Ingres nowego arcybiskupa Paryża do Notre-Dame

Nowy arcybiskup Paryża, Laurent Ulrich, odbył ingres do katedry Notre-Dame. Po Nieszporach na placu św. Jana Pawła II, znajdującym się przed odbudowywaną po pożarze z 2019 roku świątynią, hierarcha wszedł do jej wnętrza na chwilę modlitwy wśród rusztowań, w ten symboliczny sposób obejmując ją w posiadanie.

Najpierw dotychczasowy (od grudnia ub.r.) administrator apostolski archidiecezji paryskiej abp Georges Pontier poprosił o odczytanie listu apostolskiego z papieską nominacją dla abp. Ulricha z kwietnia br. Przewodniczący kolegium konsultorów stwierdził, że tym samym nowy arcybiskup objął rządy w archidiecezji, co nagrodzono oklaskami. Abp Pontier przekazał pastorał abp. Ulrichowi, który rozpoczął odprawianie Nieszporów przy XIV-wiecznej figurze Matki Bożej Paryskiej (Notre-Dame de Paris), przed pożarem stojącej przy filarze obok głównego ołtarza katedry. Na zakończenie półgodzinnej liturgii chór katedralny zaśpiewał hymn „Te Deum laudamus” (Ciebie Boga wysławiamy).

Po Nieszporach abp Ulrich wszedł do wnętrza katedry Notre-Dame na chwilę modlitwy wśród rusztowań, w ten symboliczny sposób obejmując ją w posiadanie. Nie mógł natomiast, jak każe ceremoniał, zasiąść na swej biskupiej katedrze (tronie) w prezbiterium. Wraz grupą duchownych, w kaskach na głowach, wśród których był abp Pontier, odśpiewał Psalm („Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie”), odczytał modlitwę z liturgicznego wspomnienia poświęcenia kościoła katedralnego, po czym wszyscy odśpiewali „Zdrowaś Maryjo”.

Druga część ingresu odbyła się w kościele św. Sulpicjusza w Dzielnicy Łacińskiej, w którym od czasu pożaru katedry Notre-Dame tymczasowo odbywają się najważniejsze uroczystości kościelne. Abp Ulrich odprawił tam Mszę św. i wygłosił swą pierwszą homilię jako 142. biskup Paryża.

Mszę koncelebrowało ponad 60 biskupów francuskich i belgijskich, w tym abp Pontier, emerytowany arcybiskup stolicy Francji (w latach 2005-2017) kard. André Vingt-Trois i przewodniczący episkopatu abp Éric de Moulins-Beaufort, a także nuncjusz apostolski we Francji abp Celestino Migliore i kard. Gérald Lacroix z Quebeku w Kanadzie. Obecni byli przedstawiciele władz, w tym minister spraw wewnętrznych Gérald Darmanin i mer Paryża Anne Hidalgo.

Po raz kolejny odczytano (we francuskim tłumaczeniu) nominacyjny list apostolski papieża Franciszka. W tym czasie łaciński oryginał dokumentu był ukazany zgromadzonym. Dotychczasowy administrator apostolski abp Pontier zapewnił, że „Kościół, który jest w Paryżu, jest szczęśliwy”, mogąc powitać abp. Ulricha. Odwołując się do jego dewizy biskupiej: „Radość wiary”, wskazał na „aktywną wiarę” diecezjan, wyrażająca się m.in. w aktywnej solidarności wobec potrzebujących. Podkreślił, że Paryż dostaje arcybiskupa doświadczonego i zaangażowanego. Przypomniał, że będzie on również ordynariuszem dla tych wiernych obrządków wschodnich, którzy nie mają we Francji własnego ordynariusza. Wskazał, że radość wiary pomaga przezwyciężyć próby, których archidiecezji paryskiej w ostatnim czasie nie brakowało [pożar katedry i rezygnacja abp. Aupetit’a – KAI].

