Abp Jagodziński: Wniebowzięcie jest bezcenną zapowiedzią naszego zmartwychwstania

Wniebowzięcie NMP jest bezcenną zapowiedzią naszego zmartwychwstania i zasadza się na Zmartwychwstaniu Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone w podobne do swojego chwalebnego Ciała – mówił dzisiaj w kieleckiej bazylice abp Henryk M. Jagodziński.

W wygłoszonej homilii podczas uroczystej Sumy odpustowej nawiązał do historii dzisiejszego święta, przedstawił kontekst Cudu nad Wisłą, przypomniał także ideę roku jubileuszowego, szczególnie ważnego dla bazyliki katedralnej świętującej rocznicę 850-lecia.

Mówiąc o obchodzonym dzisiaj święcie Wniebowzięcia zauważył szczególne wybranie Matki Jezusa, dla której kres ziemskiego życia nie oznaczał śmierci, ale – jak chce tradycja – zaśnięcie. –Uroczystość dzisiejsza jest kontynuacją Paschy i Wniebowstąpienia Pana, nadzieją zapowiedzią życia wiecznego i naszego zmartwychwstania – podkreślał abp Jagodziński.

Przypomniał, że Maryja była zawsze dla Polaków „Orędowniczką i Ucieczką”, a sama uroczystość zaprasza nas do ufności wobec Niej. – Tak było sto lat temu, gdy nad dopiero co wskrzeszoną ojczyną zawisło śmiertelne niebezpieczeństwo bolszewickiej nawały (…). Zwycięstwo nad bolszewikami dokonało się w dniu Wniebowzięcia Maryi z duszą i ciałem do nieba (…). Wojna polsko-bolszewicka 1920 r. to była nie tylko walka o przesunięcie linii granicznych, to była wojna cywilizacji, wojna chrześcijaństwa przeciw ateizmowi i bolszewizmowi – mówił abp H.M. Jagodziński.

Arcybiskup przypomniał również, że z tych wszystkich przyczyn nazwano wydarzenie „Cudem nad Wisłą”, które to pojęcie wprowadził abp Józef Teodorowicz, w niczym nie umniejszając geniuszowi dowódców i że uznano bitwę za 18. pozycję wśród najważniejszych bitew świata.

Zauważył, że dzisiejszy dzień to jakby „imieniny” kieleckiej bazyliki, noszącej wezwanie Wniebowzięcia NMP. – W święto patronalne wpisują się obchody jej 850 lat. Kiedy patrzymy na tę wspaniałą bazylikę i kiedy zagłębimy się w jej historię, możemy powiedzieć, że jest jakby jedną wielką relikwią – mówił abp Jagodziński, akcentując m.in. swoje związki z najważniejszym kościołem w diecezji (w tym swoje święcenia biskupie sprzed miesiąca).

– Rok jubileuszowy – święty, to nie tylko okazja do wspomnień, ale do duchowego skupienia, zaangażowania się w życie diecezji i dawania własnego świadectwa chrześcijańskiego – mówił, analizując także głębokie zakorzenienie jubileuszowych lat w tradycji judeo-chrześcijańskiej. Przypomniał, że jubileusz bazyliki katedralnej – „serca diecezji” – staje się zarazem jubileuszem całej diecezji.