Patriarcha Neofit opuścił szpital

Prawosławny patriarcha bułgarski Neofit opuścił 25 czerwca szpital sofijski Tokuda po dziesięciodniowym w nim pobycie i powrócił do swego domu przy metropolii sofijskiej. Poinformowała o tym kancelaria Świętego Synodu Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego (BKP). Już w przededniu metropolita starozagorski Cyprian zapewnił, że patriarcha „czuje się dobrze” i wkrótce zostanie wypisany ze szpitala.

Krótki komunikat kancelarii stwierdził, że Neofit jest w dobrym stanie zdrowia oraz dziękuje za poświęcone mu uwagę, troskę i modlitwy. „Z ojcowską miłością zwierzchnik naszego świętego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego modli się za wszystkich swoich wiernych w ojczyźnie i poza jej granicami, jak również życzy dobrego zdrowia, długiego życia i pomyślności naszemu ukochanemu narodowi” – głosi oświadczenie Świętego Synodu.

Patriarcha trafił w trybie pilnym do największego i najnowocześniejszego szpitala sofijskiego Tokuda w nocy z 15 na 16 czerwca, przy czym media bułgarskie zwróciły uwagę na dziwną tajemniczość tego wydarzenia, gdyż wiadomości na ten temat pochodziły wyłącznie z przecieków lub „z drugiej ręki”. I przez cały czas jego pobytu w szpitalu nie wiadomo było dokładnie, co mu konkretnie dolegało, choć najczęściej utrzymywano, że chory przebywał na oddziale neurologicznym.

Według bułgarskiego portalu Doxologia Infonews „tajemniczą akcję ponownie zorganizowały osoby bliskie patriarsze: wyżsi duchowni, na których spoczywa troska o stan jego zdrowia, a wszystko to dzieje się przy pełnym «utajnieniu», aby wiadomość taka nie dotarła do społeczeństwa i środków społecznego przekazu”. Z ramienia BKP wiadomość o hospitalizacji swego zwierzchnika potwierdził w rozmowie z bułgarską agencją prasową BTA metropolita Łoweczu Gabriel. Powołał się jednak nie na oficjalne oświadczenie Synodu lub innych źródeł urzędowych, ale na głównego sekretarza Świętego Synodu, biskupa Gerasima.

Patriarcha Neofit (w świecie Simeon Nikołow Dimitrow) sprawuje swój urząd od 24 lutego 2013. Urodził się on 15 października 1945 w Sofii. W wieku 20 lat ukończył stołeczne seminarium duchowne, a w 6 lat później – Akademię Duchowną. W latach 1971-73 uzupełniał naukę w Zagorsku (obecnie Siergijew Posad) pod Moskwą, po czym po powrocie do kraju wykładał śpiew kościelny i dyrygował chórem studenckim swej dawnej akademii.

W tym też czasie został mnichem pod duchowym kierunkiem ihumena (przełożonego) Klasztoru Trojańskiego archimandryty Gelazjusza. Postrzyżyny mnisze przyjął 3 sierpnia 1975 z rąk swego poprzednika, ówczesnego patriarchy Maksyma. 15 tegoż miesiąca został wyświęcony na diakona, a 25 marca 1976 – na hieromnicha (czyli mnicha mającego święcenia kapłańskie). 21 listopada 1977 otrzymał godność archimandryty.

W latach 1981-85 był protosingielem (kanclerzem) metropolii sofijskiej, a 18 grudnia 1985 został konsekrowany na biskupa leukijskiego i pomocniczego metropolity sofijskiego (którym jest patriarcha). W 1989 został rektorem stołecznej Akademii Duchownej, a w 1991 mianowano go pierwszym dziekanem wznowionego po dziesięcioleciach wydziału teologicznego Uniwersytetu Sofijskiego im. Klemensa Ochrydzkiego. W latach 1992-94 był głównym sekretarzem Świętego Synodu BKP. 27 marca 1994 został metropolitą dorostoło-czerweńskim, a gdy V Sobór Kościelno-Narodowy w 2001 postanowił rozdzielić, za zgodą metropolity, tę jednostkę kościelną na dwie nowe eparchie (diecezje), otrzymał on tytuł metropolity Ruse. 24 lutego 2013 wybrano go na patriarchę sofijskiego i całej Bułgarii – trzeciego w dziejach BKP od czasu formalnego nadania autokefalii temu Kościołowi przez Konstantynopol w 1953 roku.