W Hiszpania powstało Zgromadzenie na rzecz Życia, Wolności i Godności

Obrona chrześcijańskich wartości narodu, a zwłaszcza przeciwstawienie się propagowaniu aborcji i eutanazji, to główne pole działania Zgromadzenia na rzecz Życia, Wolności i Godności w Hiszpanii. Powołało je do życia 120 organizacji i stowarzyszeń z całego kraju na spotkaniu za pośrednictwem internetu 21 stycznia.

W wirtualnym spotkaniu założycielskim, które prowadził dziennikarz Javier Nieves, wzięli udział m.in.: Jaime Mayor Oreja – przewodniczący hiszpańskiego oddziału ogólnoeuropejskiego ruchu antyaborcyjnego One of Us; Alfonso Bullón de Mendoza, stojący na czele Katolickiego Stowarzyszenia Propagandzistów; María San Gil z Fundacji Villacisneros; Ignacio García Juliá – szef Hiszpańskiego Forum Rodziny; Josep Miró i Ardevoll – założyciel i prezes katalońskiego portalu E-Cristians; Daniel Fernández – dyrektor Chrześcijańskiego Stowarzyszenia dla Demokracji; Alicia Latorre – przewodnicząca Hiszpańskiej Federacji Stowarzyszeń Obrońców Życia; José Manuel Pagán – rektor Uniwersytetu Katolickiego z Walencji i Manuel Martínez Sellés – przewodniczący Kolegium Lekarzy z Madrytu.

“Rząd Hiszpanii od miesięcy wciela w życie projekt, który dąży do zniszczenia porządku społecznego, opartego na zasadach i wartościach chrześcijańskich, ucieleśnionych w godności osoby ludzkiej” – stwierdza oświadczenie nowej organizacji. Podkreślono, że „Zgromadzenie zobowiązuje się współpracować i wspierać pilne zadanie tworzenia nowej rzeczywistości, aby zapewnić ciągłość przykładnej pracy wielu stowarzyszeń, które przez te lata broniły wartości życia, wolności i godności”. Inicjatorzy wskazali, że organizacje, które reprezentują, współdziałają ze sobą już od wielu miesięcy.

Zgromadzenie stara się także określić i „wdrożyć alternatywę kulturową, której potrzebuje Hiszpania, w obliczu panującego obecnie trendu władzy”. Za „główny błąd przy diagnozowaniu kryzysu, na jaki cierpi dziś kraj”, uznano zapominanie „o «przedpolityce», to znaczy o takich zasadach, wartościach i podstawach kryzysu prawdy, uprzednich wobec polityki, jak: kryzys osoby, najbliższych jej instytucji, utrata trwałych punktów odniesień czy pogarda dla duchowego i religijnego wymiaru naszego społeczeństwa”.