W Płocku odkryto 30 średniowiecznych grobów

Około 30 grobów z okresu średniowiecza odkryto na terenie obecnego Pałacu Ślubów w Płocku, podczas prowadzonych tam prac archeologicznych. Są to prawdopodobnie pozostałości po cmentarzu, znajdującym się obok kaplicy pw. św. Idziego. W XI wieku ufundował ją książę Władysław Herman.

W Płocku rozpoczęto remont Pałacu Ślubów, który jest siedzibą Urzędu Stanu Cywilnego. Zabytkowy budynek powstał około 1890 roku, więc konieczne było przeprowadzenie prac archeologicznych. Pracami kierują dwaj archeolodzy: dr Tomasz Kordala, wicedyrektor Muzeum Mazowieckiego oraz Zbigniew Miecznikowski, kierownik działu archeologii muzeum.

Archeolodzy odnaleźli około 30 średniowiecznych grobów, co wskazuje na to, że w tym miejscu mógł znajdować się średniowieczny cmentarz (od XI wieku). Przy odkrytych szczątkach znaleziono wiele przedmiotów codziennego użytku: kabłączki skroniowe (słowiańska biżuteria, przypominająca kolczyki, zawieszana na opasce wokół głowy), pierścionki, nożyki, krzesiwo.

Ponieważ w ubiegłym roku, w trakcie badań na sąsiednim zapleczu siedziby byłej komendy policji odkryto część XII-wiecznego cmentarza (78 pochówków z tego okresu), istnieje prawdopodobieństwo, że odkryte obecnie groby znajdowały się wokół nie istniejącej od dawna kaplicy pw. św. Idziego, ufundowanej przez księcia Władysława Hermana w XI wieku. Jak wiadomo, w średniowieczu zmarłych grzebano na cmentarzach znajdujących się bezpośrednio przy kościołach i kaplicach.

W Płocku od lat trwają poszukiwania pozostałości po kaplicy św. Idziego, mogą się one znajdować przy skrzyżowaniu ulic Tumskiej i Królewieckiej. W średniowieczu znajdował się tam prowadzący do Płocka gościniec. Prawdopodobne jest, że szczątki świątyni znajdują się pod jednym z budynków otaczających teren za Pałacem Ślubów. Może też być tak, że płocki Pałac Ślubów stoi na reliktach kaplicy św. Idziego.

Kaplica pw. św. Idziego została zbudowana wśród sadów, na przedmieściu dawnego Płocka, przy drodze, która od średniowiecznej tzw. bramy bielskiej prowadziła w kierunku północno-wschodnim – obecnie jest to róg ulic Tumskiej i Królewieckiej. Fundatorem kaplicy był książę Władysław Herman (1044-1102), który zbudował ją, aby patron płodności pomógł mu mieć potomstwo z pierwszą żoną Judytą albo w podzięce za syna Bolesława.

Zbudowana w XI wieku kaplica była murowana, potem przebudowano ją na drewnianą. Na początku XX wieku w rejonie skrzyżowania Tumskiej i Królewieckiej znajdowano cegły, które prawdopodobnie były pozostałościami po fundamentach kaplicy św. Idziego.