Jaworze: pogrzeb śp. ks. prof. Józefa Kiedosa

Za dzieło życia śp. ks. prof. Józefa Kiedosa – wierną służbę kapłańską, zaangażowanie dydaktyczne i naukowe oraz wychowanie rzeszy kapłanów – dziękowano podczas uroczystości pogrzebowych 8 maja w parafii Opatrzności Bożej w Jaworzu na Śląsku Cieszyńskim. Nad trumną zmarłego w wieku 77 lat cenionego historyka Kościoła modliło się w sobotę trzech biskupów – Roman Pindel z Bielska-Białej, Adam Wodarczyk z Katowic oraz Andrzej Iwanecki z Gliwic.

Na początku Mszy św. pogrzebowej bp Pindel, który przewodniczył liturgii zakończonej pochówkiem na przykościelnym cmentarzu, wspominał, gdy 15 lat temu po raz pierwszy poznał śp. ks. prof. Kiedosa – rezydenta jaworzańskiej parafii od 1994 roku.

„Bardzo zapamiętałem sobie postać księdza profesora, także wychowawcy wielu pokoleń kapłańskich. Dziś z wami chcę modlić się i odprowadzić go na miejsce spoczynku. Chcemy serdecznie dziękować Bogu za jego życie i polecać go Bożemu miłosierdziu” – podkreślił duchowny.

Bp Iwanecki w homilii wezwał do dziękowania za świadectwo wiary śp. ks. Józefa. Hierarcha, przypominając życiorys zmarłego, zwrócił uwagę, że bogactwo jego życia jest znacznie szersze niż przytoczone fakty i zasługi, szczególnie przez posługę słowa Bożego.

„On tęsknił za ołtarzem. Cieszył się, gdy mógł przy nim sprawować wielką tajemnicę wiary – Eucharystię. Lubił głosić kazania. Na rekolekcjach i licznych misjach parafialnych przyciągał mężczyzn i kobiety. Miał dar słowa dobitnego, osobistego, Bożego. Był bardzo życiowy. Umiał docierać do ludzi, przemawiał do serc ludzkich” – wspominał biskup pomocniczy diecezji gliwickiej, odwołując się do przykładów konkretnych kazań śp. ks. Kiedosa.

Biskup przywołał ostanie dni zmagającego się z ciężką chorobą kapłana. „Doceniał wszystkich, kochał ludzi, chętnie się z nimi spotykał. Pierwszy rozpoczynał rozmowę, szanował ludzi. Mógł siedzieć godzinami w konfesjonale” – zaznaczył. „Trochę obawiał się o swój pogrzeb w pandemii. Drogi ks. Józefie, dzięki dobrej organizacji Twój pogrzeb to nie tylko jedna Msza św. i jedno kazanie, lecz siedem Mszy i siedem kazań!” – dodał.

Odczytano okolicznościowy list kondolencyjny od metropolity katowickiego abp. Wiktora Skowrca. Wcześniej przy trumnie ks. prof. Kiedosa modlił się podczas Mszy św. biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej Adam Wodarczyk, uczeń zmarłego księdza profesora.

Kazanie podczas tej liturgii wygłosił ks. dr Karol Mozor, proboszcz parafii w Pogwizdowie. W Eucharystii uczestniczyli księża rocznikowi zmarłego, prezbiterzy z diecezji bielsko-żywieckiej i archidiecezji katowickiej.
7 maja w pobliskich Bierach nad trumną zmarłego kapłana modlił się bp Piotr Greger i grono kilkudziesięciu kapłanów. Lubianego kaznodzieję pożegnali tamtejsi parafianie.

Ciało śp. Józefa Kiedosa spoczęło w kapłańskim grobowcu nieopodal jaworzańskiej świątyni.

Ks. Kiedos, ceniony wykładowca Śląskiego Seminarium Duchownego i Uniwersytetu Śląskiego, autor wielu prac naukowych na temat historii Kościoła zmarł 30 kwietnia. Przeżył ponad 77 lat, z czego prawie 54 jako kapłan.

Urodził się 16 grudnia 1943 roku w Watenstedt w Niemczech. Do Polski wraz z rodzicami przybył w 1945 r. Zamieszkał w Chorzowie. Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1967 r. w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.

Pracował jako duszpasterz w parafiach diecezji katowickiej: Chrystusa Króla w Hołdunowie (1967-1970), św. Józefa w Rudzie Śląskiej (1970-1973) i Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej (1973-1975). W 1976 r. podjął pracę jako bibliotekarz w kurii diecezjalnej w Katowicach. Rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym KUL, gdzie uzyskał tytuł magistra (1978) oraz doktora (1981) historii Kościoła. Habilitację zdobył w 1997 r. na Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu.

W 1980 r. został mianowany prefektem Wyższego Seminarium Duchownego w Katowicach. 2 lata później został jego wicerektorem. W 1984 r. wyjechał na stypendium naukowe do Niemiec, a po powrocie wykładał historię Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym w Katowicach.

26 czerwca 1992 r. został inkardowany do diecezji bielsko-żywieckiej. W latach 1992-1994 był proboszczem parafii w Dębowcu koło Cieszyna.

Prowadził zajęcia w cieszyńskiej filii UŚ oraz w Instytucie Teologicznym św. Jana Kantego w Bielsku-Białej. Jest autorem licznych prac naukowych oraz artykułów poświęconych historii Kościoła na Śląsku. W 2012 r. zainicjował publikację „Słownika biograficznego zmarłych kapłanów diecezji bielsko-żywieckiej”, będącego pierwszym tego typu opracowaniem wśród polskich diecezji powstałych w roku 1992.