Przewodniczący KEP: spotkanie ze zmartwychwstałym Jezusem prowadzi do służby bliźnim

Drodzy Telewidzowie!
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!

Chrystus zmartwychwstał!

1. „Chrystus powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy”. Jego zmartwychwstanie jest najważniejszą prawdą chrześcijańskiej wiary, ponieważ to właśnie dzięki zmartwychwstaniu Chrystus objawił się nam jako Ten, który – siłą miłości – przezwyciężył śmierć. On też ukazał nam nowy, nieznany przedtem wymiar życia. Chrystus pozostał bowiem istotą cielesną, ale wszedł w inny, nowy, nieznany nam dotąd wymiar życia. Ewangeliści podkreślają, że pojawił się On w tym samym ciele, ale nie w takim samym. W miejsce „ciała ziemskiego” pojawiło się „ciało niebiańskie”. W miejsce soma psychikon, czyli „ciała zmysłowego”, pojawiło się soma pneumatikon, czyli „ciało duchowe”. Ten nowy wymiar egzystencji Zmartwychwstałego Święty Paweł nazywa „kosmicznym” ciałem Chrystusa.

2. Wiara w Zmartwychwstałego daje nam niewzruszoną nadzieję, że ostatnie słowo nie należy do śmierci, ale do Chrystusa, Dawcy życia wiecznego. Bez wiary w tę prawdę nie ma ani chrześcijanina ani chrześcijaństwa. Odrzucenie wiary w zmartwychwstanie Chrystusa sprowadzałoby wiarę do roli „organizatora” życia społecznego lub emocjonalnego pocieszyciela w trudnych sytuacjach. Ta wiara jest najistotniejszą sprawą naszego życia, bo ona nadaje temu życiu jasny kierunek. Bez niej bylibyśmy podobni do kapitana statku, który wprawdzie umie żeglować, ale zapomniał dokąd płynie. Autentyczne spotkanie ze zmartwychwstałym Chrystusem prowadzi człowieka do nawrócenia i budzi fascynację, która każe zostawić wszystko, aby oddać nasze życie na służbę bliźnim. To zaś zmierza z kolei do przemian społecznych, które rzeczywiście służą osobie ludzkiej. Zdąża do uzdrawiania pracy, instytucji, życia ekonomiczno-społecznego, wspólnoty politycznej, kultury i nauki tak, aby były one zgodne z normami sprawiedliwości, sprzyjały dobru a nie stawały mu na przeszkodzie.

3. W obliczu panującej u nas epidemii – musimy sobie postawić szereg pytań, na które nie ma prostej odpowiedzi. Gdy zastanawiamy się nad tym, w jakiej relacji pozostaje zmartwychwstanie Chrystusa do bieżącej sytuacji – to przychodzą mi na myśl słowa św. Augustyna. Mówi on: chrześcijanom nie jest oszczędzone cierpienie, co więcej, zaznają go trochę więcej, ponieważ życie wiarą oznacza odwagę głębszego podejścia do życia i wydarzeń dziejowych. Jednak tylko w ten sposób – doświadczając cierpienia – poznajemy życie w jego głębi, w jego pięknie, z wielką nadzieją, jaką budzi Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały. Wierzący znajduje się zatem między dwoma biegunami: z jednej strony zmartwychwstanie, które już jest obecne i działa w nas, a z drugiej strony, pilna potrzeba włączenia się w proces, który prowadzi wszystkich i wszystko ku pełni. Podobnie jak całe stworzenie cierpi niczym w bólach rodzenia, tak również my wzdychamy w oczekiwaniu na odkupienie naszego ciała, na nasze odkupienie i nasze zmartwychwstanie.

4. Z okazji Świąt Wielkanocnych całemu Kościołowi w Polsce, wspólnotom innych Kościołów i związków wyznaniowych, wszystkim rodzinom, środowiskom pracy, nauki i kultury, służbie medycznej, chorym, ubogim i więźniom, a także Rodakom żyjącym na obczyźnie oraz osobom, które nie podzielają z nami wiary w Zmartwychwstałego – życzę autentycznej radości Wielkiej Nocy, która pomoże nam wszystkim przezwyciężać trudności obecnego czasu i urzeczywistniać szlachetne, ludzkie marzenia.

Chrystus Zmartwychwstał i my razem z Nim zmartwychwstaniemy!

Wszystkim życzę błogosławionych świąt Zmartwychwstania Pańskiego!