Nowego arcybiskupa Paryża przedstawiła w imieniu archidiecezji Lille, którą abp Ulrich do tej pory kierował, Virginie Mulliez, koordynująca tam duszpasterstwo chorych. Podkreśliła, że okazuje on wielki szacunek osobom i instytucjom, decyzje podejmuje po szerokich konsultacjach, a współpraca z nim należy do przyjemności.

W homilii abp Ulrich powitał „lud Boży Paryża”. Przypomniał ból z powodu „nagłego odejścia” jego poprzednika, któremu wyraził swoje „uznanie i przyjaźń”, a także z powodu pożaru katedry Notre-Dame.

Zwrócił uwagę, że za sprawą św. Pawła Apostoła chrześcijaństwo związało się z Europą „być może do przesady, gdyż wiara chrześcijańska tak się zasymiluje z naszymi obyczajami i kulturami, że da również świadectwo panowania nad światem i wywoła odrzucenie, które znamy z czasów nowożytnych i współczesnych”. Przyznał, że był to skutek „ludzkiej pokusy dominacji”.

Jednocześnie wyraził podziw dla działania Ducha Świętego w ciągu dziejów, który inspiruje do dążenia do jedności podzielonych chrześcijan, do pokoju między narodami, do zjednoczenia narodów szanujących swe różnice i kultury, do ekologii integralnej, która szanuje ludzi słabych na równi z przyrodą. – Tu tkwi korzeń sprawiedliwego projektu dla naszego kontynentu – stwierdził nowy arcybiskup Paryża.

Zauważył, że zwracanie uwagi na ból i cierpienia epoki nie oznacza lubowania się w nich, ale jest spojrzeniem na świat takim, jaki jest. Wprawdzie jako ludzie wierzący nie mamy odpowiedzi na wszystkie problemy świata. Nie jest tak, że z powodu ducha dominacji w minionych wiekach, dziś nie mamy już nic do powiedzenia. Mamy bowiem głosić nadzieję, którą jest Chrystus. To Jego światło rozbłyska na obliczu Kościoła, kiedy jest służebny, kiedy się nie lęka, kiedy nawołuje do szacunku dla każdej istoty ludzkiej, kiedy zawiązuje i pielęgnuje więzi braterstwa między wszystkimi ludźmi, kiedy poprzez radość objawia nadzieję, która w nim żyje, kiedy rozwija ducha misyjnego i ducha współpracy, który jest w dzisiejszym Kościele duchem synodalnym.

Zaznaczył, że Kościół w Paryżu, idąc za wielkimi intuicjami kard. Jean-Marie Lustigera [arcybiskupa Paryża w latach 1981–2005 – KAI], podejmowanymi i rozwijanymi przez kard. Vingt-Trois i abp. Aupetit’a, wzbudza „powołania do służby Ewangelii”, kontynuuje działa solidarności wobec potrzebujących, umie włączać się w rozmowy i dyskusje, słyszy krzyk ofiar wykorzystywania seksualnego i znajdować środki zaradcze, by odbudować zaufanie, zaprasza artystów, słucha aspiracji społeczeństwa, nawet jeśli go „zaskakują i niepokoją”, słucha ludzi młodych, „którzy już dziś nam mówią, co będzie” w przyszłości.

Podkreślił, że „nie jest to program, ale postawa, która nas zmienia i przekształca, która czyni z nas świadków Chrystusa żyjącego w tym świecie, w którym sami żyjemy”. Wymieniając licznych świętych i kandydatów na ołtarze, związanych z Paryżem, stwierdził, że nie brakuje nam w tej pracy wzorów, którzy też przychodzą nam z pomocą swoim wstawiennictwem.

Na zakończenie liturgii przemówił jeszcze biskup pomocniczy Thibault Verny, który w serdecznych słowach podziękował za sześć miesięcy pracy administratora apostolskiego archidiecezji paryskiej abp. Pontier’owi, którego zgromadzeni nagrodzili rzęsistymi brawami.

Abp Ulrich zapewnił, że będzie służył archidiecezji ze wszystkich sił.