Warszawa: Msza św. w intencji żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK

Ks. ppłk Mirosław Biernacki przewodniczył w katedrze polowej Mszy św. w intencji żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK (27WDP AK) w 77. rocznicę jej utworzenia. Ze względu na pandemię koronawirusa w Eucharystii uczestniczyło niewielkie grono osób, przedstawicieli środowisk kresowych.

W homilii ks. ppłk Mirosław Biernacki podkreślił, że dla ludności cywilnej zamieszkującej Wołyń i nękanej zarówno przez okupantów, jak i przez ukraińskich nacjonalistów żołnierze 27WDP AK byli „światłem nadziei”. – Światłem, które pozwoliło znaleźć na powrót wiarę w człowieka, sprawiło ono, że odżyła w ludziach duchowa moc przezwyciężenia terroru, strachu i niemocy, spowodowanej latami uciemiężenia – powiedział. Dodał, że „po latach ta część narodowej martyrologii, manifestująca polskość Kresów, daje wciąż świadectwo rozpaczy narodu rozszarpanego i zdradzonego przez wszystkich, także sojuszników i pozostawionego samemu sobie”.

Zdaniem kapelana środowiska 27WDP AK w rocznicę powstania formacji „kolejny raz uświadamiamy sobie, jak przeżycia wojenne głęboko wryły się w pamięć i ludzkie serca”. – Nasze wspomnienie przechodzi w modlitwę za ofiary wojny, ale także o pokój i pojednanie (…) Wiemy, że pokój musi narodzić się najpierw w sercu i jest zależny od naszej woli, postawy, gestów miłości, od umiejętności wyznania win i przebaczenia, i wreszcie od tego, czy potrafimy patrzeć w przyszłość, nie będąc skrępowani wyłącznie przeszłością – powiedział ks. Biernacki.

Eucharystię koncelebrował ks. kmdr w st. spocz. Janusz Bąk, kapelan weteranów i kombatantów. We Mszy św. uczestniczyła Anna Lewak, prezes Okręgu Wołyńskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, a także dwa poczty sztandarowe i proporzec środowisk kresowych.

27WDP AK została sformowana jako odpowiedź na ataki ze strony nacjonalistów ukraińskich i UPA z istniejących wcześniej oddziałów partyzanckich i zmobilizowanych żołnierzy konspiracji inspektoratów AK: Kowel, Łuck i Równe. Komendant Okręgu Kazimierz Bąbiński „Luboń” na odprawie oficerów w dniu 28 stycznia 1944 r. podjął decyzję o organizowaniu wojska w ramach dywizji piechoty. Przyjęto nazwę jednostki nawiązującą do przedwojennej kowelskiej 27 Dywizji Piechoty.

Głównym zadaniem 27WDP AK było przeprowadzenie akcji „Burza” na Wołyniu. Dywizja wspierała między innymi samoobronę ludności polskiej w walce z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii. Walczyła również z regularnymi oddziałami niemieckich wojsk frontowych. Po wkroczeniu Armii Czerwonej została zmuszona do złożenia broni. Większość jej oficerów zesłano do łagrów w ZSRR lub osadzono w więzieniach.