Rypin: wprowadzenie relikwii św. Walentego do parafii pw. Świętej Trójcy

Relikwie św. Walentego wprowadzono dziś do parafii pw. Świętej Trójcy w Rypinie w diecezji płockiej. Zostały one pozyskane z Sacrarium Apostolicum w Watykanie: – Relikwie są wyrazem pamięci o konkretnych osobach. Życie wskazaniami Ewangelii nie wykraczało poza ich możliwości – powiedział ks. dr Wojciech Kućko, dyrektor wydziału ds. rodzin kurii diecezjalnej Płockiej, który wprowadził relikwie.

Mszy św. połączonej z wprowadzeniem relikwii św. Walentego do parafii pw. Świętej Trójcy w Rypinie przewodniczył proboszcz parafii ks. kan. dr Andrzej Krasiński. Przypomniał, że w parafii od XVII wieku żywy jest kult św. Walentego. W kościele znajduje się obraz, figura i witraż, przedstawiające tego popularnego świętego. W przeszłości w Rypinie odbywały się słynne odpusty ku czci tego patrona: – Przy relikwiach św. Walentego będziemy się modlić o więcej miłości w naszych sercach i naszych rodzinach – zapowiedział duszpasterz.

Podczas Mszy św. kazanie wygłosił ks. dr Wojciech Kućko, dyrektor wydziału ds. rodzin kurii diecezjalnej płockiej, wykładowca UKSW w Warszawie i WSD w Płocku. Powiedział, że obecność relikwii św. Walentego w parafii powinna stać się zachętą do jego częstego przyzywania, do uczynienia parafii miejscem szczególnego kultu świętego, który żył w III wieku.

Kaznodzieja przypomniał, że kult relikwii ma długą tradycję. Jego źródłem jest kult ciała, wyrażający się w szacunku do ciała osoby, która zmarła śmiercią męczeńską. Tak było na przykład z ciałem Jana Chrzciciela czy św. Szczepana, męczenników, których ciała pochowali ich uczniowie. Starano się pamiętać o miejscach pochówków osób uważanych za święte.

– Ludzie byli przekonani, że miejsce śmierci męczenników wymaga pamięci. Pokazywali ludzi, dla których wymagania Ewangelii nie były czymś nadzwyczajnie trudnym. Oni potrafili je wcielić w swoje życie, potrafili żyć Ewangelią, czasem w sposób heroiczny, nadzwyczajny, dlatego Kościół od początku czcił męczenników – zaznaczył teolog.

Gdy można już było budować świątynie, od IV wieku zaczęto wznosić je na grobach świętych: – W ołtarze wmurowywano relikwie świętych, ich szczątki. Ciała umieszczano w sarkofagach. Chodziło o to, żeby pokazać, że życie wskazaniami Ewangelii nie wykracza poza możliwości normalnego człowieka; że słowo Chrystusa jest czymś żywym i wciąż są ludzie, którzy dają świadectwo o tej prawdzie – głosił ks. Wojciech Kućko.

Przypomniał, że w VIII wieku, kiedy rozgorzał spór o obrazy i relikwie, sobór orzekł, że poprzez ich kult człowiek oddaje cześć samemu Bogu. Święci i błogosławieni są pośrednikami naszych modlitw. Są nam bliscy, ponieważ dobrze rozumieją ludzkie potrzeby. Przez wstawiennictwo świętych zwracamy się do Pana Boga.

Gość z Płocka zaznaczył, że relikwie są świadectwem pamięci o konkretnych osobach, ale Kościół zaprasza też, by dostrzegać „nadzwyczajnych zwyczajnych” wokół siebie. Papież Franciszek mówi o „świętych z sąsiedztwa”. To cisi bohaterowie zwykłych dni, którzy w codziennym życiu wykazali się szczególnymi darami, talentami. To też zachęta do tego, aby zadbać o pamiątki o takich osobach, utrwalić ich historie, by karmić tym wspólnoty wiary.
Podczas Mszy św. odmówiona została też Litania do św. Walentego, poza tym wierni otrzymali obrazki ze świętym i modlitwą o miłość.

Relikwie św. Walentego zostały do Rypina sprowadzone z Watykanu, staraniem ks. dr. Wojciecha Kućki i ks. prał. dr. hab. Waldemara Turka z Sekcji Łacińskiej Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. Relikwie pochodzą z Sacrarium Apostolicum w Watykanie.

Poza Rypinem w diecezji płockiej relikwie św. Walentego znajdują się też w Zielonej k. Żuromina, Korzeniu i Łysakowie.