Msza św. w intencji osób konsekrowanych pracujących w duszpasterstwie wojskowym

Bp Józef Guzdek przewodniczył w katedrze polowej Mszy św. w Święto Ofiarowania Pańskiego w intencji osób konsekrowanych, m.in. sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego (pallotynek) posługujących w Ordynariacie Polowym. Podczas Mszy św. siostry pallotynki pracujące w Ordynariacie Polowym ponowiły swoje śluby zakonne. 2 lutego obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego, który został ustanowiony przez św. Jana Pawła II w 1997 r.

W homilii bp Guzdek powiedział, że możemy rozpoznać Jezusa przez postawę drugiego człowieka, który jest podobny do zapalonej świecy, nie żyje dla siebie, ale podobnie jak Symeon i Anna, ofiarował się Bogu. Biskup polowy podkreślił, że w minionym roku, naznaczonym pandemią koronawirusa, przykładem ofiarowania się Bogu była posługa osób konsekrowanych. – Z pandemią walczyli lekarze i medycy, przedstawiciele wielu służb, ale szczególnie piękną kartę zapisały osoby konsekrowane, między innymi siostry i bracia zakonni. Gdy niektórzy opuścili w DPS-ach ludzi chorych, cierpiących i w podeszłym wieku, to oni poszli do pracy. Oni służyli, sami niejednokrotnie ponosząc wielką ofiarę – powiedział.

Jak podkreślił bp Guzdek „każdy z nas może być tym, dzięki któremu Chrystus zostanie rozpoznany”. – Ważne jest to, żeby nie żyć dla siebie, ale służyć, spalać się jak świeca, którą trzymamy w dłoniach. Życie ma o tyle sens, o ile jest życiem dla drugiego. Prośmy Chrystusa w czasie tej Mszy św., abyśmy byli znakiem dla innych, zawsze powodem zdumienia i zachwytu, nigdy zgorszenia – powiedział bp Guzdek. Na koniec zachęcił do modlitwy w intencji sióstr „które ofiarowały się, aby służyć wiernym Kościoła wojskowego”. – Niech Pan Bóg, darzy czcigodne Siostry zdrowiem, daje siły i pogodę ducha w spełnianiu swojej misji – życzył.

Siostry pallotynki pełniące posługę w Ordynariacie Polowym: s. Agnieszka, s. Stanisława i s. Monika ponowiły swoje śluby zakonne. Wśród kapelanów Ordynariatu Polowego dziewięciu należy do zgromadzeń zakonnych.

***
Święto Ofiarowania Pana Jezusa należy do najdawniejszych, gdyż było obchodzone w Jerozolimie już w IV w. Dwa wieki później pojawiło się również w Kościele zachodnim. Od X w. upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość świata.

W Polsce święto ma charakter zdecydowanie maryjny – nazywane jest świętem Matki Bożej Gromnicznej. Nazwa pochodzi od gromów, przed którymi strzec miały stawiane podczas burzy w oknach zapalone świece. Tego dnia w kościele dokonuje się poświecenia gromnic przyniesionych przez wiernych. Ze świętem Matki Bożej Gromnicznej kończy się w Polsce okres śpiewania kolęd, trzymania żłóbków i choinek – kończy się tradycyjny (a nie liturgiczny – ten skończył się świętem Chrztu Pańskiego) okres Bożego Narodzenia.

2 lutego przypada w Kościele katolickim także Dzień Życia Konsekrowanego, który ustanowił w 1997 r. św. Jan Paweł II, stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Siostry i bracia zakonni, a także członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.