Dom Nadziei w Opolu już od roku pomaga bezdomnym i ubogim

Do prowadzonego przez diecezję opolską Domu Nadziei przychodzi co dzień 60-80 bezdomnych. Mogą liczyć nie tylko jedzenie. Także na pomoc w załatwianiu codziennych spraw, w tym w szukaniu pracy oraz na wsparcie duchowe. – Z tego świadectwa wspólnoty życia i miłości bije światło na nas wszystkich – mówił podczas rocznicowej mszy św. bp Andrzej Czaja.

Dom Nadziei uroczyście poświęcił 22 sierpnia 2020 r. jałmużnik papieski kard. Konrad Krajewski.

Rocznicowe spotkanie rozpoczęło się mszą św. w opolskiej katedrze.

– Opuszczenie, zostawienie i zdradę zawsze bardzo trudno jest udźwignąć – mówił w kazaniu bp Andrzej Czaja. – Dom Nadziei jest zatem domem otwartych drzwi, w którym czeka wspólnota ludzi, pełnych prostej i żywej miłości. Taki dom to jest dobrodziejstwo w naszym mieście dla ludzi, którzy radykalnie doświadczają opuszczenia i samotności. Z tego świadectwa wspólnoty życia i miłości bije światło na nas wszystkich. Ono pobudza do refleksji, jak żyć, co robić, aby nie robić drugiemu krzywdy. Z serca dziękuję wszystkim – bezdomnym i wolontariuszom – którzy tę wspólnotę tworzą.

– Zaczęliśmy rok temu od przeniesienia do Domu Nadziei sobotnich „Śniadań z nadzieją” – mówi siostra Aldona Skrzypiec, jałmużnik biskupa opolskiego i współtwórczyni – wraz z biskupem Andrzejem Czają – tego miejsca. – W tej chwili dom jest dostępny przez 6 dni w tygodniu – od poniedziałku do soboty. Udało się też – dzięki realizowanym we współpracy z miastem projektom – poprowadzić tu program profilaktyki antyalkoholowej (zajęcia terapeutyczne z psychologami, terapeutami zajęciowymi odbywają się w poniedziałki i piątki). We wtorek, środę i czwartek bezdomni otrzymują w domu śniadanie, ale mogą też – z pomocą wolontariuszy – załatwiać różne formalności (wyrabianie dokumentów, pomoc w kontaktach z MOPR-em czy urzędem pracy, usługi fryzjera itd.).

– Przyjmujemy wszystkich, bez rejestracji, szanujemy ich prawo do anonimowości i intymności – dodaje siostra Aldona. – Projektem, który właśnie się rodzi jest tzw. mieszkanie treningowe. Otrzymaliśmy z miasta lokum do remontu. We wrześniu chcemy zacząć tam prace, współpracując z ośrodkiem „Restart”. Będzie ono dedykowane osobom wychodzącym z bezdomności. Docelowo znajdzie tam kąt – pod naszą opieką – 5-6 osób. Będą to pokoje ze wspólną kuchnią i jadalnią. To ma być dla tych mieszkańców etap przejściowy, zanim wrócą do samodzielnego życia. Moim marzeniem na przyszłość jest kolejny dom, w którym bezdomni będą mogli przebywać przez 24 godziny na dobę.

Władze Opola współfinansują dwa etaty asystentów osób bezdomnych. Oni zajmują się różnoraką pomocą dla ubogich. W soboty kontynuowana jest tradycja „Śniadań z nadzieją”. W ich organizowanie włączyła się m.in. najmłodsza opolska parafia św. Jana Pawła II prowadzona przez ojców oblatów.

Spotkanie w Domu Nadziei było okazją do podziękowania wszystkim, którzy się w jego działalność włączyli, zwłaszcza wolontariuszom. Jednym z nich jest Ryszard Gąsior z Opola-Grudzic.

– Najpierw zaczęła pomagać żona, ja włączyłem się później – mówi. – Zaczynaliśmy w klasztorze oo. Franciszkanów, gdzie bezdomni przychodzili na sobotnie śniadania. Angażowałem się m.in. w przygotowanie ogniska, w zbiórkę rowerów, dzięki którym bezdomni jeżdżą razem na wycieczki, w organizację spływu kajakowego itp. Jak człowiek z bezdomnymi rozmawia, a nie tylko obserwuje ich z daleka, lepiej rozumie ich problemy. A i własny dom bardziej się wtedy docenia.

– Przede wszystkim chcę powiedzieć głębokie i szczere dziękuję za to, co robicie – mówił na spotkaniu twórcom domu prezydent Opola Arkadiusz Wiśniewski. – Miasto jest wspólnotą, ale czasem „ucieka” nam ten człowiek, który jest w najtrudniejszej sytuacji. Ten dom to jest doskonały wzór tego, jak należy postępować: Kochaj i rób, co chcesz. To nie miasto wspiera Dom Nadziei. To wy wspieracie miejską wspólnotę. Z sercem i z determinacją.