Bł. Natalia Tułasiewicz – kim jest nowa patronka polskich nauczycieli?

Bł. Natalia Tułasiewicz, nauczycielka, polonistka i poetka beatyfikowana w grupie 108 męczenników II wojny światowej, została w środę ogłoszona patronką polskich nauczycieli. Ogłoszenie Natalii Tułasiewicz patronką polskich nauczycieli nastąpiło podczas konferencji prasowej z udziałem abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i bp. Piotra Turzyńskiego, delegata KEP ds. duszpasterstwa nauczycieli., która odbyła się w siedzibie Caritas Polska w Warszawie.

Abp Gądecki odczytał z tej okazji stosowny dekret Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów ustanawiający patronkę.

Obecna na konferencji Natalia Tułasiewicz-Wala, kuzynka błogosławionej, powiedziała, że czuje ogromną radość z faktu ustanowienia jej krewnej patronką nauczycieli. Ta radość jest prawie taka sama jak w 1999 r., podczas wyniesienia Natalii na ołtarze wśród 108 męczenników za wiarę w czasie II wojny światowej przez Jana Pawła II – powiedziała. – Jesteśmy niezwykle dumni, że osoba tak wielkiego formatu, została patronem nauczycieli w całej Polsce – dodała.

Abp Stanisław Gądecki, nawiązując do poznańskiego okresu życia Natalii Tułasiewicz, powiedział, że znanych jest wielu wybitnych nauczycieli związanych z Kościołem a równocześnie z rozwojem szkolnictwa, jak choćby św. Urszula Ledóchowska, ale „charakter Natalii czyni ją – nie w życiu zakonnym, ale w życiu świeckim – wybitnym świadkiem Chrystusa”.

Imienniczka błogosławionej przedstawiła jej niezwykłą sylwetkę. – Nauczycielka, pedagog, poetka, osoba, którą cechował ogromny dynamizm życia. Bardzo mocno osadzona w rzeczywistości, pracująca zawodowo, animatorka z powołania, której leżało na sercu dobro młodzieży i wychowanie przyszłych pokoleń, doskonale wykształcona absolwentka polonistyki Uniwersytetu Poznańskiego – wyliczała Natalia Tułasiewicz-Wala.

Urodziła się w 1906 r. w Rzeszowie, mieszkała następnie w Kętach i Krakowie. W 1921 r. jej rodzina przeniosła się do Poznania. W okresie międzywojennym Natalia uczyła języka polskiego w poznańskich szkołach: św. Kazimierza i gimnazjum urszulańskim. Po wybuchu wojny została wysiedlona wraz z rodziną do Generalnego Gubernatorstwa. Pracowała w tajnym nauczaniu w Krakowie organizowanym przez siostry urszulanki w prywatnych domach oraz jako nauczyciel wyjazdowy w miejscowościach podkrakowskich.

– Dbała o to, aby czas wojny nie wyjałowił jej uczennic z poczucia piękna i dobra. Była cały czas aktywna, cały czas pogłębiająca swoją wiedzę i relację z Panem Bogiem. Wszystkie swoje talenty, a była miłośniczką literatury, muzyki, sztuki, kultury, oraz zawodowe doświadczenia nauczycielskie poświęciła temu, aby powojenne pokolenie mogło dalej tworzyć Polskę – wyjaśniła Natalia Tułasiewicz-Wala.

W 1943 r. została zwerbowana przez Rząd Londyński jako emisariusz do misji apostolskiej z ramienia organizacji „Zachód”. Była to misja niesienia wsparcia moralnego wśród polskich robotników przymusowo wcielanych do pracy w Rzeszy. Natalia pracowała w fabryce w konspiracji, prowadząc działalność edukacyjną i katechetyczną, uczyła języka polskiego i niemieckiego, podtrzymywała na duchu w ciężkich warunkach obozowych.

Wiosną 1944 r. została jednak zdekonspirowana przez nieostrożnego kuriera z Polski. Pół roku była więziona i brutalnie przesłuchiwana w Kolonii i Hannoverze. W ciężkim już stanie zdrowia przewieziono ją do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Zginęła w komorze gazowej prawdopodobnie w Wielki Piątek 30 marca 1945 r.

„Był to wymowny dzień, gdy Natalia oddała swoje życie Panu Jezusowi, do którego całe życie dążyła. Oddała życie w służbie bliźniemu, ale w dążeniu do miłości najwyższej, do Pana Jezusa” – powiedziała Natalia Tułasiewicz-Wala.

Kościół potwierdził wielkość heroicznych cnót i świętość ofiary Natalii Tułasiewicz aktem beatyfikacyjnym 13 czerwca 1999 r. w Warszawie w czasie VI pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny.

Zachowało się archiwum zapisków, pamiętników i listów przyszłej błogosławionej, które stanowi cenną dokumentację jej drogi życiowej. Było to możliwe dzięki staraniom sióstr Natalii – Haliny i Zofii oraz kolejnym pokoleniom rodziny Tułasiewiczów.

Zdaniem Bogusławy Budy, nauczycielki, przewodniczącej Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ Solidarność w Rzeszowie, błogosławiona może stanowić dziś wielki wzór do naśladowania dla nauczycieli. Jej osoba pokazuje ogromny potencjał pedagoga, który wykonuje swój zawód z wielkim poświęceniem i w sposób twórczy, kocha swoich uczniów i swoją pracę, ale kocha też ojczyznę.

W rodzinnym mieście błogosławionej, Rzeszowie, od chwili beatyfikacji 108 męczenników II wojny światowej, rozpoczął się kult Natalii Tułasiewicz. W kościele farnym, gdzie została ochrzczona, w trzecie czwartki miesiąca odbywają się nabożeństwa i zbierają się nauczycielskie róże różańcowe. – Kult kwitnie i mamy nadzieję, że będzie się nadal rozwijał – dodała Bogusława Buda. Ponadto w całym kraju odbywają się konferencje, sympozja i wystawy poświęcone popularyzacji osoby i dorobku zawodowego Natalii Tułasiewicz.

Bp Piotr Turzyński, delegat KEP ds. duszpasterstwa nauczycieli zaznaczył, że postać Natalii z pewnością przemawia do współczesnych pedagogów. – Ten dekret oddaje hołd polskim nauczycielom, to jest ich wielki dzień. Natalia Tułasiewicz niesie w sobie wielkość polskiej kultury oraz wielkość chrześcijaństwa. Znała doskonale chrześcijańską naukę, była członkiem Sodalicji Mariańskiej, czytała św. Tomasza z Akwinu i św. Augustyna, dyskutowała na tematy związane z pogłębianiem wiary. Jest to osobowość piękna i wielowymiarowa, każdy znajdzie w niej coś fascynującego. Przede wszystkim rozumiała życie jako służbę, ale była też kobietą nowoczesną – mówiła, że nigdy nie zrezygnuje z filmu, teatru, spotkań literackich i wystaw. Chciała łączyć to, co tradycyjne z tym, co nowoczesne. Miała niezwykłą ciekawość świata i zawsze chciała iść do przodu – podkreślał bp Turzyński.