Sierpc: najstarsza na Mazowszu figura Maryi po renowacji

Do Sanktuarium Matki Bożej Sierpeckiej – Pani Niezawodnej Nadziei, po kilkumiesięcznej renowacji powróciła najstarsza na Mazowszu figura Matki Bożej. Zbadano, że ma ona około 680 lat. Figura została poddana gruntownej konserwacji w Warszawie. Prace sfinansował Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Najstarsza w diecezji płockiej figura Matki Bożej, pochodząca prawdopodobnie z okolic roku 1340, po trwającej kilka miesięcy renowacji powróciła do swojego sanktuarium w Sierpcu. W czasie gruntownych badań na nowo oceniono wiek figury.

„Zbadano, że figura Maryi ma około 680 lat. Prace związane z jej renowacją były bardzo skomplikowane, jednak warto było, ponieważ jest to najcenniejsza spośród Madonn na Mazowszu. Zauważamy, że w ostatnich latach coraz więcej osób dostrzega wartość obecności Matki Bożej na wzgórzu Loret w Sierpcu” – mówi siostra Miriam Pałasz, przełożona sierpeckiego klasztoru sióstr benedyktynek.

Figura Matki Bożej Sierpeckiej została poddana gruntownej konserwacji w pracowni konserwacji zabytków w Warszawie. Kosztowne prace zostały sfinansowane przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Kult maryjny w Sierpcu notuje się od XV w., związany jest z legendarnym objawieniem się Matki Bożej klerykowi Andrzejowi w czasie zarazy pustoszącej Mazowsze w 1483 r. Pierwotnie ośrodkiem kultu była studnia na łące w pobliżu obecnego kościoła (zachowana do dziś, z nową kapliczką z pocz. XX w.). Od końca XVI w. notowana jest w kościele obecność figury Matki Bożej z Dzieciątkiem, od początku przybieranej w sukienki i korony. Notowana jest w aktach wizytacyjnych od końca XVI w. Od początku jej przechowywania w kościele uznawana była jako słynąca łaskami. To z nią chrześcijańska pobożność wiązała cuda i łaski, które od wieków przez wstawiennictwo Matki Bożej, otrzymywali przybywający do Sierpca pątnicy. Figura w przeszłości zyskała tytuły: Madonna Loretańska, Ksieni Sierpecka; Matka Niezawodnej Nadziei. Figura ta jest jednak starsza od samego kościoła i kultu maryjnego na wzgórzu Loret w Sierpcu.

Po osadzeniu przy kościele benedyktynek sprowadzonych z Chełmna na początku XVII w. i stworzeniu stałego ośrodka kontemplacji, Sierpc zasłynął jako ponadregionalny ośrodek pielgrzymkowy. Kult wyraźnie osłabł w wieku XVIII, a w XIX prawie wygasł. Po kasacie opactwa benedyktynek w 1892 r., kościół znalazł się pod opieką kleru diecezjalnego. Wówczas rozpoczęto usilne próby wskrzeszenia kultu (liczne inwestycje materialne, uroczystości religijne). Kult o zasięgu lokalnym trwa do dziś. Benedyktynki wróciły do klasztoru w 1947 r. W 1981 r. powołano przy kościele parafię pw. św. Benedykta. Koronacja figury na prawie papieskim w 1983 r. potwierdziła 500-letnią tradycję kultu maryjnego w Sierpcu, lecz nie wpłynęła na gwałtowny rozwój czci w sierpeckim sanktuarium. Od 2004 r. diecezja płocka duszpasterstwo parafialne oddała pod opiekę księżom ze Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, czyli pallotynom.