Nowe dekrety o cudzie i heroiczności cnót

Podczas audiencji udzielonej kard. Marcello Semeraro, prefektowi Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Ojciec Święty upoważnił tę kongregację do promulgowania jednego dekretu o cudzie (do beatyfikacji) oraz czterech dekretów o heroiczności cnót – poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. Jeden z nich dotyczy kard. Eduardo Pironio (1920-1998), byłego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Świeckich, organizatora m.in. Światowego Dnia Młodzieży w Częstochowie w 1991 roku.

Dekret o cudzie (do beatyfikacji) dotyczy niezwykłego wyzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu czcigodnej służebnicy Bożej Marii Costanzy Panas (urodzonej jako Agnese Pacifica), zakonnicy klaryski kapucynki z klasztoru w Fabriano, urodzonej 5 stycznia 1896 r. w Alano di Piave (Włochy), zmarłej 28 maja 1963 r. w Fabriano (Włochy), która ofiarowała swoje cierpienia za papieża Jana XXIII i Sobór Watykański II.

Jeden z dekretów o heroiczności cnót dotyczy sługi Bożego Eduardo Pironio, kardynała Świętego Kościoła Rzymskiego; urodzonego 3 grudnia 1920 r. w Nueve de Julio (Argentyna) i zmarłego 5 lutego 1998 r. w Rzymie (Włochy). Eduardo Francesco Pironio urodził się w ubogiej rodzinie włoskich emigrantów jako ostatnie, dwudzieste drugie dziecko. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w seminarium duchownym w San José de la Plata, oraz na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu Angelicum w Rzymie. 5 grudnia 1943 r. w bazylice Matki Bożej z Luján otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie był wykładowcą w seminarium duchownym w diecezji Mercedes. W 1958 r. został mianowany wikariuszem generalnym tej diecezji. W 1960 r. objął stanowisko rektora Metropolitalnego Seminarium Duchownego Villa Devoto w Buenos Aires. W następnych latach piastował funkcje wizytatora apostolskiego uniwersytetów katolickich w Argentynie i dziekana wydziału teologicznego tamtejszego Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego. Brał udział w pracach Soboru Watykańskiego II.

24 marca 1964 r. papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji La Plata. Sakrę biskupią otrzymał 31 maja 1964 r. W 1967 został powołany na stanowisko administratora apostolskiego diecezji Avellaneda. W tym samym roku wybrano go na sekretarza generalnego Latynoamerykańskiej Rady Biskupiej (CELAM). W 1968 r., z nominacji Pawła VI, został sekretarzem generalnym II Konferencji Ogólnej Episkopatu Ameryki Łacińskiej. W 1970 r. ponownie wybrano go na stanowisko sekretarza generalnego CELAM, a w dwa lata później został przewodniczącym tej Rady. 19 kwietnia 1972 r. otrzymał nominację na stolicę biskupią w Mar del Plata. 20 września 1975 r. Paweł VI podniósł go do godności arcybiskupiej i powierzył mu stanowisko proprefekta Kongregacji ds. Zakonów i Instytutów Świeckich. Na Konsystorzu 24 maja 1976 r. Paweł VI mianował go kardynałem diakonem, powierzając mu urząd prefekta Kongregacji ds. Zakonów i Instytutów Świeckich. Papież mianował go także członkiem kilku kongregacji i papieskich komisji. 9 kwietnia 1984 r. Jan Paweł II mianował go przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Świeckich. Kard. Pironio był organizatorem dwóch spotkań młodych w Rzymie w 1984 i 1985 r. oraz kolejnych Światowych Dni Młodzieży: na placu św. Piotra w Watykanie (1986), w Buenos Aires w Argentynie (1987), w Santiago de Compostela w Hiszpanii (1989), w Częstochowie (1991), w Denver w USA (1993) i w Manili na Filipinach (1995). 11 lipca 1995 r. Jan Paweł II włączył go do grona kardynałów-biskupów. Z urzędu ustąpił 20 sierpnia 1996 r. ze względu na stan zdrowia i podeszły wiek. Zmarł w Rzymie 5 lutego 1998 r., został pochowany w bazylice Matki Bożej w Luján, w której 55 lat wcześniej przyjął święcenia kapłańskie. Proces beatyfikacyjny prowadził Kościół w Argentynie.

Kolejne z dekretów o heroiczności cnót dotyczą:

– sługi Bożego Immacolato Giuseppe di Gesù (ur. Aldo Brienza), profesa Zakonu Karmelitów Bosych; ur. 15 sierpnia 1922 r. w Campobasso (Włochy), zmarłego tamże 13 kwietnia 1989 r;

– służebnicy Bożej Benigny Vittima di Gesù (ur. Marii Concetty Santos), zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Matki Bożej Miłosierdzia; ur. 16 sierpnia 1907 r. w Diamantina (Brazylia) i zm. 16 października 1981 r. w Belo Horizonte (Brazylia);

– służebnicy Bożej Joanny Méndez Romero (zwanej Juanitą), zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa, urodzonej 9 stycznia 1937 r. w Villanueva de Córdoba (Hiszpania) i zmarłej tamże 5 kwietnia 1990 r.

Dekret o cudzie oznacza rychłą beatyfikację służebnicy Bożej Marii Costanzy Panas, natomiast w przypadku dekretów o heroiczności cnót do beatyfikacji sług i służebnic Bożych konieczne będzie jeszcze opublikowanie w ich przypadku dekretu o autentyczności cudu za ich wstawiennictwem.