Marsz Pamięci Śladem Pomników Getta warszawskiego

Po spowodowanej pandemią przerwie, 24 kwietnia 2022 r. odbędzie się Marsz Pamięci Śladem Pomników Getta warszawskiego. Na wydarzenie zaprasza Polska Rada Chrześcijan i Żydów. Początek o godz. 16.00 przy Pomniku Bohaterów Getta, przy ul. Zamenhofa w Warszawie.

Co roku od 1993 w okolicach 19 kwietnia – dnia wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim w 1943 roku Polska Rada Chrześcijan i Żydów organizuje Marsz Modlitwy „Szlakiem Pomników Getta Warszawskiego”. Spotkania gromadziły około setki mieszkańców Warszawy oraz gości spoza stolicy. Marsz ten to unikalne połączenie pamięci z milczeniem i modlitwą. Organizowany jest tradycyjnie w kwietniową niedzielę przypadającą po rocznicy wybuchu powstania w getcie.

Uczestnicy Marszu, rozpamiętując ofiary wojennej Zagłady i wymieniając ich imiona, zatrzymają się przy kolejnych pomnikach Getta Warszawskiego, odmawiając modlitwy.

Podczas marszu nie są wygłaszane żadne przemówienia, gdyż organizatorzy nie chcą pokrywać tragedii warszawskich Żydów swoimi słowami. Przemawiają zaś przede słowa psalmów, które są wspólną modlitwą Żydów i chrześcijan. Odmawiane są także tradycyjne modlitwy żydowskie i chrześcijańskie.

Marsz rozpocznie się o godz. 16 przy Pomniku Bohaterów Getta modlitwą za zmarłych: żydowską i chrześcijańską.
Wspólnie zostanie odmówiony Psalm 44.

Przy Pomniku „Żegoty” – Drzewie Sprawiedliwych – zostaną odmówione „Ojcze nasz” i Psalm 140.

Przy Pomniku – Kamieniu Pamięci Szmula Zygielbojma – wspólne odmówienie Psalmu 74. Przy Pomniku – Bunkrze przy Miłej 18 żydowska modlitwa za zmarłych i wspólne odmówienie Psalmu 94.

Przy Pomniku Umschlagplatz – zakończenie Modlitwy za zmarłych: żydowska i chrześcijańska. Wspólne odmówienie Psalmów 88 i 70 oraz modlitwa Jana Pawła II za naród żydowski.

Modlitwom podczas marszu przewodniczą rabini i przedstawiciele polskiej społeczności żydowskiej oraz duchowni z różnych Kościołów chrześcijańskich.

Pierwsze mury wokół „dzielnicy żydowskiej” w Warszawie zaczęto wznosić w kwietniu 1940 r. Maksymalną liczbę ludności getto osiągnęło w marcu 1941, kiedy to, w coraz bardziej pogarszających się warunkach, przebywało ok. 460 tys. Żydów. Pierwszą wielką akcję likwidacyjną getta rozpoczęto 22 lipca 1942. W ciągu dwóch miesięcy do obozu zagłady w Treblince wywieziono i zamordowano ok. 300 tys. Żydów, w styczniu następnego roku – kolejne 6 tys.

Rankiem 19 kwietnia 1943 r. oddziały niemieckie przystąpiły do ostatecznej likwidacji getta, co wywołało opór i powstanie. Akcja eksterminacji ludności żydowskiej zakończyła się 16 maja 1943 r.