Lud Boży bliżej liturgii Kościoła – nowy dekret o liturgii

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów opublikowała dekret wdrażający motu proprio papieża Franciszka „Magnum principium” z 2017 r. Dekret „Postquam Summus Pontifex” odnosi się do odpowiednich kompetencji biskupów i konferencji episkopatów w zakresie tłumaczenia tekstów liturgicznych.

Abp Arthur Roche, nowy prefekt Kongregacji, opowiedział o nowym rozporządzeniu w rozmowie z Radiem Watykańskim. Tekst dekretu opublikowany został we wspomnienie liturgiczne św. Jana Pawła II. Ma na celu podkreślenie odpowiedzialności konferencji biskupich za zadanie tłumaczenia łacińskich tekstów liturgicznych. Dekret przedstawia normy wywodzące się z modyfikacji zawartych w „Magnum principium”. Biskupi są odpowiedzialni i uprawnieni zarówno w zakresie oceny, jak i zatwierdzania adaptacji liturgicznych na ich terytorium.

„Postquam Summus Pontifex” przypomina, że ponieważ główną odpowiedzialność za przekłady liturgiczne ponoszą biskupi, Konferencja Episkopatu musi podjąć się tego zadania bezpośrednio. Kongregacja ds. Kultu Bożego jest wówczas odpowiedzialna za sprawdzenie (recognitio) i potwierdzenie (confirmatio) pracy biskupów.

„Recognitio” polega na sprawdzeniu tego, co zostało zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu oraz prawomocności zastosowanej procedury, „biorąc pod uwagę racje dyktowane przez kulturę i tradycję danego kraju oraz potrzeby duszpasterskie”.

„Confirmatio” polega „na zatwierdzeniu przez Stolicę Apostolską przekładu tekstów biblijnych i liturgicznych, po upewnieniu się o prawomocności procedury zatwierdzenia, stosowanej przez Konferencje Episkopatów”.

Współpraca lokalnych episkopatów z kongregacją ma odbywać się w klimacie współpracy i dialogu. „To ogromna odpowiedzialność, ponieważ dzięki tym przekładom można głosić objawione słowo i wyrażać modlitwę Kościoła” – powiedział abp Roche.

„Biskupi odznaczają się wielką wrażliwością ze względu na ich formację teologiczną i kulturową. To umożliwia im przełożenie tekstów Objawienia i Liturgii na język odpowiadający naturze ich Ludu. W centrum tej zmiany jest pragnienie zbliżenia ludu Bożego do liturgii. Wszystko to można podsumować stwierdzeniem, że u podstaw tej zmiany leży pragnienie zbliżenia ludu Bożego do liturgii, a liturgii do niego” – zakończył hierarcha.