Naukowcy i przywódcy religijni zaapelowali o podjęcie działań na rzecz ochrony środowiska

O jak najszybsze osiągnięcie zerowej emisji dwutlenku węgla, ograniczenie własnych emisji i finansowanie redukcji emisji przez kraje ubogie zaapelowali uczestnicy watykańskiego spotkania „Wiara i nauka: w kierunku COP26”. Do Auli Błogosławieństw obok Ojca Świętego przybyli dziś inni przywódcy religijni, w tym patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I, arcybiskup Canterbury, Justin Welby, przedstawiciele Patriarchatu Moskiewskiego, judaizmu, różnych odłamów islamu a także innych religii oraz naukowców. Wystosowali oni apel do uczestników szczytu ekologicznego COP26, który odbędzie się w Glasgow w listopadzie. Inicjatywa ta została zaproponowana przez Ambasadę Brytyjską i Włoską przy Stolicy Apostolskiej, a jest realizowana wspólnie ze Stolicą Apostolską.

W apelu wezwano uczestników szczytu klimatycznego w Glasgow, który będzie obradował w od 31 października do 12 listopada, o podjęcie szybkich, odpowiedzialnych i wspólnych działań w celu jak najszybszego osiągnięcia zerowej emisji dwutlenku węgla netto, poprzez ograniczenie emisji własnych i finansowanie redukcji emisji przez kraje uboższe. „Wszystkie rządy muszą przyjąć kurs, który ograniczy wzrost średniej temperatury na świecie do 1,5°C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej” – czytamy w apelu.

Sygnatariusze dokumentu uważają, że zmiany klimatyczne stanowią poważne zagrożenie i wzywają państwa do większej odpowiedzialności. Wskazują, że szczególną uwagę należy poświęcić prawom ludności tubylczej i społeczności lokalnych.

Apelują do rządów o podjęcie „zrównoważonych praktyk użytkowania gruntów”, a także promowania „zrównoważonego stylu życia, modeli konsumpcji i produkcji”. Przedstawiciele religii zobowiązali się do „pogłębienia wysiłków na rzecz zmiany sposobu odnoszenia się do Ziemi i innych ludzi wśród członków naszych tradycji”, jak również do „zachęcania naszych instytucji edukacyjnych i kulturalnych by wzmacniały i dawały priorytet integralnej edukacji ekologicznej”, aktywnemu uczestniczeniu w dyskursie publicznym na temat kwestii środowiskowych oraz zaangażowaniu kongregacji i instytucji w „budowanie wspólnot zrównoważonych, odpornych i sprawiedliwych”.