Warszawa: Msza św. w 82. rocznicę agresji sowieckiej na Polskę

W 82. rocznicę agresji sowieckiej na Polskę w katedrze polowej Wojska Polskiego sprawowana była Msza św., której przewodniczył ks. płk SG Zbigniew Kępa, notariusz kurii Ordynariatu Polowego. Po zakończeniu Eucharystii wierni udali się do Kaplicy Katyńskiej i Kaplicy Pamięci, gdzie zapalono znicze.

Część z wiernych przybyła na Mszę św. spod pomnika Poległym i Pomordowanym na Wschodzie, gdzie odsłonięta została tablica upamiętniająca Stefana Melaka, przewodniczącego Komitetu Katyńskiego walczącego o prawdę i pamięć o zbrodni katyńskiej.

W homilii ks. płk SG Zbigniew Kępa przypomniał tło historyczne wydarzeń i okoliczności w jakich doszło do agresji sowieckiej na Polskę. Podkreślił, że „ta niewypowiedziana wojna dotknęła setki tysięcy ludzi, którzy byli mordowani oraz wywożeni w głąb Rosji, stając się więźniami Syberii, Kazachstanu, Workuty i innych miejsc”.

Duchowny podkreślił, że na kolejnych pokoleniach spoczywa obowiązek pamięci o pomordowanych. – Trwajmy z miłością i modlitwą w tych miejscach, które przywołują wszystkich pomordowanych w czasie Zbrodni Katyńskiej 1940 r. Przy tych miejscach, które upamiętniają naszych rodaków wywiezionych w głąb Rosji – zachęcał ks. Kępa.

W Kaplicy Katyńskiej oraz Kaplicy Pamięci zapalono znicze i odmówiono modlitwę w intencji zmarłych, poległych, wywiezionych na „nieludzką ziemię”.

Po Mszy św. wręczone zostały Krzyże XXX-lecia Ordynariatu Polowego osobom zaangażowanym w upowszechnienie wiedzy na temat kapelanów zamordowanych na Wschodzie. Odznaczenie otrzymali: minister Jan Józef Kasprzyk, ks. ppłk Sławomir Gadowski, Barbara Tarkowska, autorka książek na temat kapelanów katyńskich oraz Anita Gietka ze Stowarzyszenia Pamięć Kapelanów Katyńskich.

17 września 1939 r. Armia Czerwona, łamiąc pakt o nieagresji, zawarty między Polską a Rosją Sowiecką w 1932 r., wkroczyła na tereny II Rzeczpospolitej, położone na wschód od linii Narew-Wisła-San. Był to efekt tajnego załącznika do paktu Ribbentrop-Mołotow, zawartego 23 sierpnia 1939 roku w Moskwie, który ustalał „strefy interesów Niemiec i ZSRR” na terytorium Polski.

Związek Sowiecki zagarnął obszar ponad 190 tys. km kw. z ok. 13 mln mieszkańców – była to ponad połowa powierzchni ówczesnej Polski. Po napaści władze sowieckie aresztowały ponad 200 tys. Polaków; oficerów, policjantów, ziemian, urzędników państwowych, przedstawicieli inteligenckich zawodów. W październiku 1939 r. po przeprowadzonych w atmosferze terroru wyborach do tzw. Zgromadzeń Ludowych Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi okupowane terytoria II RP zostały włączone do ZSRR a ich mieszkańcom narzucono sowieckie obywatelstwo. Masowe wywózki na Syberię objęły około 1 mln 350 tys. Polaków.

Ok. 22,5 tys. oficerów, policjantów oraz urzędników państwowych zamordowano na Wschodzie. Miejsca pochówku ponad 7 tys. z nich do dziś są nieznane.