Bp Muskus: miłosierdzie to uniwersalny język ewangelizacji

Miłosierdzie jest językiem uniwersalnym, łączącym wyznawców Jezusa z tymi, którzy Go nie znają lub zagubili drogę do Niego pośród manowców świata, w jakim żyją – mówił bp Damian Muskus OFM podczas XIV Międzynarodowego Forum Górskiego w Zakopanem. Dwudniowe spotkanie poświęcone jest 25. rocznicy wizyty Jana Pawła II na Podhalu.

Krakowski biskup pomocniczy poświęcił swoje wystąpienie aktualności przesłania o chrześcijańskim miłosierdziu na przykładzie działalności błogosławionych Bernardyny Jabłońskiej i Marii Karłowskiej, beatyfikowanych przez Jana Pawła II podczas Mszy św. pod Wielką Krokwią w Zakopanem 6 czerwca 1997 roku.

Prelegent podkreślał, że „miłosierdzie jest zawsze przed słowami, jest komunikatem zrozumiałym dla ludzi wszystkich języków, kultur i wyznań”. – Ewangelia głoszona czynami miłości od początków Kościoła była najbardziej wiarygodnym świadectwem uczniów Zmartwychwstałego, komunikatem nadziei wysyłanym do świata – mówił.

Jak dodał, w czasach kryzysów Kościoła Bóg posyłał i wciąż posyła „świętych ludzi, którzy odnawiają Kościół, przywracają wspólnocie wierzących ewangeliczny blask i wiarygodność”. Do grona tych, którzy „żarliwie ukochali Jezusa i tą miłością dzielili się z potrzebującymi, z najuboższymi duchem i ciałem, a nawet z tymi, którzy wyszydzali piękno Ewangelii i prześladowali jej świadków”, zaliczył beatyfikowane w Zakopanem kobiety, realizujące misję miłosiernej miłości wśród najbardziej zapomnianych i marginalizowanych: kobiet dotkniętych moralną i materialną nędzą, ludzi bezdomnych, chorych i tułaczy wojennych.

Przypomniał, że obie żyły w trudnych czasach niewoli narodu polskiego, ale także ograniczeń stawianych przez zaborców wspólnotom zakonnym. – Z perspektywy czasu i przemian obyczajowych jasno też widać, że pełniły rolę swoistych pionierek w pokonywaniu barier kulturowych związanych z miejscem kobiety w społeczeństwie i jej zaangażowaniem w życie Kościoła. Przełamywały również stereotypy w wizerunku wspólnoty wierzących i obowiązującym obrazie sióstr zakonnych – podkreślał hierarcha. Jego zdaniem, ich życie świadczy o tym, że „Ewangelia miłosierdzia jest nowością, że prowadzi do drugiego człowieka po nieoczywistych drogach i każe szukać wciąż nowych sposobów jej głoszenia”.

– Miłość, która kojarzy się z sercem, stoi też na straży wartości życia i szacunku dla ludzkiej godności, niezbywalnej pomimo wszystko, nawet na dnie najgorszych upadków – mówił bp Muskus, przypominając że Maria Karłowska, która posługiwała wśród kobiet moralnie upadłych, „nie rozliczała swoich podopiecznych z motywacji do poprawy życia, nie sprawdzała ich pochodzenia i sumy popełnionych grzechów”, ale „tworzyła szansę przemiany i przestrzeń dobra”.

– Przypomnijmy sobie, jak całkiem niedawno, również w środowiskach kościelnych, trwały debaty na temat tego, komu należy pomagać, a kto tej pomocy nie jest godny. Dalekie były te spory od papieskiego postulatu tworzenia „kultury miłosierdzia”, w której „nikt nie patrzy na innych obojętnie lub odwraca wzrok, gdy widzi cierpienie innych”. Dalekie były one również od wołania Jana Pawła II o „nową wyobraźnię miłosierdzia”, które na krakowskich Błoniach rozbrzmiewało całkiem niedawno, zaledwie 20 lat temu – ocenił duchowny.

Przywołując postać drugiej z błogosławionych, albertynki Bernardyny Jabłońskiej, bp Muskus zwracał uwagę, że życie poświęcone najuboższym było jej krzyżem, „doświadczeniem bolesnym i niechcianym”. Marzyła o kontemplacji i życiu w pustelni, a przyszło jej „odkrywać i poznawać Jezusa w ludziach dotkniętych nędzą, pogardzanych i ubrudzonych grzechem i życiem na ulicy”.

Mówca zauważył, że mimo wątpliwości Bernardyna służyła ubogim i ostatecznie zaakceptowała to powołanie. – Misja miłosierdzia nie może czekać, aż nasze serca ogarnie spokój. Ubodzy potrzebują miłosierdzia dziś, a nie wtedy, gdy uczniowie Jezusa dojdą do wniosku, że dojrzeli do tego, by je świadczyć – skonstatował bp Muskus.

Dodał ponadto, że tajemnica miłosierdzia Bożego „przemienia serca nie tylko tych, którzy są bezpośrednimi adresatami dzieł miłosierdzia, ale również tych, którzy są jak pas transmisyjny Bożej miłości i przekazują ją potrzebującym” – Wspólne doświadczenie dobra buduje mosty między ludźmi, staje się doświadczeniem solidarności i braterstwa – stwierdził.

– Zarówno albertynka Bernardyna Jabłońska, jak i założycielka pasterek matka Maria Karłowska żyły Ewangelią i w zjednoczeniu z umiłowanym Panem były świadkami królestwa Bożego, które nie jest odległą i abstrakcyjną przyszłością, ale rzeczywistością doświadczaną tu i teraz. Ich życie pokazuje, że miłosierdzie jest w głoszeniu Ewangelii językiem uniwersalnym, łączącym wyznawców Jezusa i Jego przyjaciół z tymi, którzy Go nie znają lub zagubili drogę do Niego pośród manowców świata, w jakim żyją – podsumował prelegent.

XIV Międzynarodowe Forum Górskie odbywa się w Zakopanem 20 i 21 maja w Centrum Formacyjno-Szkoleniowym „Księżówka” oraz w Bachleda Hotel Kasprowy. Forum i konferencja organizowane są w 25. rocznicę wizyty Jana Pawła II na Podhalu i hołdu górali polskich w Zakopanem. W obradach biorą udział przedstawiciele środowisk naukowych, duchowni, przedsiębiorcy, politycy, specjaliści wielu dziedzin. Spotkaniu towarzyszy wystawa Joanny Sobczyk-Pająk „Jan Paweł II. Ludzie i miejsca”.