Abp Skworc w Tychach: Bądźcie dalej domem otwartym dla wszystkich i gotowym służyć każdemu

Bądźcie dalej domem otwartym dla wszystkich i gotowym służyć każdemu – mówił w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w Tychach abp Wiktor Skworc. Metropolita katowicki przewodniczył mszy św. w parafii pw. świętych Franciszka i Klary w Tychach w 25. rocznicę erygowania parafii. Parafię prowadzą franciszkanie, którzy są jedynym męskim zakonem w Tychach.

W homilii metropolita katowicki przypomniał, że parafia p.w. św. Franciszka i św. Klary została utworzona dokładnie 25 lat temu, 16 maja 1996 r. – Parafia to przede wszystkim wspólnota ochrzczonych, tych, którzy zostali zanurzeni w męce i śmierci Jezusa, a w Jego zmartwychwstaniu powołani do nowego życia – mówił. Wskazywał, że „parafialna rodzina to wspólnota pielgrzymów, z każdym dniem coraz bliżej nieba.”

Według arcybiskupa najważniejszym zadaniem wierzących jest „trwanie w miłości, trwanie w Bogu, co Bóg niejako odpłaca trwaniem w nas.” To wymiar wertykalny życia parafialnego. Znakiem „wstępowania ku niebu” jest liturgia, a szczególnie Eucharystia. To ona buduje i scala parafię, jest jej życiodajnym źródłem i nadzieją przyszłej chwały. – Kiedy więc gromadzimy się na Eucharystii (…) wyrażamy prawdę, że ku niebu zmierzamy razem, złączeni jedną wiarą i jednym chrztem, napełnieni jednym Duchem – zauważał.

Zachęcił parafian, by starali się po pandemii odbudować „żywą rodzinę wierzących, zjednoczoną we wspólnym wysiłku naśladowania Chrystusa.” Jak mówił, pilnym zadaniem tej wspólnoty jest teraz zakończenie budowy świątyni i wejście do parafialnego wieczernika. – Nie tylko kamień, ale i modlitwa staje się budulcem kościoła, może najważniejszym – podkreślał abp Skworc.

Wskazywał również, że życie parafialne ma również wymiar horyzontalny. To parafianie zamieszkujący określony rejestr ulic. Mówił, że niektórym z mieszkańców tego miasta „drogę do świątyni (…) zarastają osty i ciernie, zagłuszające słowo Boże, które nie może wydać w ich sercach żadnego plonu.” Zachęcał obecnych parafian do bycia wspólnotą ewangelizowaną i ewangelizującą.

Przypomniał, że jako parafialna wspólnota wierni z kościoła pw. św. Franciszka i Klary żyją w mieście i działają włączeni w tyską społeczność, solidarni z jej dążeniami i dramatami. – Zdarza się nieraz, że w społeczności tej zachodzą głębokie procesy atomizacji i rozkładu. Człowiek, szczególnie w czasach przemian, niepewności, kryzysu, może czuć się zagubiony i zdezorientowany, ale jego serce pragnie przeżywać i krzewić bardziej braterskie relacje – zauważał metropolita katowicki.

Uświadamiał parafian, że jako wspólnota duszpasterzy i świeckich są w stanie zaspokoić to pragnienie. – Jednym słowem powinniście być dalej domem otwartym dla wszystkich i gotowym służyć każdemu – zaznaczał.

Przywołał tu dwa bardzo pojemne słowa z franciszkańskiego pozdrowienia: pax et bonum, pokój i dobro. – Bywa, że ludzie – nawet mieszkający blisko kościoła są od niego daleko; obojętnie przechodzą obok krzyża a na imię „Jezus” ich kolano się nie zgina. Z pewnością jednak tęsknią za pokojem i dobrem – zauważał przyznając jednocześnie, że te wartości dostępne w parafii i przez parafię, przyprowadzą ich prędzej czy później w progi domu Bożego.

– Razem z Wami modlę się dziś o to, abyście w pośrodku miasta Tychy, we współpracy z innymi parafiami, stawali się owym źródłem ewangelicznego entuzjazmu, który cechował chrześcijańskie gminy z czasów św. Pawła – mówił na koniec metropolita katowicki.

Franciszkanie do Tychów przybyli 25 lat temu. W dawnym Urzędzie Gminy Paprocany i Domu Harcerza urządzili wówczas tymczasową kaplicę i klasztor. Od 21 lat budują kościół, który zaprojektował wybitny architekt Stanisław Niemczyk. Obecnie trwają prace wykończeniowe w tzw. „górnym kościele”. Franciszkanie są jedynym męskim zakonem w Tychach. Obecnie w klasztorze żyje ośmiu braci. O historii parafii opowiada plenerowa wystawa – to 16 plansz ustawionych przed wejściem do kaplicy tymczasowej.