„Azjatycki Pokojowy Nobel” przyznany

Dwóch dziennikarzy, muzyk, obrończyni praw człowieka i ojciec, który stracił syna – z Filipin, Indii, Korei Południowej, Mianmaru i Tajlandii zostali tegorocznymi zdobywcami międzynarodowej Nagrody im. Ramona Magsaysaya, zwanej „Azjatyckim Pokojowym Noblem”. Uroczystość jej wręczenia odbędzie się 9 września w Centrum Kulturalnym Filipin w Manili.

Osoby te „wykazały się odwagą moralną i gorącym pragnieniem sprawienia, aby nasze społeczeństwa lepiej, życzliwiej i sprawiedliwiej służyły każdemu, zwłaszcza ludziom zmarginalizowanym” – powiedziała azjatyckiej katolickiej agencji prasowej UCANews Carmencita Abella, przewodnicząca Fundacji Nagród R. Magsaysaya, uzasadniając wybór nagrodzonych w tym roku. Dodała, że laureaci są „dla nas inspirującymi przykładami wizji, przywództwa, wytrwałości i powodzenia”.

Dziennikarz Ko Swe Win, wydawca portalu „Myanmar Now”, został wyróżniony „za swą nieustraszoną postawę na rzecz niezależnego, etycznego i zaangażowanego społecznie dziennikarstwa w Mianmarze” – stwierdza komisja przyznająca nagrodę. Podkreślono, że jest on znany z „nieprzekupnego poczucia sprawiedliwości i z niezachwianego poszukiwania prawdy w sprawach kluczowych, ale niepodejmowanych przez media”. Od 2017 jest on przedmiotem oszczerstw za to, że skrytykował skrajnie nacjonalistycznego mnicha buddyjskiego Ashina Wirathu, który pozbawionych własnej ojczyzny muzułmanów Rohindża nazwał nielegalnymi imigrantami.

Jego kolegę po fachu – Ravisha Kumara, dyrektora wykonawczego Sieci Telewizyjnej New Delhi z Indii (NDTV), nagrodzono za „niezachwiane podejście do zawodowego i etycznego dziennikarstwa najwyższych standardów”. Komisja podkreśliła jego „odwagę moralną w opowiadaniu się po stronie prawdy, integralności i niezależności” a jego reportaże dają „pełen szacunku głos tym, którzy go nie mają’. W swoich programach zajmuje się on niepodejmowanymi przez innych tematami społecznymi, jak życie zamiataczy ulic czy ryksiarzy.

Z kolei filipiński muzyk i kompozytor Raymundo Pujante Cayabyab, zwany potocznie Ryan Cayabyan, został doceniony za popularyzowanie muzyki ludowej swego kraju „przez całe pokolenia”. Pokazał on, że „muzyka może naprawdę napawać dumą i radością oraz jednoczyć ludzi ponad licznymi barierami, które ich dzielą”. 65-letni obecnie laureat zaczął komponować w latach siedemdziesiątych XX wieku i od tamtego czasu zdobył wielką sławę i uznanie a w 2018 został ogłoszony narodowym artystą Filipin za swój wkład do muzyki swego kraju.

Działaczka na rzecz praw człowieka Angkhana Neelapaijit z Tajlandii otrzymała nagrodę za „niezłomną odwagę w poszukiwaniu sprawiedliwości” dla ofiar przemocy i konfliktu na południu kraju. Wyrażono uznanie dla jej „systematycznej, niezmordowanej pracy na rzecz zmiany wadliwego i nieuczciwego tajskiego systemu prawnego”. W 2006 założyła ona Fundację Sprawiedliwość dla Pokoju, w której skład wchodzą obrońcy praw człowieka i pokoju, dokumentujący stan praw człowieka na południu. Służy ona również pomocą prawną ofiarom łamania tych praw i uczy kobiety ich praw.

Inną fundację – Zapobiegania Przemocy Młodzieżowej – założył Kim Jong-ki z Korei Południowej pod wpływem samobójstwa swego syna. Zwraca ona uwagę, że przemoc szkolna jest „systemowym problemem społecznym, dotyczącym uczniów, ich rodzin, szkoły i całej wspólnoty”. W ciągu wielu lat swego istnienia Fundacja dążyła do tego, aby polityka rządowa dostrzegła ten problem i w efekcie w 2004 w Korei Południowej uchwalono prawo o zapobieganiu i postępowaniu wobec przemocy szkolnej. Komisja nagradzająca podkreśliła, że Kim miał odwagę „przekształcenia prywatnego smutku w misję ochrony młodzieży koreańskiej przed plagą brutalności i przemocy” oraz w działalność na rzecz zaszczepienia młodym wartości samooceny, tolerancji i wzajemnego szacunku.

Patronem nagrody o wartości 50 tys. dolarów jest trzeci prezydent Filipin Ramon Magsaysay (1903-57), który zginął w katastrofie lotniczej. Był znany ze swej postawy służenia ludziom i z pragmatycznego idealizmu w ramach społeczeństwa demokratycznego. Nagrodę ustanowiono w maju 1957, kilka miesięcy po jego tragicznej śmierci i jest ona przyznawana osobom, których działalność służy rozwojowi ludzkiemu w Azji „odważnie i twórczo oraz wnoszeniu w ten sposób wkładu do przemiany społeczeństw na lepsze”. Zdobywcami „Azjatyckiego Pokojowego Nobla” byli dotychczas m.in. Dalaj Lama XIV (w 1959), Matka Teresa z Kalkuty (1962), katolickie Rado Veritas z Filipin (1986) i Japonka Sadako Ogata, były wysoki komisarz ONZ ds. uchodźców (1997).