Ormiańscy katolicy wybiorą nowego patriarchę

20 września w Papieskim Kolegium Ormiańskim w Rzymie rozpoczyna się spotkanie ormiańskich biskupów katolickich z diecezji rozproszonych na Bliskim Wschodzie i w krajach największej koncentracji diaspory ormiańskiej, aby wybrać swojego nowego patriarchę. Będzie on następcą zmarłego 25 maja patriarchy Grigora Petrosa XX Ghabroyana.

Będzie to druga próba wyborów, gdyż pierwsze posiedzenie zwołanego specjalnie w tym celu Synodu Biskupów tego Kościoła w dniach 22 czerwca – 7 lipca do Bzommaru koło Bejrutu, nie przyniosło wyniku. W ciągu 15 dni obrad żaden spośród 12 hierarchów, którzy wzięli udział w tym posiedzeniu, nie zdołał uzyskać dwóch trzecich głosów, niezbędnych do uznania ważności wyboru. W tej sytuacji, zgodnie z postanowieniami Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich (KKKW), obrady Synodu przerwano, a całą sprawę przekazano papieżowi.

Obecnie biskupi ormiańscy najpierw odbędą dwudniowe rekolekcje, a następnie 22. września rozpocznie się zgromadzenie synodalne w celu wybrania nowego patriarchy, któremu będzie przewodniczył kard. Leonardo Sandri, prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich.

W sprawie procedur wyboru patriarchów kanon 72 KKKW w pierwszym podpunkcie głosi, że “jest wybrany ten, kto uzyskał dwie trzecie głosów, chyba że prawo partykularne stanowi, iż po odpowiedniej liczbie głosowań, przynajmniej trzech, wystarczy bezwzględna większość głosów [możliwość ta obecnie nie jest brana pod uwagę w prawie partykularnym Kościoła ormiańskokatolickim – KAI] i wybory zostają zakończone, zgodnie z normą Kanonu 183, §3 i 4”. Drugi podpunkt tegoż kanonu 72 wyjaśnia, że “jeśli wybory nie zakończyły się w ciągu 15 dni od rozpoczęcia Synodu Biskupów Kościoła Patriarszego, sprawę przekazuje się Biskupowi Rzymu”.

Gdyby także najbliższy Synod Wyborczy Kościoła ormiańskokatolickiego (który ma rangę patriarchatu) ponownie znalazł się w sytuacji nierozstrzygniętej, pozytywny wynik takiego zgromadzenia będzie zapewniony dzięki zastosowaniu pewnych ustępstw prawnych, które po określonej liczbie bezowocnych głosowań pozwolą wybrać na patriarchę tego kandydata, który zgromadzi bezwzględną większość (połowa plus jeden) oddanych głosów. Gdyby impas wyborczy miał się utrzymywać, patriarchą zostanie ten kandydat, który zdobędzie większość względną. Gdyby wreszcie głosy biskupów skupiałyby się dokładnie po równo na dwóch hierarchach, wówczas głową Kościoła zostanie biskup starszy sakrą.

Ormiański Kościół Katolicki istnieje od połowy XVII wieku, a duży wkład w jego powstanie mieli Ormianie polscy, żyjący na naszych ziemiach od XIII wieku. Rangę patriarchatu ma od 1740 r. Dziś liczbę jego wiernych, żyjących w większości na Bliskim Wschodzie, w Europie oraz w Ameryce Południowej i Północnej, ocenia się na ok. 750 tysięcy. Dla podkreślenia więzi łączących katolików ormiańskich z Rzymem i Następcą św. Piotra, każdy patriarcha dodaje do swego imienia biskupiego, jakie nosił przed wyborem, imię Piotr (Bedros lub Petros po ormiańsku) z kolejnym numerem. Przyszły nowy zwierzchnik po wyborze będzie Piotrem XXI.