Liturgia Paschalna w katedrze Świętych Janów

Chrystus zstępuje do naszych otchłani, aby nas przyprowadzić do światła. Wchodzi w nasze cierpienie i mówi: „Powstań z martwych!” – mówił bp Wiesław Śmigiel podczas Liturgii Paschalnej w toruńskiej katedrze.

Pasterz diecezji toruńskiej przypomniał, że „dzisiejsza liturgia uważana za matkę wszystkich liturgii, a w starożytności to właśnie dzisiaj katechumeni, a więc kandydaci do chrztu po długim przygotowaniu mogli wyznać wiarę, przybrać białą szatę i przyjąć sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego.

Podczas homilii zwrócił uwagę na wyznawane w Credo zstąpienie Chrystusa do otchłani, by wyprowadzić stamtąd sprawiedliwych oczekujących na spotkanie z Bogiem. Jednak noc paschalna to nie tylko wspomnienie historycznego wydarzenia. „Jezus wszedł w miejsca najgłębszej ludzkiej samotności i krzyża, tam gdzie odczuwa się jedynie nicość i pustkę, gdzie nie czuje się Boga. Jezus schodzi tam, gdzie jest najbardziej ciemno, tam, gdzie Go poraniliśmy, gdzie sami byliśmy ranieni. Zszedł tam, gdzie odchodziliśmy od Boga, gdzie jest grzech. Pan Jezus schodzi wszędzie tam, gdzie jesteśmy najbardziej samotni i sponiewierani przez życie”.

Przekłada się to również na szczególny przebieg liturgii: „Dlatego właśnie rozpoczęliśmy modlitwę w ciemnościach, by wejść w mrok przypominający o najgłębszych otchłaniach naszego grzechu. Jednak nie chodzi o to, aby zapatrzeć się w ciemność, lecz aby spotkać się ze światłem, które rozbłyska w ciemnościach. Nawet jeśli tego wieczoru przyszliśmy do świątyni może złamani cierpieniem, może tęskniący za kimś, kto odszedł, zmęczeni pandemią, nękani ludzką krzywdą, zniewoleni grzechem, osamotnieni, przebywający pustkę – w tej otchłani jest z nami Chrystus. Zstępuje tam dzisiaj, aby nas przyprowadzić do światła. Wchodzi w nasze cierpienie i mówi: „Powstań z martwych!”.

Biskup Śmigiel zauważył, że kobiety idące do grobu nie wierzyły w zmartwychwstanie, jednak pchała je tam wrażliwość i miłość. Prawdziwym grobem może być tak naprawdę serce pełne smutku i żalu. Choć nie widzą bezpośrednio zmartwychwstania – bo, jak podkreśla biskup toruński, to wydarzenie nie jest spektakularne, co ciężko jest przełknąć współczesnemu, medialnemu światu – jednak przyjmują ten fakt na słowo. „Te kobiety doświadczyły zmartwychwstania w grobie, w miejscu najbardziej beznadziejnym”. Dzięki ich świadectwu także współczesny człowiek wezwany jest do odkrywania śladów Zmartwychwstałego. „Świat, któremu objawia się Zmartwychwstały, to nie Kościół nie duchowych olbrzymów, ale ludzi prostych, kruchych, usiłujących wierzyć, pełnych miłości poranionej, mających wiele pytań odo Boga, żyjących z kamieniem bólu w sercu, ludzi, którzy już nie raz przeszli przez Golgotę, utracili najbardziej ukochaną osobę”. Stąd wezwanie hierarchy, aby nieustannie przywoływać wydarzenia wielkanocne oraz prosić o oczy i uszy wiary, byśmy jak kobiety z dzisiejszej Ewangelii „mogli spotkać Zmartwychwstałego w naszym życiu także wtedy, gdy droga prowadzi do grobu”.

Oprawę liturgiczną Mszy św. przygotowali klerycy Wyższego Seminarium Duchownego. Wiernym przybyłym na Eucharystię towarzyszyły siostry elżbietanki i pasterki.