Ostrów Wielkopolski: bp Wętkowski przewodniczył Mszy św. żałobnej za śp. bpa Teofila Wilskiego

– Myślę, że tajemnica Trójcy Świętej, której bp Teofil poświęcił wiele lat swojego życia i pracy naukowej przestała być dla niego tajemnicą – mówił biskup włocławski Krzysztof Wętkowski, który w konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim przewodniczył Mszy św. żałobnej w intencji śp. biskupa pomocniczego seniora Teofila Wilskiego.

Na początku Mszy św. bp Krzysztof Wętkowski wywodzący się z archidiecezji gnieźnieńskiej prosił wiernych o modlitwę w intencji zmarłego bp. Teofila Wilskiego. – Dzisiaj przychodzimy tutaj podziękować za dar jego życia, jego obecności wśród nas i myślę, że za wiele dobra, które stało się udziałem wielu z nas za przyczyną jego posługi. Dzisiaj także ja dziękuję mu za to, że był moim wychowawcą, profesorem i przez sześć lat ojcem duchownym – powiedział biskup włocławski.

W homilii bp Łukasz Buzun odwołując się do życia bp. Teofila Wilskiego stwierdził, że jego wiara miała wiele cech franciszkańskich. – Ks. Biskup miał ducha franciszkańskiego, jego wiara szła razem z prostotą domagając się autentyczności życia i w niej się wyrażała – mówił kaznodzieja.

Wskazał, że bp Wilski odznaczał się skromnością i był bardzo zatroskany o ubogich. – To co otrzymywał w darze najczęściej oddawał ubogim, nigdy nie odesłał z pustymi rękoma żadnego biednego, który zapukał do jego drzwi. Dla siebie prosił kupować tylko rzeczy konieczne – podkreślał duchowny.

Stwierdził, że bp Teofil był świadkiem miłosierdzia. – Sam odkrył Miłosierdzie Boże na drodze swojego życia i miał dużo współczucia dla innych. Nie można kochać Boga i nie dzielić się z biednymi – zaznaczył biskup pomocniczy diecezji kaliskiej.

Dziękował bp. Wilskiemu za świadectwo życia. – Dziękujemy Ci Biskupie Teofilu za wiarę i za to, że nie przywłaszczyłeś jej dla siebie, ale głosząc Słowo Boże, pracując dla dobra Kościoła, nauczyłeś wielu wierzyć w dobroć Boga. Dokonałeś tego codziennym przykładem, modlitwą, postem, jałmużną, pracowitością, serdeczną radością i wiernością ewangelicznej miłości i miłosierdziu, o którym Jezus mówił „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” – akcentował bp Buzun.

Słowa pożegnania wypowiedział dziekan dekanatu ostrowskiego pierwszego. – Biskup Teofil był dobrym, radosnym, niezwykłym człowiekiem, człowiekiem sprawiedliwym, nikomu nie odmawiającym pomocnej dłoni, serdecznym i pobożnym kapłanem i biskupem, do końca zjednoczonym z Bogiem na modlitwie. Dziękujemy mu dziś za dobro, jakie dokonał poprzez swoją posługę wśród nas – mówił ks. prał. Andrzej Szudra.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się jutro w Kaliszu. Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu o godz. 11.00.

Po Mszy św. kondukt żałobny przejdzie na Cmentarz Miejski przy ul. Górnośląskiej (Rogatka), gdzie odbędzie się pogrzeb w kapłańskiej kaplicy grobowej.

Bp Teofil Wilski urodził się 16 października 1935 r. w Skubarczewie (archidiecezja gnieźnieńska). Odbył formację do kapłaństwa w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie, gdzie został wyświęcony na kapłana 11 czerwca 1960 r. przez kard. Stefana Wyszyńskiego.

Po dwóch latach pracy duszpasterskiej skierowany został na stu¬dia specjalistyczne z teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał stopień doktora teologii. Przez dwa lata był pracownikiem Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie.

W okresie 1968-1995 wykładał teologię dogmatyczną oraz teologię życia wewnętrznego w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym. W latach 1982-1988 był ojcem duchownym w tym seminarium, a w okresie 1989-1995 pełnił funkcję jego rektora.

8 kwietnia 1995 r. Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Castello di Mauritania i pomocniczym diecezji kaliskiej. Święcenia biskupie przyjął w dniu 8 maja 1995 r. w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu. Od 15 maja 1995 r. był wikariuszem generalnym diecezji kaliskiej.

W Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcję współprzewodniczącego Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.

31 października 2011 r. przeszedł na emeryturę i zamieszał w Domu Księży Emerytów w Ostrowie Wielkopolskim.

Ewa Kotowska-Rasiak/Kalisz