrystusa, swojego Oblubieńca.