Lublin: jubileusz 60-lecia kapłaństwa bp. Ryszarda Karpińskiego

W lubelskiej archikatedrze odbyły uroczystości 60. rocznicy przyjęcia święceń kapłańskich przez bp. Ryszarda Karpińskiego, emerytowanego biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej. Razem z jubilatem modlili się koledzy rocznikowi, lubelscy biskupi oraz rodzina. – Patrząc z perspektywy czasu, zdajemy sobie sprawę, że mogliśmy lepiej służyć Bogu i Kościołowi – powiedział hierarcha.

Witając zgromadzonych, abp Stanisław Budzik, zwrócił uwagę, że lubelska archikatedra była świadkiem wielu uroczystości święceń kapłańskich. – W tym miejscu, narodziło się do kapłańskiej posługi setki może tysiące powołań. Wśród nich jest bp Ryszard Karpiński, któremu dziękujemy za 60 lat wiernej, radosnej i owocnej posługi jako kapłana i jako biskupa, nie tylko w służbie naszej diecezji ale przez wiele lat w służbie Stolicy Apostolskiej w Rzymie – powiedział metropolita lubelski.

Homilię wygłosił bp Antoni Pacyfik Dydycz OFMCap, przyjaciel biskupa-jubilata jeszcze z czasów szkolnych, który mówił o apostolskiej misji biskupów we współczesnym świecie. – Od momentu Zmartwychwstania Jezusa minęło wiele lat, a wybrana przez Niego jedenastka rozrosła się w miliony. Wypełnia się Jego wezwanie by głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu – mówił drohiczyński biskup-senior.

Na zakończenie uroczystości, głos zabrał Jubilat który w imieniu swoim i kolegów z roku święceń podziękował zgromadzonym za pamięć i modlitwę. – Podczas tej mszy prosiliśmy aby dalej nas Pan Bóg umacniał na tej drodze na którą zostaliśmy powołani. Patrząc z perspektywy czasu, zdajemy sobie sprawę, że mogliśmy lepiej służyć i z ludzkiej słabości nie zawsze stawaliśmy na wysokości zadania. Za to przepraszaliśmy podczas tej liturgii – powiedział bp Karpiński.

Bp Ryszard Karpiński urodził się 28 grudnia 1935 r. w Rudzienku. W latach 1948–1949 uczył się w wieczorowej szkole przysposobienia rolniczego, równocześnie pracując w rodzinnym gospodarstwie. W latach 1949–1953 kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym w Lublinie, gdzie w 1953 r. uzyskał prywatną maturę. Państwowy egzamin dojrzałości złożył natomiast w 1957 r.

Następnie w latach 1953–1959 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. Święceń prezbiteratu udzielił mu 19 kwietnia 1959 r. w Lublinie tamtejszy biskup diecezjalny Piotr Kałwa. Od 1960 do 1963 r. studiował na Sekcji Biblijnej Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując w 1963 r. stopień licencjata teologii.

W latach 1963–1969 przebywał w Rzymie, odbywając studia w Papieskim Instytucie Biblijnym, ukończone w 1966 r. licencjatem nauk biblijnych, oraz na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu, gdzie uzyskał stopień doktora nauk teologicznych. W okresie rzymskich studiów na czas wakacji wyjeżdżał do Francji, Irlandii, Austrii, Niemiec i Stanów Zjednoczonych, gdzie pomagał w duszpasterstwie i doskonalił znajomość języków obcych.

W latach 1971–1985 był pracownikiem Papieskiej Komisji ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Jednocześnie współpracował z polską sekcją Radia Watykańskiego i redakcją „L’Osservatore Romano”. W 1975 r. został mianowany kanonikiem honorowym kapituły katedralnej w Lublinie, a w 1977 r. otrzymał godność kapelana honorowego Jego Świątobliwości.

24 sierpnia 1985 został prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej ze stolicą tytularną Minervium. Święcenia biskupie otrzymał 28 września 1985 r. w katedrze św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Lublinie. Udzielił mu ich kardynał Józef Glemp, prymas Polski, któremu asystowali Bolesław Pylak, biskup diecezjalny lubelski, i arcybiskup Bronisław Dąbrowski, biskup pomocniczy warszawski. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Viatoribus fer auxilium” (Nieś pomoc ludziom w drodze).

W strukturach Episkopatu Polski pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Duszpasterstwa Turystycznego (1988–1998), Zespołu ds. Pomocy Katolikom na Wschodzie (1991–2002) i Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą (2003–2008). Był delegatem w Międzynarodowej Komisji Katolickiej ds. Migracji w Genewie (1989–1995) i delegatem ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej (2003–2008), wielokrotnie pełnił też funkcję delegata na Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne.

Ponadto w ramach II Polskiego Synodu Plenarnego był w latach 1990–1999 członkiem IX Komisji „Misji i Emigracji”. W latach 1988–1993 był konsultorem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących
31 grudnia 2011 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej.