Abp Ryś: bez wolności wewnętrznej wolność zewnętrzna jest krucha i zagrożona

– Prawdziwa wolność człowieka polega na wolności wewnętrznej, bez której wolność zewnętrzna jest w istocie krucha i zagrożona – przekonywał abp Grzegorz Ryś mówiąc o wizji wolności wg św. Jana Pawła II. Metropolita łódzki i przewodniczący Zespołu KEP ds. Nowej Ewangelizacji wygłosił wykład pt. „Nowa ewangelizacja sposobem obecności Kościoła w wolnym świecie”, w pierwszej części konferencji „Kościół św. Jana Pawła II – niepodległość ducha”, która odbywa się w siedzibie Sekretariatu KEP w Warszawie.

Abp Ryś oparł swoje wystąpienie na 11 tekstach Jana Pawła II odnoszących się do nowej ewangelizacji w kontekście ludzkiej wolności i wolnego świata. Szczegółowo zanalizował wystąpienie z 3 czerwca 1997 r., gdy papież wobec 7 prezydentów państw Europy Środkowo–Wschodniej, zgromadzonych w Gnieźnie, dziękował za nowo otrzymany dar wolności dla narodów połowy kontynentu. Ojciec Święty podkreślał zarazem, że ta nowa wolność potrzebuje ewangelizacji, gdyż bez nie staje się problematyczna, niedokończona i niepełna. Po upadku muru widzialnego odsłania się bowiem mur niewidzialny, zbudowany z lęku, agresji, egoizmu i braku otwartości na innych. U grobu św. Wojciecha Jan Paweł II zadał również pytanie o metodę ewangelizacji, a mianowicie o to, czy wolno porzucić Wojciechową metodę owocowania przez obumieranie, gotowości do tracenia siebie, by to tracenie odrodziło się życiem w innych.

Myśli te obecne były również w innych przytaczanych przez abp. Rysia papieskich tekstach. Jan Paweł II zwracał w nich uwagę, że mimo zewnętrznych prześladowań, człowiek może zachować wewnętrzną wolność, która jest wolnością prawdziwą. Kluczem do osiągnięcia tej wolności jest relacja z Chrystusem, dlatego to właśnie ewangelizacja przyczynia się do wyzwolenia człowieka. Papież podkreślał też, że prawdziwa wolność, w Duchu Świętym, polega na władzy nad samym sobą; wyzwala ona od niebezpieczeństwa indywidualizmu i woli niekontrolowanego panowania nad innymi. W związku z tym stwierdzał, że bez wyzwolenia duchowego wolność polityczna lub społeczna jest krucha i zagrożona.

Abp Ryś przypomniał też, że zdaniem Jana Pawła II, relatywizm i agnostycyzm nie są lepszą podstawą dla demokracji niż chrześcijaństwo. Papież nauczał, że nie wszystko można przegłosować. Przekonywał, że świat, mimo powszechnego pragnienia wolności, bez wspólnego rozeznania, czego nam „nie wolno”, staje się areną egoizmu i przemocy. Święty papież zwracał też uwagę na rolę Kościoła w misji ewangelizacyjnej wolnego świata: Kościół nie może być zsekularyzowany; musi być „inny”. Dopiero wtedy może skutecznie ewangelizować.