Wzrasta liczba katolików w Finlandii

W 2018 w Finlandii, której większość mieszkańców wyznaje, przynajmniej nominalnie, luteranizm, było 15483 katolików, czyli o 534 więcej niż rok wcześniej. W tym samym okresie do pierwszej komunii przystąpiło 219 osób (nie tylko dzieci), 188 razy udzielono sakramentu bierzmowania i zawarto 49 katolickich związków małżeńskich, przy czym tylko w 19 przypadkach oboje małżonkowie byli katolikami. Ponadto w ub. roku zmarły 43 osoby tego wyznania a 45 opuściło kraj. Te i wiele innych zawiera najnowsze opracowanie statystyczne tamtejszego Kościoła.

Ze statystyk tych wynika, że roczny przyrost katolików w Finlandii wynosi 3-4 proc. i obejmuje on niemal wszystkie miejscowe parafie z wyjątkiem miasta Jyväskylä w środkowej części kraju, gdzie liczba wiernych utrzymuje się w praktyce na tym samym poziomie. Największą wspólnotą pozostaje nadal stołeczna parafia katedry św. Henryka, która w zeszłym roku liczyła 4779 wiernych, czyli o 227 więcej niż w roku poprzednim.

W całej Europie Finlandia jest prawdopodobnie krajem o najmniejszej liczbie katolików w stosunku do ogółu mieszkańców, przy czym zdecydowaną większość wiernych stanowią cudzoziemcy, głównie Polacy.

Od 2007 było zaledwie dwóch rodzimych kapłanów katolickich, ale obecnie tylko jeden z nich pracuje w ojczystym kraju. Ponad połowę księży stanowią Polacy.

Kościół katolicki i całe chrześcijaństwo w Finlandii za swego założyciela i apostoła uważa św. Henryka – pochodzącego z Anglii biskupa i męczennika, zamordowanego za wiarę 19 lub 20 stycznia ok. 1160 na zamarzniętym jeziorze Köyliönjärvi (w południowo-zachodniej Finlandii). Działalność w tym kraju rozpoczął jako arcybiskup szwedzkiej Uppsali i w tym charakterze towarzyszył królowi Szwexji Erykowi IX (późniejszemu świętemu) w jego wyprawie misyjnej na ziemie dzisiejszej Finlandii. Gdy król wrócił do swego kraju, Henryk pozostał na nowym miejscu, prowadząc nadal misję ewangelizacyjną. Zginął z rąk miejscowego chłopa o imieniu Lalli, którego biskup ukarał wcześniej za zabójstwo.

Pochowano go jako męczennika w mieście Nousiainen (płd.-zach. Finlandia), które było pierwszą jego siedzibą a później stało się miejscem pielgrzymkowym. Pod koniec XIII wieku szczątki biskupa przeniesiono do katedry w Turku, a w 1720, w czasie III wojny północnej, relikwie wywieźli Rosjanie.

Pierwszą stałą strukturą katolicką na tych ziemiach było biskupstwo Turku (wtedy istniało pod szwedzką nazwą Åbo), utworzone w 1276 i podlegające metropolii Uppsali. Istniało ono do czasów reformacji i przestało istnieć z chwilą śmierci jego ostatniego biskupa Arindusa Kurcka 22 lipca 1522. Odrodzenie zorganizowanego życia katolickiego na tym terenie nastąpiło dopiero w XX wieku, gdy Benedykt XV utworzył 8 czerwca 1920 wikariat apostolski Finlandii, który 25 lutego 1955 Pius XII zmienił w diecezję helsińską, obejmującą cały kraj i podlegającą bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. W latach 2000-08 na czele tej jednostki kościelnej stał polski biskup Józef Wróbel (od 28 czerwca 2008 biskup pomocniczy archidiecezji lubelskiej).

Od 16 czerwca 2009 diecezją helsińską kieruje 71-letni obecnie bp Teemu Jyrki Juhani Sippo – pierwszy od ponad 500 lat rodowity Fin na tym stanowisku. Podobnie jak jego poprzednik należy do Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego (sercanów).