Co jeszcze musi się stać, byśmy powiedzieli sobie „przepraszam”?

Co jeszcze musi się stać, żebyśmy potrafili spojrzeć sobie w oczy, podać sobie ręce i powiedzieć: „przepraszam”? – pytał w homilii abp Józef Kupny, w czasie Wigilii Paschalnej, której przewodniczył we wrocławskiej katedrze.

„Czego jeszcze potrzebujemy, żeby przestały rządzić nami egoistyczne zachcianki, widzenie jedynie własnego interesu, żeby przestały się liczyć intrygi, marne gry, zdrady, oszustwa, nienawiść, pycha i poniżanie drugiego człowieka?” – mówił metropolita wrocławski.

Kaznodzieja zachęcał: „Wróćmy do początków. Zacznijmy na nowo. Niech stary człowiek w nas umiera. Bo jeśli nie dziś, to kiedy”.

– Musimy przyznać, że wielu żyło i postępowało tak, jakby to oni trzymali świat w swojej dłoni – zauważył metropolita wrocławski przywołując myśl św. Jana Pawła II z adhortacji „Ecclesia In Europa”, że stary kontynent przypomina człowieka sytego, który zdaje się mówić, że nikogo i niczego nie potrzebuje do szczęścia.

Kaznodzieja wskazał, że dziś ludzkość przekonała się, że to nie ona sprawuje kontrolę nad światem. – Słowo Boże przypomina, że świat jest w rękach Boga i że nawet teraz, kiedy my jesteśmy zdezorientowani i wystraszeni świat się Panu Bogu z rąk nie wymknął – podkreślił abp Kupny.

Kaznodzieja nawiązał do zaproszenia, jakie zmartwychwstały Jezus skierował do swoich uczniów. – Pan chce spotkać się z nimi w Galilei, to znaczy tam gdzie rozpoczęła się ich znajomość, gdzie ich powoływał, rozmnażał chleb i gdzie wypowiedział osiem błogosławieństw. Jakby chciał im powiedzieć, że mogą wszystko zacząć od początku – mówił metropolita wrocławski.

– Nawet jeśli jesteśmy w takiej sytuacji, że nasza relacja z Jezusem nie zawsze była idealna, kiedy widzimy jak wiele w tym świecie popsuliśmy, jeśli dostrzegamy, że między mną a drugim człowiekiem wydarzyło się wiele zła, to Jezus dziś mówi: „wróćcie do początku, zacznijcie na nowo” – tłumaczył abp Kupny.

Nawiązując do powierzenia kobietom misji poinformowania uczniów o pustym grobie, abp Kupny wskazał, że w ten sposób Chrystus przypomniał wierzącym w Niego, że nikt nie jest samotną wyspą oraz, że wiary nie przeżywa się w pojedynkę. – Życia nie można przeżyć samemu, bez drugiego człowieka – mówił hierarcha.