Oświęcim: pogrzeb ks. Stanisława Urbańczyka SDB

Najbliższa rodzina, kilkudziesięciu księży, zakonników, misjonarzy z kilku diecezji, przedstawiciele Rodziny Salezjańskiej z instytutów zakonnych i świeckich, stowarzyszeń wiernych oraz grup apostolskich, wychowankowie salezjańskiej szkoły pożegnali 9 maja w Oświęcimiu zmarłego w 93. roku życia ks. Stanisława Urbańczyka SDB. Salezjanin, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół Salezjańskich, nauczyciel fizyki, spowiednik w oświęcimskim sanktuarium, opiekun wychowanków salezjańskich, spowiednik sióstr i uczniów internatu salezjańskiego 66 lat swego życia spędził w Oświęcimiu – „Casa Madre” polskich salezjanów. Duchowny spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Mszy św. w sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Oświęcimiu przewodniczył ks. dr Marcin Kaznowski SDB, przełożony Salezjańskiej Inspektorii św. Jacka w Krakowie. Zakonnik zachęcił, by dziękować za dar życia św. Stanisława. Przyznał, że bardzo jest wdzięczny Bogu, iż mógł spotkać na swej drodze ks. Urbańczyka i „nieco uszczknąć z jego mądrości”.

„Są takie pogrzeby, na których żegnamy nie tylko człowieka, ale kawałek historii konkretnego dzieła. Ks. Stanisław kochał to miejsce. Był z nim związany na dobre i na złe. Kiedy pod koniec życia wzrok mu nie dopisywał, szedł na pamięć po tych korytarzach między swoim pokojem a kaplicą, kościołem, jadalnią. Nie potrzebował pomocy” – zauważył, podkreślając, że ks. Stanisław „niewiele mówił słowami, ale mówił swą obecnością”.

Podczas liturgii pogrzebowej wicedziekan oświęcimski ks. Edward Mazgaj odczytał list kondolencyjny od biskupa bielsko-żywieckiego Romana Pindla, a przełożony oświęcimskiej wspólnoty salezjańskiej ks. Dariusz Bartocha SDB przypomniał w kazaniu tak bardzo związaną z tutejszym sanktuarium postać salezjanina.

„I ten jego ulubiony przez niego korytarz, po którym spacerował kilka razy dziennie. Nikt nie policzy, jaką drogę po nim przeszedł, nikt nie przywoła odbytych rozmów i przemyśleń. Będziemy pamiętać tylko te słowa, które tak często powtarzał: ten korytarz, to cudowne miejsce” – wspominał salezjański dyrektor, przywołując okoliczności śmierci swego starszego współbrata zakonnego, gdy 6 maja rano po włączeniu radia ks. Stanisław „był gotowy, by wstać na rozmyślanie, ale został na to wieczne trwanie”.

Przypomniał, że było już przygotowane uroczyste świętowanie z okazji imienin Stanisława. „No i pewnie poświętował, ale zdecydowanie w znacznie większym gronie niż nasza wspólnota” – dodał.

Ks. Bartocha odczytał fragment jednego z kazań pogrzebowych napisanych w przeszłości przez zmarłego. Były nauczyciel i dyrektor szkoły przypomniał w nim, że człowiek, „z samego założenia stwórczego i zbawczego jest przeznaczony do życia wiecznego”.

Na koniec kaznodzieja wyraził nadzieję, że śp. ks. Urbańczyk w towarzystwie św. Dominika Savio i swego patrona św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, podąża teraz korytarzem do wieczności. „Robiąc kolejne nawroty, zgodnie z tym, co nas uczono w nowicjacie, a co pielęgnował przez długie lata spacerując po cudownym korytarzu” – powiedział ks. Bartocha.

Po liturgii kondukt z trumną przeszedł ulicami Oświęcimia na cmentarz parafialny, gdzie spoczął zmarły salezjanin.

Stanisław Urbańczyk urodził się 3 lutego 1930 roku w Woli koło Pszczyny jako najmłodszy wśród sześciorga rodzeństwa. W czasie okupacji niemieckiej kształcił się pod okiem rodziców i dopiero w 1946 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum Salezjańskim w Oświęcimiu. Podjął studia na Uniwersytecie Wrocławskim na wydziale matematyczno-fizyczno-chemicznym.

W 1958 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był Dyrektorem Zespołu Szkół Zawodowych Towarzystwa Salezjańskiego w Oświęcimiu nieprzerwanie przez 25 lat, od 1971 r. Na emeryturze posługiwał m.in. jako spowiednik w Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych.

W uznaniu za wybitne osiągnięcia w pracy wychowawczej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski – Order Polonia Restituta, oraz wieloma innymi odznaczeniami i wyróżnieniami.

Ks. Stanisław Urbańczyk SDB zmarł 6 maja 2022 r. Jako zakonnik przeżył 72 lata, był kapłanem przez prawie 64 lata.