Bp Zadarko: z etosu pielgrzymowania nie wolno nam zrezygnować

Z wdzięcznością za to, że mimo pandemii, ze wszystkich polskich diecezji przyszły piesze pielgrzymki na Jasną Górę, że tysiące pątników podtrzymało polski fenomen odnawiania ducha przez rekolekcje w drodze, w Sanktuarium odbyło się we wtorek spotkanie przewodników i kierowników pieszych kompanii oraz członków Rady Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek.

Kustosz Jasnej Góry o. Waldemar Pastusiak podziękował wszystkim za wielki trud i wszelkie działania w bezpiecznej organizacji pielgrzymek. – Dziękuję wam za wasz trud, za wszelkie działania, dzięki którym mogliśmy w bezpiecznych warunkach modlić się – mówił paulin. Podziękował też pielgrzymom za przestrzeganie zasad i obostrzeń sanitarnych. „Byliście posłuszni i dzięki temu nie doszło tutaj do zarażenia” – podkreślał.

Tegoroczne pielgrzymowanie przyjęło różne formy: tradycyjne, sztafetowe, mieszane czy duchowe. – Organizatorzy pielgrzymek wykazali się wielką troską o wiernych i pomysłowością przygotowując różne możliwości bezpośredniego i duchowego uczestnictwa w rekolekcjach. Odpowiedzieliśmy kreatywnie na pandemię i ograniczenia, ale zatęskniliśmy też za tradycyjnym wędrowaniem do Maryi – zauważył ks. Marian Janus, krajowy koordynator pieszych pielgrzymek.

Zauważył, że „to było nasze pierwsze marzenie, kiedy na wiosnę mierzyliśmy się z tematem – przyjść, nie przyjść, organizować, nie organizować, żeby było bezpiecznie. I to się udało – podkreślił.

– Z etosu pielgrzymowania nie wolno nam zrezygnować – mówił bp Zadarko. – To jest powszechny apel, aby nie lękać się organizowania pielgrzymek nawet, gdyby one były, jak w niektórych przypadkach w tym roku, tylko symboliczne, w postaci idących duszpasterzy. Jest niebezpieczeństwo, że koronawirus przerwie nam tradycję pielgrzymowania, nie ustawajmy w mówieniu, propagowaniu, informowaniu o sensie pielgrzymowania, tym bardziej w okresie trudnym – mówił przewodniczący Rady Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek.

Tegoroczne pielgrzymowanie piesze na Jasną Górę odbywało się najczęściej sztafetowo i duchowo, przemierzając drogę do lokalnych miejsc kultu, ze zmienioną trasą i tak jak zwykle, czyli z noclegami, jednak z zachowaniem wszelkich obostrzeń koronawirusowych.

Docierały tylko co najwyżej kilkudziesięcioosobowe delegacje lub sami księża reprezentujący diecezjalne pielgrzymki. Tylko nieliczni zdecydowali się w większych grupach (do 150 osób) przejść cały szlak.

Epidemia sprawiła, że pielgrzymów pieszych było zdecydowanie mniej, ale widać było tez wielkie pragnienie i determinację, by ruch pątniczy nie tylko podtrzymać, ale nadać mu jeszcze większy sens.
Wszyscy modlili się o to, by pandemia ustała i by wreszcie wrócić do normalności, i za rok „jak zawsze” móc masowo wyruszyć na pątnicze szlaki.

Spotkania podsumowujące pielgrzymki piesze odbywają się na Jasnej Górze co roku, zawsze są okazją do wymiany doświadczeń i wytyczenia dróg na przyszłość.