Sanktuarium w Janowie Lubelskim afiliowane do Papieskiej Bazyliki Matki Bożej Większej

Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Łaskawej i Różańcowej w Janowie Lubelskim jest włączone w duchową więź (afiliowane) do Papieskiej Bazyliki Matki Bożej Większej ( Santa Maria Maggiore) – poinformował dzisiaj KAI ks. Tomasz Lis, kustosz janowskiego sanktuarium.

W ubiegłym roku z inicjatywy biskupa sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza została wystosowana prośba ks. Tomasza Lisa, proboszcza janowskiej parafii św. Jana Chrzciciela do ks. kard. Stanisława Ryłki, archiprezbitera Papieskiej Bazyliki, o włączenie sanktuarium maryjnego „w duchową więź” z najstarszym kościołem poświęconym Najświętszej Bogurodzicy – Papieską Bazyliką Matki Bożej Większej w Rzymie.

Do prośby ordynariusza i proboszcza została dołączona historia świątyni i łaskami słynącego obrazu, którego kult związany jest z objawieniami maryjnymi, jakie miały miejsce w 1645 r.

W połowie grudnia ub.r. kard. Stanisław Ryłko podpisał dokument afiliacji czyli nawiązania szczególnej więzi duchowej i imiennego wyróżnienia janowskiego sanktuarium, nadając jej równocześnie przywilej odpustów przysługujących samej Bazylice Najświętszej Marii Panny.

„Dla odnowienia więzi duchowych z Papieską Bazyliką Matki Bożej Większej zachodzi potrzeba nawiązania szczególnej więzi duchowej i imiennego wyróżnienia sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Łaskawej i Różańcowej w Janowie Lubelskim w Diecezji Sandomierskiej. Niniejsze ma ważność na zawsze. Żadne prawa przeciwne nie mogą stać temu na przeszkodzie” – napisał kardynał Stanisław Ryłko.

„Owoc daru odpustu zupełnego wymaga nadto wyzbycia się wszelkiego przywiązania do grzechu, a także intensywniejszego wzrostu pobożności w duszy. Aby wierni dobra te mogli rzeczywiście uzyskać, ci, którym powierzono troskę o to Sanktuarium, niech zatroszczą się aby odpowiednia ilość spowiedników była do dyspozycji wiernych (…)” – głosi specjalny dekret.

Jak informuje ks. Tomasz Lis, akt nadania odpustów potwierdziła Kuria Rzymska. Penitencjaria Apostolska na mocy specjalnych uprawnień udzielonych przez Jego Świątobliwość Ojca Świętego z wielką radością przyjęła przedstawione prośby i udziela możliwości uzyskania odpustu zupełnego po wypełnieniu zwykłych warunków.

Są nimi: spowiedź sakramentalna, Komunia święta i modlitwa w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego dla wiernych szczerze żałujących za swoje grzechy, którzy będą uczestniczyć w jakichkolwiek świętych obrzędach.

Warunkiem jest także odmówienie modlitwy Pańskiej i wyznanie wiary w sanktuarium Najświętszej Marii Panny Łaskawej Różańcowej: w święto tytularne Bazyliki Matki Bożej Większej (5 sierpnia) i janowskiego sanktuarium, w uroczystości Najświętszej Marii Panny, a także raz w roku w dniu dowolnie wybranym przez wiernych, ilekroć odbędą do tego miejsca, kierując się pobożnością, zorganizowaną pielgrzymkę.

Historia parafii św. Jana Chrzciciela w Janowie Lubelskim sięga 1326 r. Obecny kościół murowany p.w. św. Jana Chrzciciela został zbudowany przez dominikanów w latach 1694-1724. Początek szczególnego kultu Matki Bożej sięga pierwszej połowy XVII wieku, kiedy to miały miejsce pierwsze objawienia Matki Bożej i uzyskane tu łaski i uzdrowienia.

Obraz Matki Bożej Łaskawej – Różańcowej został uznany przez komisję duchownych za cudowny, a orzeczenie tej komisji potwierdził biskup i oficjał lubelski Stanisław Raymud Jezierski 8 grudnia 1762 r. Wykonany został w połowie XVII wieku na wzór słynnego wizerunku Matki Bożej Śnieżnej z kościoła Santa Maria Maggiore w Rzymie.

Cudowny wizerunek Błogosławionej z Nazaretu został namalowany na płótnie i następnie przyklejony na desce w kształcie prostokąta o miękkich barokowych liniach. Nieznane jest nazwisko artysty, ani też miejsca powstania tego dzieła. Ślady historyczne prowadzą do siedemnastowiecznego warsztatu krakowskich dominikanów. Na koronację Matki Bożej Łaskawej – Różańcowej, która odbyła się 8 września 1985 r. przybyło ponad 100 tys. pielgrzymów.

Wszelkie łaski uznane za nadprzyrodzone zawarte są w księdze cudów i łask zapisywanej przez dominikanów przez 141 lat. Wizerunek janowski wpisany został na listę cudownych obrazów w Polsce i znalazł swoje miejsce w literaturze i opracowaniach.

Początki Papieskiej Bazyliki Santa Maria Maggiore według danych historycznych sięgają lat 432-40, kiedy to polecenie budowy kościoła wydał Sykstus III, po soborze efeskim (431), na którym m.in. potwierdzono tytuł Maryi jako Matki Bożej (Theotokos).

W świątyni umieszczono ikonę znaną obecnie jako Matka Boża Śnieżna albo Salus Populi Romani (Ratunek Ludu Rzymskiego). W następnych wiekach świątynię znacznie rozbudowano i dziś jest to jedna z czterech rzymskich bazylik większych.