Święcenia diakonatu w radomskiej katedrze

Bp Piotr Turzyński udzielił święceń diakonatu sześciu alumnom piątego roku Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu. Uroczystość odbyła się w radomskiej katedrze.

– Drodzy bracia, za chwilę diakoni, bądźcie blisko Chrystusa. Powiedzcie dzisiaj na tej Eucharystii „Panie Jezu, trzymaj mnie blisko siebie” i powiedzcie sobie w duszy, że zawsze w Kościele, ze wspólnotą i wśród uczniów Chrystusa – nie po swojemu – ale tak, jak wspólnota uczniów tego chce – mówił bp Piotr Turzyński, nawiązując też do diakonów z historii Kościoła. – W historii Kościoła są piękne postacie diakonów. Macie się też wpisać w tę historię – święty Szczepan, Wawrzyniec, Franciszek, Efrem. Czas na was. XXI wiek – jakkolwiek jest – łatwo czy niełatwo. Jesteście sługami Wielkiego Pana, który kocha, pociąga i nie może was nigdy zostawić. Wytrwajcie w Jego miłości – dodał bp Turzyński.

Święcenia diakonatu przyjęli: Bartosz Fijałkowski z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Starachowicach, Bartosz Janik z parafii św. Łukasza w Radomiu, Gracjan Kolendowski z parafii św. Trójcy w Starachowicach, Patryk Korcz z parafii św. Wawrzyńca w Głowaczowie, Tomasz Walasik z parafii św. Jana Chrzciciela w Jastrzębiu oraz Krzysztof Zając z parafii Miłosierdzia Bożego w Lipowym Polu.

Diakon Patryk Korcz mówi, że to był długo oczekiwany czas. – Bardzo oczekiwaliśmy tego dnia z całym rokiem z radością, ale również pojawiło się myślenie, że Pan Bóg stawia przed nami wielką odpowiedzialność. Drżało serce na myśl o leżeniu na posadzce w katedrze, o modlitwie święceń, o nałożeniu rąk przez księdza biskupa. To są piękne chwile, które do końca życia zostaną w naszych sercach – mówi.

Diakonat to pierwszy z trzech stopni sakramentu święceń. Diakoni pomagają biskupom i księżom w pracy duszpasterskiej. W czasie Mszy św. towarzyszą celebransowi. Mogą także głosić kazania albo homilie, błogosławić nowych małżonków i prowadzić pogrzeby chrześcijańskie. Podczas obrzędu święceń składają przyrzeczenie życia w celibacie, posłuszeństwa swemu ordynariuszowi i zobowiązują się do codziennej modlitwy brewiarzowej.