Bp Paweł Stobrawa wyświęcił w sobotę dziewięciu diakonów dla diecezji opolskiej

Święcenia miały miejsce w opolskim kościele seminaryjnym. Ze względu na pandemię uczestniczyli w nim – poza służbą liturgiczną – wyłącznie najbliżsi krewni diakonów, kleryków V roku Wyższego Seminarium Duchownego w Opolu.

Przystępujący do święceń diakonatu zobowiązali się do pełnienia posługi w duchu pokornej miłości, zachowania wiary w czystym sumieniu i głoszenia jej zgodnie z nauką Kościoła, a także do zachowania celibatu, pogłębiania ducha modlitwy i postępowania na wzór Chrystusa. Przyrzekli też swojemu ordynariuszowi cześć i posłuszeństwo, wkładając swoje złożone dłonie w ręce ks. biskupa.

W kazaniu skierowanym do kandydatów na diakonów pomocniczy biskup opolski podkreślił, że św. Stanisław, patron opolskiego seminarium, choć bardzo odległy w czasie – jest bliski przez Ewangelię, którą głosił, przez przykład męczeństwa, który zostawił i przez oddanie Bogu i ludziom, dla których był pasterzem.

– Zdobył się na to by powiedzieć „nie” potężnemu władcy, jeśli ten władca postępował niezgodnie z nauczaniem Jezusa – mówił bp Stobrawa. – Miał w sercu słowa św. Piotra: „Bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi”.

– Przez nałożenie rąk staniecie się sługami Jezusa Chrystusa, który wobec swoich uczniów postępował jak ten, który służy i ten przykład polecił naśladować – dodał biskup. – Drodzy Bracia, staniecie się głosicielami Ewangelii. Ale na tym nie można poprzestać. Przypomni o tym za chwilę obrzęd wręczenia Ewangelii. Usłyszycie w przy tym słowa: „Wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz i pełnij to, czego będziesz nauczać”. Jesteście posłani, by przygotować Jezusowi drogę w ludzkich sercach. Resztę on sam dopełni łaską i wszechmocą. Wypełnienie tego zadania będzie możliwe tylko przez czyste, ubogie i pełne pokoju serca takich ludzi, którzy potrafią zostawić wszystko i życie oddać bez reszty Bogu, a także życie bez reszty oddać ludziom.

Po odśpiewaniu litanii do wszystkich świętych (w jej trakcie przystępujący do święceń leżą na posadzce kościoła na znak całkowitego oddania się Bogu) nastąpił akt święceń. Biskup nałożył w milczeniu ręce na głowę każdego z kandydatów (milczenie oznacza, że to sam Bóg dokonuje konsekracji), a następnie odmówił modlitwę święceń.

Święcenia diakonatu przyjęli: Krzysztof Bawałkiewicz z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Niemodlinie, Daniel Bubik z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gościęcinie, Mateusz Cerkowniak z parafii św. Marii Magdaleny w Karłowicach Wielkich, Dominik Czaja z parafii św. Klemensa Rzymskiego w Rusocinie, Wojciech Hejczyk z parafii Matki Bożej w Raciborzu, Paweł Korsan z parafii św. Tomasza Apostoła w Kietrzu, Michał Sośnik z parafii św. Jana Nepomucena w Opolu Sławicach, Dominik Sowa z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Kuźni, Damian Wieczorek z parafii Trójcy Przenajświętszej w Bierawie.

Już wyświęceni diakoni ubrali – z pomocą swoich proboszczów – stuły i dalmatyki, czyli liturgiczne stroje diakonów. Każdemu z diakonów biskup przekazał księgę Ewangelii oraz znak pokoju.
Na zakończenie diakoni – ze słowami podziękowania wręczyli bukiety kwiatów ks. biskupowi oraz swoim seminaryjnym wychowawcom – z rektorem, ks. prof. Andrzejem Anderwaldem – na czele. Ofiarowali też białe róże rodzicom. Liturgia zakończyła się odśpiewaniem pieśni „Raduj się nieba królowo”.