Katedra polowa: wojskowe zaduszki

Ks. Jan Dohnalik, kanclerz kurii Ordynariatu Polowego przewodniczył w Katedrze Polowej Wojska Polskiego Mszy św. w intencji poległych i zmarłych żołnierzy oraz pracowników wojska. Eucharystię poprzedziło nabożeństwo wypominkowe, podczas którego odczytano nazwiska żołnierzy, kapelanów i pracowników wojska, którzy odeszli w minionym roku.

W kazaniu ks. Jan Dohnalik, przypomniał ewangeliczną scenę wskrzeszenia Łazarza (J 11, 1–44). Zwrócił uwagę, że Jezus, przywołując zmarłego ze śmierci do życia, zwraca się do niego po imieniu. – Za chwilę odczytamy imiona i nazwiska tych, którzy są nam bliscy, a którzy przeszli na druga stronę życia. Nazwiska nosimy na mundurach, nazwiska są bardziej oficjalne, bardziej znane, a imiona są dla tych, którzy są blisko, dla tych z którymi łączą nas więzi koleżeństwa, przyjaźni i życzliwości – mówił kapelan. Ks. Dohnalik wskazywał, że nazwisko pokazuje „naszą przynależność i korzenie a imię to, kim jesteśmy”. – Po imieniu jesteśmy z tymi, którzy są nam drodzy. Dlatego za chwilę przed Bogiem odczytamy imiona i nazwiska, ufając, że Bóg ich zawoła, podobnie jak przy wskrzeszeniu Łazarza – dodał.

Kanclerz Kurii Ordynariatu Polowego podkreślił, że nasza pamięć, nawet jeśli jest silna, pozostaje bezradna wobec śmierci. – Możemy powspominać tych, którzy odeszli, ale pamięć Boga jest wszechmocna. Bóg pamięta o tych, którzy dla niego żyją, bo jak słyszeliśmy „I w życiu, i w śmierci należymy do Pana” (Rz 14, 7–12) – powiedział.

Kapelan przypomniał o obecności Boga w sakramencie Eucharystii. – Dlatego warto odczytać z wiarą te imiona i nazwiska. Odczytać je z wiarą i na modlitwie – zachęcał. Ks. Dohnalik przywołał słowa francuskiego pisarza i filozofa Gabriela Marciela, który powiedział: „Kochać kogoś, to mówić: ty nie umrzesz nigdy”. – Taką moc ma tylko słowo Boga. Taką moc ma tylko to, kiedy Jezus wypowie nasze imię i nazwisko. Tylko wtedy naprawdę nie umrzemy. A jeśli umrzemy, to tylko na chwilę, aby przejść do prawdziwego życia. Ufajmy, że Ten którego pamięć jest wszechmocna, Ten którego miłość jest wieczna, nie pozwoli umrzeć do końca naszym braciom i siostrom i wprowadzi ich do prawdziwego życia – powiedział.

W modlitwie powszechnej przypomniano bohaterów powstań narodowych XVIII i XIX w., uczestników walk o niepodległość w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 r., I i II wojny światowej, a także bohaterów powojennego podziemia niepodległościowego. Przywołano współczesnych poległych i zmarłych żołnierzy Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych i Marynarki Wojennej, którzy zginęli w kraju i na misjach wojskowych. Na koniec odczytano imiona i nazwiska żołnierzy oraz pracowników wojska, którzy odeszli na wieczną wartę od listopada 2020 r. Modlitwę zakończył sygnał „Śpij kolego”, odegrany na trąbce przez hejnalistę.

Eucharystię koncelebrowali ks. kmdr. w st. spocz. Janusz Bąk, kapelan środowisk kombatanckich, ks. kpt. Mateusz Korpak, administrator katedry polowej i ks. ppor. Andrzej Bawer, wikariusz katedry polowej. We Mszy św. uczestniczyli żołnierze stołecznego garnizonu ze sztandarem Pułku Ochrony. Po zakończeniu Eucharystii wierni udali się do krypty katedry polowej, gdzie zostały zapalone znicze przed grobami abp. Stanisława Galla, bp. Władysława Bandurskiego, bp. Tadeusza Płoskiego i ks. płk. Jana Osińskiego.

Mszę św. poprzedziło nabożeństwo wypominkowe z odczytaniem nazwisk biskupów polowych, żołnierzy, kapelanów oraz pracowników wojska. W ich intencji odmówiona została Koronka do Miłosierdzia Bożego. Modlitwę poprowadził ks. kpt. Mateusz Korpak. Msza św. za zmarłych oraz nabożeństwo były transmitowane za pośrednictwem strony internetowej katedry polowej (katedrapolowa.pl).