W salezjańskiej parafii odsłonięto tablicę upamiętniającą Danutę Siedzikównę „Inkę”

W przeddzień Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych w salezjańskiej parafii św. Marka w Bydgoszczy zawisło 28 lutego srebrne serce upamiętniające Danutę Siedzikównę – sławną „Inkę”.

Młoda ofiara mordu sądowego komunistów weszła już do polskiego panteonu. Jej życiowa postawa poruszyła tysiące ludzi.

Danuta Siedzikówna, podkomendna majora „Łupaszki”, jest od kilku lat symbolem swego tragicznie doświadczonego pokolenia. – Znamienne, że legendą stała się sanitariuszka oddziału leśnego; wcale nie generałowie, nie dowódcy. Każdego roku 1 marca w tysiącach miejsc powtarza się słowa „Inki” kierowane z więzienia do babci: „Zachowałam się jak trzeba”. To najpełniej podsumowuje tamten czas walki o wartości – ja nie mam wątpliwości, że Żołnierze Niezłomni bili się nie o polityczne zdobycze, ale właśnie o zasady; widzieli, że III wojna światowa nie wybuchła, ale nie godzili się na świat zasad komunizmu. – mówi ks. Jarosław Wąsowicz SDB, historyk i pomysłodawca prowadzonej od 2 lat akcji „Serce dla Inki”.

Według kapłana, siła wewnętrzna Siedzikówny brała się również z formacji duchowej nabytej w szkole sióstr salezjanek w Różanymstoku. Towarzysząc ekshumacji doczesnych szczątków rozstrzelanej przez komunistów dziewczyny, salezjanin podjął decyzję, że ziemia z jej grobu trafi do specjalnych serc – urn, wykonanych z kruszców ofiarowanych przez współczesnych Polaków. Teraz wsparła ją Bydgoszcz i jej mieszkańcy.

Uroczystościom odsłonięcia i poświęcenia tablicy, których centrum stanowiła Msza św., przewodniczył biskup bydgoski Jan Tyrawa.