Lublin: wielkopostna „koronka za miasto”

W każdy piątek Wielkiego Postu pod średniowieczną Bramą Krakowską odbędzie się modlitwa Koronką do Miłosierdzia Bożego. Do wspólnej modlitwy w intencji Lublina i wszystkich jego mieszkańców zapraszają członkowie wspólnoty „Przymierze Miłosierdzia”. – Jest to też okazja do spotkania i rozmowy o Bogu z tymi, którzy nie zaglądają zbyt często do kościoła – tłumaczą organizatorzy.

Jak powiedziała w rozmowie z KAI Aleksandra Welo, głównym celem modlitwy w jednym z najbardziej charakterystycznych miejsc Koziego Grodu jest przede wszystkim prośba o błogosławieństwo dla mieszkańców Lublina.

– Pan Bóg chce, abyśmy doświadczyli w naszym życiu mocy Jego miłości i miłosierdzia. Ze wszystkimi, którzy zechcą się dołączyć, będziemy prosić o to doświadczenie dla nich samych, dla ich rodzin, znajomych, dla wszystkich mieszkańców miasta – powiedziała członkini „Przymierza Miłosierdzia”.

Dodała, że po wspólnej modlitwie uczestnicy pozostaną pod Bramą Krakowską, by porozmawiać z przechodniami, którzy zainteresują się wydarzeniem. – Jest to też okazja do spotkania i rozmowy o Bogu z tymi, którzy nie zaglądają zbyt często do kościoła. Wierzymy, że Pan Bóg szuka tych, którzy nie poznali jeszcze Jego miłości i będzie udzielał wielu łask – tłumaczy współorganizatorka.

„Koronka za miasto” organizowana jest w piątki Wielkiego Postu, tradycyjnie o 15.00 przy bramie Krakowskiej. Jest szansa, że przedłużymy naszą modlitwę do czerwca – dodała koordynatorka z grupy lubelskiej.

„Przymierze Miłosierdzia” jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych założonym w Brazylii w 2000 r. przez dwóch włoskich kapłanów – ks. Enrique Porcu i ks. Antonello Cadeddu oraz misjonarkę świecką Marię Paolę. Grupy Przymierza Miłosierdzia są obecne w 36 miastach w Brazylii, a także w Portugalii, we Włoszech, we Francji, Belgii i w Polsce.

Charyzmatem wspólnoty jest przede wszystkim praca z ubogimi i ewangelizacja. Swoją tożsamość odnajduje we fragmencie z Ewangelii: „Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej” (Iz 61,1nn). Zgodnie z powołaniem „ewangelizować, by przemieniać”, członkowie Przymierza pragną zmieniać wszystkich ewangelizowanych w ewangelizatorów i świadków Miłosierdzia.