Bp Piotr Libera obchodzi 25. rocznicę sakry biskupiej

Biskup płocki Piotr Libera obchodził 25. rocznicę przyjęcia sakry biskupiej, która przypada 6 stycznia: – Niech posługa biskupa będzie służbą – wtedy będzie ona przynosiła prawdziwą radość – zwrócił się do niego w Opactwie Pobenedyktyńskim w Płocku bp Mirosław Milewski, biskup pomocniczy diecezji płockiej. Do życzeń przyłączyli się pracownicy wszystkich diecezjalnych instytucji, duchowni i świeccy. Cały Kościół płocki będzie modlił się w intencji swojego pasterza 6 stycznia.

W przeddzień 25. rocznicy przyjęcia sakry biskupiej, co miało miejsce 6 stycznia 1997 r. w Rzymie, biskup płocki Piotr Libera przyjął okolicznościowe życzenia. W imieniu księży i osób świeckich, które pracują w różnych instytucjach Kościoła płockiego, złożył je biskup pomocniczy Mirosław Milewski. Zapewnił o modlitwie oraz wsparciu duchowym, wyraził wdzięczność za „serdeczną codzienność” i współpracę.

Życzył także, aby bp Piotr Libera dalej wytrwale i cierpliwie niósł innym Ewangelię, był świadkiem żywej wiary, pomagał braciom i siostrom, powierzonej mu owczarni, spotykać „Boga, który jest Miłością”: – Służ ofiarnie wspólnocie ludu Bożego, który żyje na Mazowszu Północnym i ziemi dobrzyńskiej. I w tej drodze biskupiego posługiwania powtarzaj często słowa tak nam wszystkim bliskie – „Jezu, ufam Tobie” – powiedział bp Milewski.

W myśl wskazań papieża Franciszka z przemówienia do pracowników Kurii Rzymskiej „Jedynie służąc i jedynie myśląc o naszej pracy jako o służbie, możemy być naprawdę użyteczni dla wszystkich” (23 grudnia 2021 r.), życzył, aby posługa biskupa była właśnie służbą – wtedy będzie ona przynosiła prawdziwą radość.

Bp Piotr Libera podziękował zwłaszcza za „najcenniejszy dar” dla chrześcijanina, czyli modlitwę. We wciąż trwającej atmosferze świąt Bożego Narodzenia, w wigilię uroczystości Objawienia Pańskiego – jednego z największych świąt chrześcijańskich, podziękował współpracownikom za obecność. Wyraził wdzięczność za wszelką pomoc i życzliwość, na różnych odcinkach pracy diecezjalnej.

U początku nowego roku jubilat życzył też obecnym wewnętrznej radości, mimo przeżywanych trudności. Zwrócił uwagę, jak wiele osób jest przytłoczonych pandemią, ale mimo t o należy podążać za światłem, które rozbłysło w Betlejem i do którego podążali Trzej Królowie, by oddać pokłon Nowonarodzonemu Jezusowi.

W dniach poprzedzających ten jubileusz bp Mirosław Milewski, sufragan płocki poprosił duchowieństwo i diecezjan o modlitwę w intencji Pasterza Kościoła Płockiego: „Niech dzień uroczystości Objawienia Pańskiego będzie okazją do modlitwy w naszych parafiach w intencji naszego Pasterza, by «Bóg, który jest miłością», wspierał go w towarzyszeniu ludowi Bożemu Mazowsza i Ziemi Dobrzyńskiej w wędrówce wiary śladami Jezusa Miłosiernego”.

Jubileuszowe życzenia przesłał także bp. Piotrowi Liberze kard. Pietro Parolin, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej, dziękując za gorliwą pracę w Archidiecezji Katowickiej, Konferencji Episkopatu Polski i Diecezji Płockiej.

***
Biskup Piotr Libera (ur. 20 marca 1951 r.) pochodzi z Katowic-Szopienic. W roku 1969 wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, w trakcie (1970-1972) odbył służbę wojskową w jednostce kleryckiej w Batalionie Ratownictwa Terenowego w Bartoszycach. Święcenia kapłańskie przyjął 15 kwietnia 1976 r. z rąk bp. Henryka Bednorza w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Po święceniach kapłańskich pełnił obowiązki wikariusza w parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Rudzie Śląskiej. W latach 1979-1980 był prefektem w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym z siedzibą w Krakowie.

