Spowiedź, psychoterapia, kierownictwo duchowe – Duchowość dla Warszawy

„Co zrobić, kiedy życie nam nie smakuje?”, pytał we wprowadzeniu do kolejnego wykładu z cyklu „Duchowość dla Warszawy”, rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, ks. prof. Krzysztof Pawlina. Odpowiedzią na to pytanie miał stać się wykład pod tytułem „Spowiedź, psychoterapia, kierownictwo duchowe. Co łączy, co dzieli?”, który odbył się 15 stycznia w Narodowym Instytucie Kultury i Dziedzictwa Wsi.

Temat spotkania w dwugłosie podjęli prelegenci: dr Agnieszka Kozak, doktor nauk społecznych, psychoterapeuta i wykładowca Papieskiego Wydziału oraz o. Piotr Kropisz S.J., jezuita, rekolekcjonista i kierownik duchowy, odpowiedzialny za dom rekolekcyjny w Europejskim Centrum Komunikacji i Kultury w Warszawie-Falenicy.

Na początku wykładowcy wyjaśnili czym są i czemu służą psychoterapia i kierownictwo duchowe, kiedy należy szukać pomocy u psychoterapeuty, a kiedy u kierownika duchowego i właściwie dlaczego ludzie szukają tych pomocy i jakie są ich oczekiwania. Cierpienie, traumy z przeszłości, problemy w relacjach, brak smaku życia to niektóre z problemów ludzi decydujących się na psychoterapię. Kierownictwa duchowego natomiast, szukają ludzie spragnieni głębszego kontaktu z Bogiem, choć też częstokroć nie radzący sobie w życiu.

Wykładowcy tłumaczyli też co utrudnia zarówno psychoterapię, jak i kierownictwo duchowe, zwracali uwagę na niewłaściwe oczekiwania ludzi biorących w nich udział oraz wskazywali na wymagane kompetencje psychoterapeutów i kierowników duchowych. To, co przeszkadza w terapii to ugruntowane w człowieku kłamstwa, mechanizmy obronne, lęk przed zmianą, brak zaufania do terapeuty, czy zbytnia od niego zależność. – Gdy mamy zakodowane niewłaściwe wzorce zachowań obecność terapeuty może nam pozwolić odkłamać rzeczywistość i spojrzeć na siebie jako na osobę wartościową – mówiła dr Agnieszka Kozak.

Trudności w kierownictwie duchowym wynikają przede wszystkim z braku wglądu w siebie, niewłaściwy obraz Boga, dewocyjna, magiczna pobożność czy różne postawy lękowe.

– Kierownik duchowy przede wszystkim ma pomagać człowiekowi otworzyć się na Bożą miłość, bo to Bóg prowadzi życie człowieka. Tak było w przypadku biblijnego Helego, który dopomógł młodemu Samuelowi zrozumieć, że to Bóg do niego mówi – zauważył o. Piotr Kropisz.

Wykładowcy dodali na koniec, iż pomimo wielu różnic, psychoterapia i kierownictwo duchowe mogą się nawzajem uzupełniać jako narzędzia służące integralnemu dobru człowieka we wszystkich wymiarach jego osoby.

Po wykładzie prelegenci odpowiadali na pytania słuchaczy, którzy po zakończeniu spotkania mieli możliwość krótkiego osobistego spotkania i rozmowy z wykładowcami.

Wykłady z cyklu „Duchowość dla Warszawy” będą kontynuowane. Kolejne odbędzie się 5 marca.