Kielce: diecezjalne dzieła misyjne podczas sesji misjologicznej

Zaangażowanie świeckich, postaci budujące tradycję misyjną i wkład seminarium duchownego w misje – to główne wątki poruszane podczas dzisiejszej sesji misjologicznej, która – z udziałem bp. Jana Piotrowskiego i bp. Andrzeja Kalety, odbyła się w Wyższym Seminarium Duchownym. Zorganizowano ją na zakończenie Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego.

Obrady otworzył biskup kielecki Jan Piotrowski, posiadający osobiste doświadczenie z pracy misyjnej w Kongu i Peru. Tematem wystąpienia biskupa była „Aktualność misyjnego powołania w Kościele”.

Biskup przypomniał, że przede wszystkim wynika ona z zadania przekazanego nam przez Chrystusa, ze świadomości czerpania i „dotarcia do źródła”. Wskazał na wątki misyjne z adhortacji papieskiej Jana Pawła II „Ecclesia in Europa” z 2003 r. – Wspólnoty chrześcijańskie powinny dokonać refleksji nad swoim zaangażowaniem misyjnym i dawać świadectwo o Jezusie – mówił biskup. Przypomniał także, że najważniejsze jest życie Eucharystią. – Historia misji i Papieskich Dzieł Misyjnych zaczyna się na kolanach przed Jezusem Eucharystycznym – mówił.

– Nadzwyczajny Miesiąc Październik skłania nas przede wszystkim do duchowej współpracy, do modlitwy, do myśli o misjonarzach, do refleksji teologicznej, duchowej, duszpasterskiej, kulturowej, co my – jako ochrzczeni możemy zrobić dla misji – mówił bp Piotrowski.

Podkreślał kilkukrotnie, że Kościół jest misyjny ze swej natury i musi wciąż odczytywać polecenie Jezusa z Góry Wniebowstąpienia: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody…”.

Z kolei bp Andrzej Kaleta przedstawił recepcję dzieła misyjnego w Kościele kieleckim w okresie posoborowym, dzieląc zagadnienie na dwie części.

Nawiązał do czasu międzywojnia, gdy kształtowały się podwaliny zaangażowania misyjnego, które połączył z osobą bł. Józefa Pawłowskiego i zdobytym przez niego doświadczeniem podczas studiów w Insbrucku. – Gdy przybył do Polski swoją działalnością zmierzał do przeszczepienia akceptowanych przez kolejnych papieży form zaangażowania misyjnego – mówił prelegent. Zwrócił uwagę na inicjatywy po Soborze Watykańskim II. Omówił m.in. wskazania posoborowe, zalecające ożywienie ducha misyjnego w parafialnym duszpasterstwie, zaangażowanie seminarium w sprawy misji, organizowanie grup misyjnych wspierających dzieła misji. Przypomniał także czas posługi pasterskiej bp. Stanisława Szymeckiego, gdy kapłani z diecezji kieleckiej zaczęli wyjeżdżać na misje, a także zaangażowanie ks. Jana Kaczmarka w krzewienie dzieła misyjnego wśród najmłodszych.

Wśród postaci wpisanych w historię misji w diecezji kieleckiej został przypomniany sł. Boży ks. infułat Wojciech Piwowarczyk – patronujący obecnie działaniom Domu dla Niepełnosprawnych w Piekoszowie. Tę postać przybliżył dyrektor placówki ks. dr Jan Jagiełka. Ks. Piwowarczyk był zwolennikiem i propagatorem misji. 2 czerwca 1979 r. został mianowany dyrektorem czterech dzieł misyjnych i dyrektorem do spraw misyjnych. Organizował Tygodnie Misyjne i starał się jak najczęściej uwrażliwiać diecezjan na potrzeby misjonarzy.

Ognisko misyjne w kieleckim seminarium jest najstarsze w Polsce, liczy ponad sto lat, a jego członkowie prowadzą aktywną działalność – odbywają m.in. praktyki w krajach misyjnych, w tym roku w Brazylii. Na ten temat mówił diakon Wojciech Rutczyński.

Struktury i codzienną działalność Misyjnego Dzieła Diecezji Kieleckiej, powołanego przez bp. Piotrowskiego, przypomniał jego dyrektor ks. Łukasz Zygmunt. – W ciągu pięciu lat udało nam się zrealizować ponad 150. projektów, w tym medycznych, edukacyjnych, dotyczących rozbudowy infrastruktury, wybudowaliśmy wiele kaplic i obiektów sakralnych, ale też medycznych, gdzie leczą nasi misjonarze i misjonarki – informuje ks. Łukasz Zygmunt.

Obecnie na misjach posługują: ks. Andrzej Zawadzki i ks. Antoni Sokołowski – na Wybrzeżu Kości Słoniowej, ks. Grzegorz Pańczyk i ks. Tomasz Cieniuch – w Peru, ks. Marek Bzinkowski i ks. Maciej Pawłowski – na Jamajce, ks. Piotr Pochopień – w Brazylii. Ponadto na misjach posługuje ok. 40 osób pochodzących z ziemi świętokrzyskiej, są to osoby świeckie, duchowni i osoby życia konsekrowanego.