W latach 1980-1986 studiował w Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie, jest doktorem literatury klasycznej i starochrześcijańskiej. Uzyskał tytuł doktora z literatury klasycznej i starochrześcijańskiej. Po powrocie do kraju prowadził lektorat języka łacińskiego i wykładał patrologię w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, a następnie w Katowicach. Od 1989 r. pełnił funkcję sekretarza Nuncjusza Apostolskiego w Polsce abp. Józefa Kowalczyka.

23 listopada 1996 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Centurii oraz biskupem pomocniczym archidiecezji katowickiej. Sakrę biskupią przyjął 6 stycznia 1997 r. z rąk Jana Pawła II w bazylice św. Piotra w Rzymie. Jego dewizą biskupią były słowa „Deus Caritas est” – „Bóg jest Miłością”.

W latach 1996-2007 był biskupem pomocniczym katowickim. Podczas 294. Zebrania Plenarnego, obradującego w Warszawie w dniach od 30 kwietnia do 1 maja 1998 r. wybrano go na sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski, funkcję tę pełnił do roku 2007. Z urzędu wchodził w skład Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. Był członkiem Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu oraz Kościelnej Komisji Konkordatowej.

Wchodził w skład Zespołu ds. Stypendiów Naukowych i Językowych, pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Wspólnego Dziedzictwa Kultury. Należał do komitetu organizującego podróż apostolską papieża Jana Pawła II do Polski w 1999 r. Był głównym organizatorem – ze strony kościelnej – podróży apostolskiej papieża Benedykta XVI do Polski w 2006 r. W trakcie pielgrzymki pełnił rolę lektora papieskich przemówień.

2 maja 2007 r. papież Benedykt XVI mianował go biskupem płockim. Ingres do katedry płockiej odbył się 31 maja 2007 r. (w 2022 r. minie 15. rocznica pełnienia tego urzędu).

Jako ordynariusz płocki wprowadził w diecezji coroczne obchody Światowego Dnia Młodzieży – w Niedzielę Palmową. Jako pierwszy w historii biskup diecezjalny płocki odwiedził katedrę Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Płocku; aktywnie włącza się w doroczne obchody Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w Płocku. W 2007 r. powołał Radę Społeczną przy Biskupie Płockim. W roku 2008 jako jedyny biskup diecezjalny w Polsce powierzył funkcję rzecznika prasowego świeckiej kobiecie. Jest otwarty na współpracę w mediami.

Podjął decyzję o tym, aby rok 2008 był w diecezji Rokiem Bł. Abp. Antoniego J. Nowowiejskiego – biskupa płockiego w latach 1908-1941, męczennika II wojny światowej. W 2009 r. zainaugurował pierwsze w diecezji Okno Życia (w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przy Starym Rynku w Płocku).

22 lutego 2011 r., w 80. rocznicę objawień Jezusa Miłosiernego św. siostrze Faustynie Kowalskiej w Płocku, przyjął jako swój herb biskupi wizerunek Jezusa Miłosiernego i zawołanie: „Jesu, in Te confido – Deus Caritas est” – „Jezu, ufam Tobie – Bóg jest Miłością”. Jest jednym ze spowiedników w bazylice katedralnej.

W 2012 r. otworzył Młodzieżowe Centrum Edukacyjno-Wychowawcze „Studnia” w Płocku. W 2014 r. doprowadził do fuzji Katolickiego Radia Płock i Katolickiego Radia Ciechanów – w jej efekcie powstało Katolickie Radio Diecezji Płockiej.

Erygował cztery parafie: św. Barbary w Nowym Dworze Mazowieckim (2007), Bł. Płockich Biskupów Męczenników w Ciechanowie (2009), Nuna (2011), św. Ojca Pio w Płońsku (2017). W 2016 r. konsekrował biskupa pomocniczego diecezji płockiej Mirosława Milewskiego. Doprowadził do reorganizacji dekanatów w diecezji (aktualnie jest ich 28). Akcentuje współpracę ze świeckimi w Kościele, promując działalność Parafialnych Rad Duszpasterskich.

