Sanktuarium w Zabawie: Ponad tysiąc prac plastycznych i poetyckich o bł. Karolinie Kózkównie

Prawie tysiąc sto prac z całej Polski napłynęło na konkurs poetycko-plastyczny „Bł. Karolino, świeć nam przykładem”. W sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie odbył się finał, nagrodzono ponad sto osób. Prace plastyczne i poetyckie nadesłali dorośli, młodzież i dzieci.

„Na konkurs napłynęło łącznie 1 090 prac – w tym 805 plastycznych i 285 poetyckich. Prace zostały przysłane z 15 województw. Konkurs jak co roku pokazuje, że bł. Karolina jest bliska wielu osobom z całej Polski” – mówi Jadwiga Bieś, dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Woli Radłowskiej.

Jadwiga Bieś jest czcicielką bł. Karoliny, od 18 lat organizuje konkurs poetycko-plastyczny poświęcony dziewicy i męczennicy. Dziś z rąk biskupa tarnowskiego Andrzeja Jeża odebrała medal „Dei Regno Servire” (łac. Służyć Królestwu Bożemu).

Lilianna Telus z woj. kujawsko-pomorskiego jest laureatką w kategorii dorosłych. Pokonała wiele kilometrów, żeby być w Zabawie. „Jestem pod ogromnym wrażeniem tego miejsca. Sanktuarium jest cudowne. Namalowałam bł. Karolinę – jej cierpiącą twarz. Słyszałam o niej wcześniej, Karolina jest wzorem i przykładem w tych trudnych czasach” – dodaje.

Kornelia Smoleń z Woli Radłowskiej przygotowała cztery wiersze. „Karolina jest mi bliska. Jest bohaterką, przykładem odwagi. Podziwiam ją” – dodaje uczennica.

Aurelia Binas uczy się w Gliwicach i zajęła pierwsze miejsce w kategorii szkół średnich. Jak mówi, dzięki konkursowi poznała lepiej bł. Karolinę. „Słyszałam o niej, ale dopiero wzięcie udziału w konkursie pozwoliło mi poznać jej historię i wziąć bł. Karolinę jako ideał, do którego myślę, że wiele dziewcząt dąży” – podkreśla.

W Zabawie nagrody wręczali Barbara Nowak, małopolska kurator oświaty, i biskup tarnowski Andrzej Jeż. Organizatorami konkursu byli Zespół Szkolno-Przedszkolny w Woli Radłowskiej i wydział katechetyczny kurii diecezjalnej w Tarnowie.

Celem konkursu było przybliżenie postaci bł. Karoliny Kózkówny jako wzoru do naśladowania, poznanie ideałów i wartości, którymi kierowała się w codziennym życiu.

Karolina Kózkówna urodziła się 2 sierpnia 1898 r. w wielodzietnej rodzinie w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda. Mimo młodego wieku i braku specjalistycznego wykształcenia była animatorką i liderką życia religijnego. Należała do stowarzyszeń religijnych, uczyła katechizmu dzieci z wioski, organizowała dla nich zajęcia, przygotowywała do przyjęcia Komunii św. chorych współmieszkańców. Pomagała w prowadzeniu prywatnej biblioteki wujowi Franciszkowi Borzęckiemu, umożliwiała dorosłym dostęp do literatury religijnej.

Wrażliwa na potrzeby chorych i biednych, odwiedzała ich w domach i wspierała w potrzebach. Była przykładem pracowitości i uczciwości oraz poczucia odpowiedzialności za rodzinę. Swoją postawą zdobyła powszechne uznanie i szacunek wśród współmieszkańców, którzy mówili, że jest „pierwszą duszą do nieba”. Zginęła heroicznie, broniąc godności kobiety 18 listopada 1914 r., gdy została zaatakowana przez rosyjskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował. Jan Paweł II beatyfikował Karolinę Kózkównę 10 czerwca 1987 r. w Tarnowie.