O Emmanuelu – siódmy krok do spotkania

Jezus jest królem, ale jego królestwo nie jest z tego świata, jest królestwem innym, niż ludzkie oczekiwania, dlatego chociaż jest on królem pokoju, nie zostaje przyjęty – podkreśla siostra Judyta Pudełko PDDM w szóstym odcinku adwentowej serii wideo „’Jutro przybędę’. 7 kroków do spotkania” w którym poprzez krótkie rozważania przygotowujemy do zbliżających się świąt Bożego Narodzenia.

– Emmanuel to tajemnicza postać, o której mówi prorok Izajasz. To zbitek słów hebrajskich, który oznacza „z nami jest Bóg” – przypomina siostra Judyta Pudełko PDDM w ostatnim odcinku adwentowej serii wideo „’Jutro przybędę’. 7 kroków do spotkania” w którym poprzez krótkie rozważania przygotowujemy do zbliżających się świąt Bożego Narodzenia.

Biblistka wskazuje, że znak nowonarodzonego dziecka, tajemniczego potomka bezimiennej kobiety miał pokazać Narodowi Wybranemu, że Bóg o nich pamięta i będzie się o nich troszczył. – To Chrystus jest Emmanuelem, to w nim wypełnia się to proroctwo, bo w nim każdy człowiek, który się do niego zbliża, może doświadczyć obecności Boga – mówi s. Pudełko.

Obejrzyj ostatni odcinek serii „’Jutro przybędę’. 7 kroków do spotkania” i sprawdź znaczenie drugiej adwentowej Antyfony Wielkiej.

O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco, oczekiwany zbawicielu narodów, przyjdź, aby nas wybawić nasz Panie i Boże.

O Emmánuel, rex et légifer noster, exspectátio géntium et salvátor eárum: veni ad salvándum nos, Dómine Deus noster.

Antyfony Wielkie, zwane są także „Antyfonami O!”, gdyż każda z nich zaczyna się właśnie od tej litery. Obecne są w liturgii Adwentu od czasów Grzegorza Wielkiego. Znane zwłaszcza z wieczornych nieszporów, kiedy śpiewamy je przed hymnem „Magnificat”, swoje miejsce znalazły też w Mszy świętej. „O, Mądrości”, „Emmanuelu” czy „Wschodzie bez kresu” to głęboko zakorzenione w proroctwach Starego Testamentu ikony nadchodzącego Mesjasza.

Piękną obietnicę kryją również pierwsze litery wyśpiewywanych w antyfonach imion – tytułów oczekiwanego Mesjasza, stanowiące akrostych: gdy odczytamy je od tyłu, powstaje tajemnicze łacińskie hasło „Ero cras” (Emmanuel – Rex – Oriens – Clavis – Radix – Adonai – Sapientia), czyli „Juro przybędę”.