W latach 2012-2015 przeprowadził 43. Synod Diecezji Płockiej „Gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość”, jego pokłosiem jest Księga Synodalna „XLIII Synod Diecezji Płockiej. Prawo partykularne i program odnowy pastoralnej Kościoła Płockiego”. Z inicjatywy bp. Libery dwukrotnie w diecezji odbyły się Synody Młodych: 28-29 marca 2015 r. oraz 31 sierpnia – 1 września 2018 r. W myśl zapisów 43. Synodu Diecezji Płockiej powołał w Kurii Diecezjalnej dwa nowe wydziały: ds. rodzin oraz ds. Nowej Ewangelizacji – jego dyrektorem została świecka ewangelizatorka. W 2018 r. wydał nowatorskie „Vademecum duszpasterstwa związków nieregularnych”.

Z inicjatywy bp. Libery rok 2018 został ogłoszony przez Episkopat Polski – Rokiem Świętego Stanisława Kostki, ponadto święty ten ponownie został głównym patronem diecezji płockiej. Doprowadził do organizacji w Płocku w dniach 25-26 września 2018 r. pierwszego w historii tej diecezji Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski (380. z kolei).

Dnia 17 września 2018 r., jako pierwszy biskup diecezjalny w Polsce, przekazał informacje o przypadkach nadużyć wobec osób małoletnich przez niektórych duchownych. 22 czerwca 2021 r. ukazał się „Raport o nadużyciach seksualnych popełnionych przez niektórych duchownych diecezji płockiej zgłoszonych od 31 maja 2007 roku do 31 maja 2021 roku”, będący owocem j pracy Zespołu „Ku uzdrowieniu i odnowie”, powołanego przez bp. Liberę w 2013 r.

Jako biskup płocki ofiarnie wspiera misje i misjonarzy z diecezji płockiej (pomoc finansowa i materialna). Odwiedził płockich misjonarzy i duszpasterzy w Peru, Zambii, Norwegii i na Islandii. W czasie pandemii kilkukrotnie udzielił pomocy placówkom medycznym w Peru, gdzie pracują księża z diecezji płockiej, a także w Płocku. Od kilku lat pomaga dwóm rodzinom z Syrii (najpierw w ramach projektu Caritas „Rodzina Rodzinie”). Towarzyszy pielgrzymom, którzy chodzą w dorocznej Pieszej Pielgrzymce Diecezji Płockiej na Jasną Górę.

W 2017 r. doprowadził do przeniesienia z Sikorza do Płocka Szkół Katolickich – swoją siedzibę ponownie znalazły one na terenie obiektów Wyższego Seminarium Duchownego. Aktualnie jest to: Katolicka Szkoła Podstawowa im. bł. Antoniego J. Nowowiejskiego i bł. bp. Leona Wetmańskiego oraz Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. św. Stanisława Kostki („Stanislaum”). Natomiast w Sikorzu utworzono Dom Seniora Leonianum Piękne życie.

W 2020 r. otworzył w Ciechanowie filię Centrum Psychologiczno-Pastoralnego „Metanoia” oraz przyczynił się do rozwoju Diecezjalnego Studium Organistowskiego, tworząc Diecezjalny Instytut Muzyki Kościelnej „Musicum”.

Od 1 lipca do 31 grudnia 2019 roku, za zgodą papieża Franciszka, przebywał w eremie kamedulskim Srebrnej Góry pod Krakowem. Pokłosiem tego pobytu jest m.in. książka „Słowo ze Srebrnej Góry”.

Jest autorem publikacji: „Wierność. Słowo z Ars” (2010), „Słowa jak kromki chleba” (2012), „Mocarze Krzyża świętego” (2015), „Św. Stanisław Kostka na kartach poezji” (2018), List Biskupa Płockiego „Do moich braci kapłanów” (2019), „Słowo ze Srebrnej Góry” (2020).