Bp Greger: cierpienie jest tajemnicą, w którą należy wejść z miłością

„Cierpienie nie jest wyłącznie trudnością, nie jest tylko problemem, który należy rozwiązać, ale tajemnicą, w którą należy wejść z miłością” – wskazał bp Piotr Greger, który przewodniczył 27 września w bialskim kościele Opatrzności Bożej Mszy św. w intencji pacjentów, lekarzy, pracowników i współpracowników Beskidzkiego Centrum Onkologii im. Jana Pawła II. Modlitwa upamiętniła 110. rocznicę pobłogosławienia budynku szpitala w Białej.

W homilii biskup zwrócił uwagę, że jubileusz 110-lecia szpitalnej, systemowej troski o chorych, zadanie, które dziś kontynuuje w stolicy Podbeskidzia Bielskie Centrum Onkologii, pomaga na nowo zauważyć w otoczeniu ludzi cierpiących czy przeżywających jakieś bolesne ograniczenia.

„Zauważamy także tych, którzy poświęcają swoje siły oraz kompetencje zawodowe posługując chorym i niepełnosprawnym: lekarzy, personel pielęgniarski i całe grono anonimowych osób poruszonych ewangelicznym duchem miłości bliźniego, troszczących się i pielęgnujących chorych” – zaznaczył kaznodzieja, dziękując tym, którzy na terenie diecezji bielsko-żywieckim z wielkim oddaniem opiekują się chorymi.

Zdaniem biskupa, cierpienie mówi coś ważnego o nas samych. „Cierpienie nie jest wyłącznie trudnością, nie jest tylko problemem, który należy rozwiązać, ale tajemnicą, w którą należy wejść z miłością. Jest jeszcze jedna wspólna nić łącząca misję Kościoła i szpitala w trosce o duchowe i fizyczne zdrowie człowieka” – wyjaśnił, wskazując na ducha służby na wzór Jezusa.

„Kościół i szpital – każdy w zakresie swoich kompetencji i obowiązków – mają służyć, a nie tylko załatwiać sprawy czy rozwiązywać problemy. To jest ich misja, posłanie, zadanie. Jeśli zabraknie ducha służby, to zatracimy swoją tożsamość i utracimy w oczach ludzi wiarygodność. Kościół, który nie służy – na wzór Jezusa Sługi – nikomu nie będzie potrzebny. Szpital, w którym brakuje postawy służebności wobec chorego, stanie się tylko instytucją, dla której fundusz będzie ważniejszy od człowieka doświadczonego cierpieniem” – przestrzegł.

110 lat temu, 26 września 1910 r., ówczesny biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej Anatol Nowak pobłogosławił budynek szpitala w Białej. Jak wspominają kroniki, w uroczystości tej wzięła udział liczna grupa lekarzy z dyrektorem, kurator i prezes komitetu budowy szpitala, posługujący w Białej pastor, rabin miejscowej gminy żydowskiej, prezes Żydowskiej Gminy Wyznaniowej, wiceburmistrz Białej, architekci, budowniczowie, starosta bialski, przedstawiciele cech i organizacji społecznych, licznie zebrana grupa mieszkańców Białej, Bielska, Lipnika i okolic.