Lublin: ekumeniczna debata o ubóstwie

O różnych formach biedy i jej przeciwdziałaniu rozmawiali przedstawiciele trzech chrześcijańskich organizacji charytatywnych: ewangelickiej Diakonii, prawosławnej Eleos i katolickiej Caritas. Spotkanie odbyło się w ramach projektu „Lublin miasto zgody religijnej”.

Próbując odpowiedzieć na pytanie o definicję ubóstwa, ks. Doroteusz Sawicki stwierdził, że ubogość jest czymś, co odbiera możliwość ludzkiej egzystencji wśród ludzi i z ludźmi. – Można być biednym mając miliony na koncie. Gdy włączymy w to doświadczenie alkoholizmu to otrzymamy ubóstwo odłożone w czasie. Ubóstwo finansowe to najbardziej prymitywne ze wszystkich. Wystarczy, że doświadczymy jakiegoś defektu w naszym życiu, automatycznie stajemy się ubodzy – mówił dyrektor Metropolitalnego Ośrodka Miłosierdzia Eleos

Zdaniem Wandy Falk z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego ubóstwo ma wymiar znacznie szerszy niż materialny. – Ubogim jest ten, kto się boi. Osoba bogata żyje w bojaźni przed utratą majątku, a osoba, która radzi sobie gorzej boi się stracić to, co ma – powiedziała dyrektor Diakonii.

Z kolei Marek Masalski z prawosławnego Eleos, wyznał, że jego zdaniem najgorszą formą ubóstwa jest to dziedziczne. – Ile razy o pomoc prosiła starsza osoba, za którą kryła się córka z dzieckiem na ręku. Musimy umieć pokazać ludziom inną ścieżkę, dać im przysłowiową wędkę, aby sami potrafili poprawić los swój i swoich dzieci – wyjaśniał dyrektor organizacji w diecezji białostocko-gdańskiej.

Innym aspektem ubóstwa, może być brak obecności innych ludzi. Zdaniem Bożeny Polak z parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Katowicach, takiej formy doświadczają szczególnie dzieci i osoby starsze. – Kiedy rodzice spychają dziecko na margines swojego czasu, to wtedy doświadcza ono deficytu miłości i obecności. Podobnie seniorzy, są ubodzy swoją samotnością. Chcemy pracować z całymi rodzinami, żeby pokazać jak razem spędzać czas – tłumaczyła pełnomocniczka parafii ds. pożytku publicznego.

Mówiąc o pracy na rzecz potrzebujących, ks. Wiesław Kosicki z Lublina stwierdził, że kościelne organizacje są jednym z wielu struktur pomocniczych wobec prac społecznych rządu. – Państwo ma obowiązek względem swojego obywatela, aby czuł się bezpiecznie i godnie żył. Często jednak doświadczamy, że te działania urzędowe nie docierają do konkretnych osób doświadczających ubóstwa – tłumaczył dyrektor archidiecezjalnego oddziału Caritas.

Jednym ze wspólnych inicjatyw Caritas, Diakonii i Eleosu jest Gala Nagród Ubi Caritas, które honorują działania charytatywne na rzecz potrzebujących w Polsce i na świecie. Ponadto organizacje włączają się w „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom” czy „Jałmużny Wielkopostnej”.

Spotkanie odbyło się w ramach projektu „Lublin miasto zgody religijnej”. Przez cały rok wyznawcy Chrystusa spotykają się na wspólnej modlitwie i rozmowie, by szukać tego, co łączy i poznawać się wzajemnie.