Kard. Grocholewski odebrał doktorat honoris causa UPJPII

Kard. Zenon Grocholewski odebrał w środę tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Uroczystość odbyła się w Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!” podczas inauguracji nowego roku akademickiego uczelni.

Emerytowany prefekt Kongregacji Edukacji Katolickiej został doceniony m.in. za „wierną i ofiarną służbę” Kościołowi powszechnemu o boku papieży Pawła VI, Jana Pawła I, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, za wkład w rozwój posoborowego prawa kanonicznego oraz za zaangażowanie w rozwój katolickiego szkolnictwa wyższego.

– To wybitny prawnik Kościoła, kanonista rzeczywiście zatroskany, od dziesiątków już lat, o poprawne funkcjonowanie sądownictwa kościelnego oraz o jak najlepsze standardy wielowymiarowej edukacji prowadzonej przez Kościół w całym świecie – mówił w wygłoszonej laudacji ks. prof. Tomasz Rozkrut.

Duchowny zwrócił uwagę na fakt, że życie doktora honoris causa naznaczone jest wieloma ważnymi wydarzeniami. – Wymienić należy, tylko z życia kościelnego, Sobór Watykański II, promulgację posoborowych kodeksów prawa kanonicznego oraz innych powszechnych ustaw Kościoła, liczne synody biskupów zwoływane przez kolejnych papieży – przypomniał.

W przemówieniu wygłoszonym po odebraniu wyróżnienia, kard. Grocholewski podkreślał, że Uniwersytet Papieski Jana Pawła II jest pierwszym uniwersytetem kościelnym poza Rzymem. Dwa lata później powstał jeszcze drugi tego rodzaju uniwersytet w Madrycie. Jak dotąd, są to jedyne uniwersytety kościelne poza Rzymem.

– Czuję się więc zaszczycony przyznaniem mi doktoratu honoris causa od tego pierwszego uniwersytetu kościelnego poza Wiecznym Miastem, i to w 10. rocznicę jego powstania, czyli podniesienia Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie do godności uniwersytetu – wyznał hierarcha.

W swoim wystąpieniu wskazał na trzy elementy tożsamości wyższych uczelni kościelnych według nauki św. Jana Pawła II, odnoszące się do wiary, Magisterium Kościoła i kultury.

– Ponieważ dla teologii i innych nauk opartych na Objawieniu to właśnie Objawienie jest źródłem wiedzy i mądrości, jest prawdą, na której należy bazować oraz intelektualno-duchowym ubogaceniem, to ten, kto nie wierzy w Objawienie, nie może być teologiem. Może być jedynie religioznawcą doktryny katolickiej, a nie teologiem – zwracał uwagę purpurat.

Dodał, że wiara może w człowieku wzrastać lub słabnąć. – Każdy z nas jest odpowiedzialny za swoją wiarę, za jej wzrost lub osłabienie. Wiara jest delikatną roślinką. By była żywa i dojrzewała, trzeba ją starannie pielęgnować i żyć nią – uwrażliwiał.

Mówiąc o ewangelizacji kultury, kardynał podkreślał, że jeżeli jakaś „kultura” nie przyczynia się do pełnego rozwoju człowieczeństwa osób, to nie jest autentyczną kulturą. – Nietrudno zauważyć, że istnieją różne formy „kultury” (czy subkultury), które stanowią agresję na prawa człowieka, a więc nie mogą być uważane za wyraz prawdziwej kultury, chociaż są głęboko zakorzenione w tradycjach narodów czy społeczeństw. Można by wymieniać tutaj szeroką listę: ofiary z ludzi, dyskryminacja i maltretowanie kobiet, aborcja, handel ludźmi, eutanazja, teoria gender, LGBT itd. Chować głowę w piasek wobec takich praktyk w imię różności kulturowej byłoby wielkim błędem – przestrzegał.

Jak podkreślił, wydziały, a tym bardziej uniwersytety kościelne, „nie mogą zamykać się w sobie”. – Winny pojmować swoją misję bardzo szeroko, zajmując odważnie kwalifikowane stanowisko, także na forum publicznym, we wszystkich drażliwych problemach współczesnego świata dotyczących społeczno-moralnego bytowania człowieka związanych z prawdami objawionymi, przyczyniając się w ten sposób do tworzenia prawdziwej kultury i broniąc ją przed wszelkimi dewiacjami – podsumował.

Korzenie UPJPII sięgają utworzonego w 1397 roku przez papieża Bonifacego IX, dzięki staraniom św. Królowej Jadwigi, Wydziału Teologicznego w Akademii Krakowskiej. Wydział ten był przedmiotem szczególnej troski arcybiskupa Karola Wojtyły, a od 16 października 1978 roku papieża Jana Pawła II. W motu proprio „Beata Hedvigis” z 8 grudnia 1981 roku polski papież ustanowił Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie.

Na pierwszym posiedzeniu po pogrzebie Jana Pawła II Senat PAT podjął uchwałę o rozpoczęciu starań o przekształcenie Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II. Starania te popierali wielcy kanclerze PAT: kard. Franciszek Macharski i kard. Stanisław Dziwisz, który zwrócił się do Kongregacji Edukacji Katolickiej 15 października 2005 roku z prośbą o utworzenie Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie.

Wcześniej sprawę przekształcenia akademii w uniwersytet poparła Konferencja Episkopatu Polski na 345 Zebraniu Plenarnym w Białymstoku w dniach 26–28 września 2008 roku. Doprowadziło to do ostatecznej decyzji Kongregacji Edukacji Katolickiej, kierowanej przez kard. Zenona Grocholewskiego, która 19 czerwca 2009 roku wydała dekret erygujący Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Stwierdza on, że papież Benedykt XVI „dla uczczenia pamięci swojego znakomitego Poprzednika Sługi Bożego Jana Pawła II postanowił Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie podnieść do godności Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II”.