Patriarcha Cyryl wezwał do uczenia się miłości bliźniego od bohaterów wojny

W Dniu Zwycięstwa nad Faszyzmem, które w Rosji od 1945 obchodzone jest 9 maja, patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl złożył wieniec na tzw. Pokłonnej Górze w Moskwie, a następnie odprawił „litiję”, czyli nabożeństwo za poległych i zmarłych uczestników Wielkiej Wojny Narodowej (1941-45). „Dzisiejsza modlitwa za zmarłych łączy się dziś z modlitwą za naszą ojczyznę, aby Pan chronił nasz naród i kraj przed wrogami zewnętrznymi i wewnętrznymi (…), aby umacniał nas we wzajemnym służeniu i pomaganiu sobie, jak robili to żołnierze na polu walki tej Wojny” – powiedział zwierzchnik Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP) na zakończenie nabożeństwa.

9 maja, gdy w Rosji obchodzono w tym roku 75. rocznicę zakończenia II wojny światowej w Europie – w historiografii rosyjskiej jest ona nazywana Wielką Wojną Narodową (lub Ojczyźnianą) i liczona od napaści hitlerowskich Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941, a nie od ataku Niemiec na Polskę 1 września 1939 – patriarcha odwiedził kompleks memoriałowy „Park Zwycięstwa” na Pokłonnej Górze i złożył tam wieniec.

Na zdjęciach z tego wydarzenia widać, że nikt mu nie towarzyszył i że cały rozległy obszar Parku był całkowicie pusty. Według rosyjskiej agencji chrześcijańskiej Credo.Portal, było to prawdopodobnie pierwsze publiczne pojawienie się Cyryla od 19 kwietnia, gdy w stołecznej świątyni Chrystusa Zbawiciela przewodniczył obrzędom prawosławnej Niedzieli Wielkanocnej.

Na stronie Patriarchatu Moskiewskiego podano, że zwierzchnik RKP złożył wieniec czerwonych róż przed „Ogniem Pamięci i Chwały” u stóp Pomnika Zwycięstwa. Podkreślono zwłaszcza sakralny status tego ognia, gdyż „zapalono go od płomienia przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Ogrodzie Aleksandrowskim pod murami Moskiewskiego Kremla”. Ogień ten płonie w miejscu otoczonym pięcioramienną gwiazdą. Agencja zwróciła uwagę, że nie podano, dlaczego patriarcha nie złożył wieńca „u źródeł świętego ognia”. Przed opuszczeniem tego miejsca patriarcha odmówił jeszcze modlitwę „Wiecznaja pamiat” za „dowódców i żołnierzy, którzy życie swe położyli za wiarę i ojczyznę”.

W tym samym dniu odprawił on także „litiję” za poległych i zmarłych uczestników Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w cerkwi Aleksandra Newskiego w pobliżu swej rezydencji na moskiewskim osiedlu willowym Pieriediełkino. W krótkim kazaniu po nabożeństwie powiedział, że „modlitwa za zmarłych łączy się dziś u nas z modlitwą za naszą ojczyznę, aby Pan ochraniał nas naród i nasz kraj przed wrogami zewnętrznymi i wewnętrznymi (…), aby umacniał nas w czynie służenia i pomagania sobie nawzajem, jak czynili to żołnierze na polach bitew Wielkiej Ojczyźnianej”. Podkreślił, że „ryzykowali oni swoim życiem, gdy życie bliźniego, przyjaciela, żołnierza, który jest obok, było tak wysokie i cenione, że w imię tego życia bliskich ludzie byli gotowi stracić własne”.

Cyryl życzył, „abyśmy byli zdolni nie tylko w skrajnych, ale w też w normalnych warunkach, nawet dość komfortowych współczesnego życia, okazywać taką samą miłość bliźnim”.

Zwierzchnik RKP oświadczył ponadto, że „pomodlimy się obecnie także o to, aby Pan odgrodził nas wszystkich od tej strasznej zarazy, która dotarła do nas w tym jubileuszowym roku i która zabrała i nadal zabiera życia ludzkie”. Zaznaczył przy tym, że „być może pamięć o wielkich bohaterach Wojny Ojczyźnianej pomoże nam być mężniejszymi także w warunkach tego ataku, pamiętając, że powinniśmy wtedy myśleć nie tylko o swoim własnym życiu, ale też o życiu tych, którzy są obok za przykładem bohaterów Wielkiej Wojny Narodowej”.